Morgunn - 01.12.1948, Qupperneq 61

MORGUNN
207
hafði verið notaður til að gera eftir honum myndamót
fyrir bókina, og af því var vitanlega sú ályktun dregin, að
hann væri hinn rétti „Ekkjupeningur".
Mennirnir ræddu málið sín á milli, og kom þeim saman
Urn, að bíða átekta og sjá, hvort ,,stjórnandi“ miðilsins
Sseti sagt til hvorum þessara tveggja peninga ætti að skila.
h'eim kom saman um, að þegja algerlega yfir þessu, og láta
ekki einu sinni gjaldkerann vita um málið.
Næsta miðvikudag fór dr. Funk enn á fund í Brooklyn-
hringnum. Þegar þeim fundi var að Ijúka, lagði hann þessa
spurningu fyrir Georg, sem fullyrt var, að væri að tala
1 gegnum miðilinn:
„Georg, manstu hvers þú baðst mig á fundinum síðast?“
Röddin svaraði: „Já, þetta um myntina, um „Ekkjupen-
ir>ginn.“
„En peningamir eru tveir, Georg, geturðu sagt mér,
hvor þeirra er hinn rétti?“
Röddin svaraði hiklaust: „Já, sá dekkri
Það, sem enginn þeirra vissi.
Dr. Funk varð nú mjög undrandi, því að hann þóttist
viss um, að þetta væri rangt, Ijósari peningurinn væri
retti „Ekkjupeningurinn", úr því að myndamót af honum
hefði verið prentað í alfræðibókinni. Frekari fyrirspurn
ieiddi í ljós, að „stjórnandi“ miðilsins vissi, hverjum og
hvert ætti að skila peningnum.
Til þess að ganga úr skugga um þetta voru báðir pen-
lngarnir sendir til mynta-safnsins í Fíladelfíu og mynt-
serfræðingar þar beðnir að úrskurða, hvor peninganna
v®ri hinn rétti , ,Ekkjupeningur“.
Mjög merkileg og ítarleg rannsókn yfirmannsins í mynta-
Safninu leiddu í ljós, að dekkri peningurinn var hinn upp-
Vhnalegi og að sá ljósari var eftirlíking, gerð fremur ný-
lega.
■trving S. Roney, sem dr. Funk treysti fullkomnlega,
v°ttaði frásagnir dr. Funks af þessum merkilegu miðils-