Morgunn - 01.12.1948, Síða 12

158
MORGUNN
tíðari og almennari. Ýmislegt virtist vera að gerast, er
mjög ákveðið benti til þess, ef ekki sannaði, að skynvit-
und mannsins væri ekki eingöngu háð skyntækjum hins
jarðneska líkama, að þekking á einu og öðru gæti borizt
inn í dagvitund hans eftir öðrum leiðum en hinum viður-
kenndu skilningarvitum. Og allt benti mjög ákveðið til
þess, að framliðnir menn notuðu sér þessar sambands-
leiðir til þess að sanna persónulegt framhaldslíf sitt í öðr-
um heimi.
Þegar meðlimir Brezka Sálarrannsóknafélagsins tóku að
safna vottfestum og sannanatryggðum heimildum varð-
andi viðburði þá, sem nefndir voru „óvenjuleg eða yfir-
skilvitleg fyrirbrigði“, vakti það athygli þeirra mjög, hve
margar þeirra frásagna, er þeim bárust í hendur, bentu
ótvirætt og ákveðið til starfs og athafnasemi mannlegr-
ar vitundar, f jærri þeim stöðum, er menn áttu dvöl í jarð-
neskum líkömum sínum, og engu minni athygli vakti það,
að fyrirbrigði þessi bentu mjög ákveðið til þess, ef ekki
staðfestu, að auk hins jarðneska líkama væri maðurinn
og búinn andlegum líkama, sem gæti, þegar viss skilyrði
væru fyrir hendi, losað sig úr tengslum við þann jarð-
neska, og í þeim líkama væri manninum unnt að hrær-
ast, skynja, lifa og starfa, án þess að vera að nokkuru
leyti háðum þeim jarðneska í starfi sínu og athöfnum.
Hér er þó að vísu ekki um neina nýja uppgötvun að
ræða. Fyrir þúsundum ára voru menn sannfærðir um, að
þessu væri þann veg varið. 1 tveimur ævafornum ritum,
sem bæði bera sama nafnið: „Bókin um hina framliðnu“,
er að þessu vikið. önnur þeirra varð til austur í Tíbet,
en hin meðal Forn-Egypta.
Veruleiki „KA“ var Forn-Egyptum ekki trúaratriði,
heldur vissutryggð þekking. Það, sem þeir nefndu „KA“,
var ekki vitund mannsins eða sál hans, heldur starfstæki
hennar. Með nafninu KA áttu þeir við hið sama og nú-
tíma sálrannsóknamenn nefna astral — ljósvaka — eða
sviplíkama mannsins. Vísindamönnum þeim, sem mest