Morgunn - 01.06.1953, Qupperneq 82

76
MORGUNN
— tilvera, þar sem allir þeir, er verða saklausir að líða
í jarðlífinu, fái með einhverjum hætti uppbætur fyrir and-
streymi sitt og erfiðleika. Og hugmynd vor um réttlátan
og kærleiksríkan Alföður knýr oss jafnframt til að gera
ráð fyrir því, að þjáningin sé ekki á oss lögð að nauðsynja-
lausu, heldur sé henni ætlað að leysa mikilvægt hlutverk
í þágu framhaldslífs vors. Reynsla vor af verkunum þján-
inga og erfiðleika mælir líka sterklega með því, að þessu
sé svo varið. Þjáning og erfiðleikar hafa löngum reynzt
bezti skólinn fyrir anda mannsins tii alhliða þroskunar,
— sem vér hljótum að álykta að muni vera höfuð-mark-
mið tilveru vorrar, enda eini öruggi grundvöllurinn, sem
unnt virðist að reisa á varanlega hamingju.
-----Hugmyndin um framhaldslíf mannssálarinnar, sem
eðlilegast er að haldist í hendur við hugmyndina um for-
tilveru hennar, greiðir skynsamlegri lífsskoðun auðfarna
leið. Slíkt útsýni gerir oss næsta auðvelt að gera oss grein
fyrir jarðlífinu sem þætti í tilveru, þar sem réttlætinu er
algerlega fuilnægt. Þá liggur beint við að hugsa sér jarð-
lífið sem eina deildina í hinum mikla skóla einstaklings-
tilverunnar. Hinir afar-misjöfnu meðfæddu hæfileikar
mannanna skýrast þá auðveldlega með því, að þar sé um
að ræða sálir, sem eigi misjafnlega langa skólagöngu að
baki, og hafi auk þess líka sótt skólann af misjöfnu kappi
og ástundun. — f ljósi slíkrar lífsskoðunar sjáum vér, að
olnbogabarn jarðlífsins hefur raunverulega undan engu að
kvarta. Það er að erfiða við þunga en þroskandi námsgrein
í hinum mikla skóla, námsgrein, sem þeir af samferða-
mönnunum, sem jarðlífið leikur við, eru ýmist búnir eða
eiga eftir að glíma við. — Ef því tekst að ljúka prófi í
þessari námsgrein með góðri einkunn — ef hinum fátæka
tekst að lifa svo, að hann verði ekki haldinn af öfundar-
hug til þeirra, sem betur mega, ef hinum vanheila eða
örkumiaða tekst að una þannig hlutskipti sínu, að hann
fyllist ekki lífsbeiskju, ef hinum ofsótta tekst að verjast
því, að hatrið nái tökum á honum, þá hefur hver fyrir