Morgunn - 01.12.1948, Qupperneq 59

MORGUNN
205
Vantað á þennan stað, og að herra Beecher segi, að þú get-
lr fundið hann og skilað honum.“
Nú minntist dr. Funk þess, að þegar fyrirtæki hans
hafði verið að gefa út „Standard“-alfræðiorðabókina miklu
Vrh' níu árum, hefði hann fengið að láni dýrmætan, gaml-
ab pening, sem almennt var kallaður ,,Ekkjupeningurinn“,
Já nánum vini herra Beechers. Þessi vinur var þá dáinn
fVrir nokkrum árum. Peningurinn var metinn til nokkurra
núndruða dollara verðs, og hátíðlegt loforð um að skila
°num hafði verið gefið áður en hann fékkst að láni.
Dr. Funk svaraði nú: „Eina „Ekkjupeninginn", sem ég
efi nokkurn tíma haft undir höndum, fékk ég að láni hjá
aerra nokkrum í Brooklyn, en hann afhenti ég aftur með
fullum skilum."
Peningurinn finnst.
. Höddin svaraði nú hiklaust: „Þessum peningi hefir aldr-
Gl Verið skilað!“ Og þegar dr. Funk spurði hvar þessi pen-
lrjSUr væri þá niðurkominn, hélt röddin áfram og sagði:
veit ekki hvar hann er, en einhvernveginn fæ ég það
lntl i vitundina, að hann sé í stórum eldtraustum skápi
niðri i skúffu, undir búnka af bréfum, hafi legið þar glat-
aðUr í mörg ár, og að þú, dr. Funk, getir fundið hann.
2 eg veit, að herra Beecher vill, að þú finnir hann. Ég
^ef ekkert sagt þér meira.“
^uginn eftir þennan fund var dr. Funk í forstjóraskrif-
ofUnum í útgáfufyrirtæki sínu og spurði þá bróður sinn,
fern hafði veitt forstöðu útgáfunni á alfræði-orðabókinni,
v°rt hann myndi, hvar þeir hefðu fengið lánaðan „Ekkju-
euinginn, sem myndin hefði verið af, er birtist í alfræði-
°rðabókinni. Dr. Funk sagði bróðir sínum ekki, hvers-
6gna hann væri að spyrja að þessu, en bróðirinn svaraði
Saiustundis:
»Já, ég man það.“
»Hvað gerðir þú við peninginn?“ spurði dr. Funk.
»Hg skilaði honum aftur,“ svaraði bróðirinn.