Morgunn - 01.06.1950, Qupperneq 59

MORGUNN 53
af þeim, sem þarna voru, og gömlu konuna, sem stjórnaði
fundinum, hafði ég ekki áður séð og miðilinn heldur ekki
svo ég vissi til. Nafn gömlu konunnar kannaðist ég við, en
hún er nú dáin fyrir allmörgum árum. Nafn miðilsins
uiun ég hafa heyrt þá, en man það ekki síðan.
Þegar fundargestirnir höfðu tekið sér sæti, bað gamla
konan okkur að taka saman höndum og syngja sálm, sem
allir kunnu og hafði hún forustu í söngnum.
Um leið og söngurinn byrjaði lagðist miðillinn á legu-
bekkinn og minnir mig að lítilsháttar Ijósglæta félli frá
fyrgreindum lampa yfir bekkinn og miðilinn. Að öðru leyti
var alveg dimmt í herberginu.
Uegar við höfðum sungið tvo eða þrjá sálma fóru að
koma í Ijós merki þess, að miðillinn væri sofnaður. Hún fór
að draga andann djúpt og svefnórar fóru að koma í ljós
hjá henni. Var þá hætt að syngja og leið þá lítil stund
har til miðillinn fór að umla upp úr svefninum, og byrjaði
þá gamla konan að tala við hana og spyrja hana.
Fyrstu setningarnar talaði miðillinn með sínum eðlilega
malrómi, en fljótlega sagði hún, að nú kæmi leiðbeínandinn
hinumegin frá, sem væri lítil stúlka, en ekki man ég hvort
nafn hennar var tilgreint.
Nú varð stutt þögn, sem allt í einu var rofin af fjörlegri
barnsrödd, sem ég gat getið mér til, að kæmi frá sjö til
níu ára stúlkubarni. Röddin heilsaði okkur glaðlega, en
mjög skýrt, og tóku fundargestir undir það. Síðan beindi
þessi rödd máli sínu til ýmissa fundargesta, sem lögðu fram
ýmsar spurningar. Ekki man ég til þess, að neitt kæmi
fram í þessum samtölum, sem mér þótti merkilegt. Þó
man ég óglöggt eftir því, að roskin kona, sem var ein af
fundargestunum, átti allmiklar viðræður við fyrrgreinda
harnsrödd, viðvíkjandi manni, sem röddin taldi að væri
þar nærstaddur. Voru það einhver einkamál, sem ég man
ekki hver voru, en þessi roskna kona taldi að þarna væri
um bróður sinn að ræða, en hann var nýlega dáinn. Hann
var landskunnur maður, bæði stjórnmálamaður og hátt