Morgunn - 01.06.1953, Qupperneq 58

52
MORGUNN
til alls, sem þeir gerðu, notuðu ,,þeir“ vissa orku, sem
hefði annan sveifluhraða, aðra öldutíðni en við værum
vön. „Þeir“ fullyrtu meira að segja, að ef ég setti önnu
inn í tjald, sem búið væri til úr efni, sem engin rafmagns-
orka gæti komizt í gegn um, og einangrað hana þannig,
gætu „þeir“ alls ekki starfað í gegn um hana, nema ,,þeir“
kæmust inn í tjaldið með henni.“
Dr. Westwood reyndi þrásinnis að fá önnu í hendur
innsigluð bréf, sem hann vissi ekki sjálfur, hvað var skrif-
að í. Henni tókst ekki að lesa þau orði til orðs, en henni
tókst ævinlega að segja efni þeirra rétt. Hún hafði enga
hugmynd um, hvernig hún fékk þessa vitneskju.
Eftir að hafa greint frá þessum margháttuðu tilraunum,
segir dr. Westwood: „Að lokum gat ég ekki lengur komizt
hjá þeirri ályktun, að enda þótt Anna hefði gefið okkur
margar sannanir fyrir yfirvenjulegum krafti, sem greini-
lega átti rót sína að rekja til undirvitundarstarfs hennar,
og þótt unnt væri að skýra sem undirvitundarstarf henn-
ar sjálfrar sum þau fyrirbrigði, sem stjórnendur hennar,
sem svo kölluðu sig, þóttust standa að, þá voru þó önnur
fyrirbrigðin óskýranleg á annan hátt en þann, að þessir
stjórnendur hennar, persónuleikarnir, sem unnu í gegn um
hana, væru einmitt það, sem þeir sögðust vera. Það er
augljóst af kaflanum, sem hér fer á eftir.
Virgina kemur — leikslok.
Eins og þegar er Ijóst, vakti það engan veginn fyrir dr.
Westwood, að leita sambands við framliðna menn eða að
sanna tilveru þeirra. Markmið hans var að reyna að kom-
ast fyrir, hvernig hæfileikar önnu litlu störfuðu, hverjir
þeir væru, og síðan að leita skýringa á þeim, ef mögulegt
væri. Þó komu þegar í byrjun tilraunanna fram persónu-
leikar, sem tjáðust vera látnir menn. En lengi vel var sú
hugmynd fjarri honum og í rauninni ógeðfelld, að þarna
væru framliðnir menn á ferðinni. Lengi gerði hann sér