Morgunn - 01.12.1948, Qupperneq 31

MORGUNN
177
Ijórrta, að af honum verður bjart inni, jafnvel í dag. Svo
samhent sem hefðuð þið eina sál genguð þið að störfum,
°S Umhyggja hans fyrir heim-
^inu ykkar var svo frábær
Sem hann hafði frábæra eig-
inleika til. Um það vil ég ekki
fjölyrða, því að myndina þr
Sseti ég aldrei málað eins Of
hún var, en hins vil ég minn-
ast, að fagurlega galzt þí
honum umhyggjuna og þc'
hezt í hinu langa og erfiðr
sjúkdómsstríði að lokum
Umhyggja þín var honum ó
ntetanleg, og þú vannst þa’
Verk, sem enginn annar hefð
§etað fyrir hann gert. Fyri
hnð, eins og allt annað, ser
hú varst honum, standa vin-
lr hans allirf í þakkarskuld lsieifur Jónsson
Vlð þig. Að hjúkruninni i hina sjö erfiðu mánuði lögðu
einnig aðrir hendur, sem miklar þakkir eiga, en þar skal
nefnd unga stúlkan, sem unnið hefur hér á heimilinu um
^órg Jiðin ár. Henni reyndist Isleifur eins og faðir og
^Ur, en hún galt það með elskusemi, sem frábæra má
^e^ja, og hjúkrun hennar í sjúkdómserfiðleikunum var
honum ómetanleg.
En hann var heimilisfaðir víðar en hér í húsinu, því að
fyrir þá fósturdótturina, sem eftir lifir tveggja, og dætur
hennar, var hann svo, að enginn faðir hefði getað verið
honum fremri að umhyggjusemi og ástúð. Hún og dæt-
nr hennar voru honum svo hjartanlega kærar, að heim-
Úið þeirra var eins og heimili hans, og hann umvafði það
^^ð kærleika, sem honum var svo ríkur í blóð borinn.
^eð þeim mæðgunum átti hann mikla gleði, en þær elsk-
u®u hann bæði og virtu.
12