Morgunn - 01.12.1948, Qupperneq 16

162
MORGUNN
inn þeirra virtist sjá mig að þessu sinni eða þann, sem
með mér var. Mér varð brátt ljóst, að sjónarskynjun min
að þessu sinni var mun fullkomnari en venjulega. Ég sá
þaðan, sem ég var staddur, þann hluta götunnar, sem
ekki sást þaðan með venjulegum hætti. 1 töluverðri fjar-
lægð greindi ég mann vera að koma í kauptúnið, sem
ég þekkti vel. Hann hafði hvítan poka meðferðis. Sá ég
hann fara þar inn í hús og færa húsfreyjunni þar tvo
pinkla, og sá ég jafnframt, hvað í þeim var, en þessa stund
virtist mér ekkert óvenjulegt við það, að ég sá hús, sem
ekki sást frá þeim stað, er ég var staddur á, og að ég sá
um stund inn í það og hvað fór þar fram.
Ég varð þess einnig var, að hann ætlaði að koma við
hjá mér á leiðinni inn í kauptúnið, og mér fannst ég ekki
vera sem bezt viðbúinn að taka á móti honum að því sinni.
En með leifturhraða var ég aftur kominn upp í herbergið
og lauk upp augunum, er hann drap á herbergishurðina.
Hann staðfesti, að allt það væri rétt, sem ég hefði stað-
hæft um komu hans í hús þetta og pinklana, sem hann
hefði fært húsfreyjunni þar. Frá mörgum fleiri dæmum
um slíka reynslu úr lifi hérlendra manna og erlendra væri
hægt að segja. Morgunn hefur nú í 29 ár flutt þeim, er
áhuga hafa á sálrænum málum, veigamikla fræðslu um
sálræn fyrirbrigði, bæði þessi og önnur, auk bóka þeirra,
sem komið hafa út síðustu árin.
Þér hafið vafalaust flest staðið við banabeð, virt fyrir
yður með harm í huga, hvemig lífsaflið smáfjaraði út,
eftir var aðeins lífvana líkami, sem kólnaði og stirðnaði
smátt og smátt. Fyrir stuttri stundu var máske hann eða
hún mitt á meðal yðar, gekk um, talaði, hugsaði og skynj-
aði eins og þú. Spurðirðu þá ekki og einatt síðar, hvað
hefði gerzt? Var allt það, sem þú hafðir unnað og elskað
í persónuleik hans eða hennar, orðið að engu, er síðasta
vitundarleiftrið slokknaði í jarðneskum augum þeirra?
Ef þetta hefur orðið þér tilefni til að þrá þekkingu á
þvi, sem gerist í dauðanum, þá hlýtur þú að hafa áhuga