Morgunn - 01.12.1957, Qupperneq 25

MORGUNN
111
hafi var mér þetta svo ljóst, að ég gat siglt fram hjá þeim
blindskerjum, að trúa á óskeikulleika þeirra. Og ég lærði
af þessu það, að mynda mér ekki fastar skoðanir út frá
því, sem einn og einn af öndunum fullyrti við mig“.
En af tilraunum sínum með miðla sannfærðist Allan
Kardec um tilveru andaheima og möguleikunum á sam-
bandi við látna menn.
Hann var önnum kafinn maður við önnur og veraldleg
störf, og þegar þrír menn komu á fund hans, René Tallain-
dier, meðlimur í franska vísindafélaginu, leikritahöfund-
urinn frægi, Victorien Sardou, og bókaútgefandinn Didier,
með 50 skrifuð hefti um andasamband og andaorðsend-
ingar og báðu hann að vinna úr þeim til prentunar, bar
hann fyrir sig annir sínar og neitaði að taka að sér verk-
ið. En skömmu síðar sannfærðist hann um að verndar-
andi sinn, sem hann trúði fast á, vildi að hann tæki verk-
ið að sér, og þá gerði hann það.
Hann fór nú að vinna úr hinu mikla safni þessara
þriggja merku manna, og lagði í það mikla ástundun og
vinnu. Hann flokkaði vandlega niður svör tilraunamann-
anna og svör hinna ósýnilegu afla við þeim, og áhugi hans
fyrir verkefninu og undrun jókst. Úr mörgum áttum var
þetta efni komið, en furðulegt samræmi þótti honum í
svörunum. 1 spumingunum, sem bornar höfðu verið upp
við ósýnilegu öflin, voru margar sömu spumir og hann
hafði lengi verið að velta fyrir sér sjálfur, og honum
þótti svörin merkileg. Hann las þetta fyrst með sín eigin
vandamál ein fyrir augum, en honum varð bráðlega ljóst,
að af þessum blöðum ásamt þeirri reynslu, sem hann hafði
sjálfur öðlazt persónulega, mátti lesa samfellda kenningu,
sem vissulega átti að koma fram fyrir sjónir almennings.
Hann hélt áfram. Hann gerði sjálfur tilraunir með tíu
miðla, tilraunir, sem miðuðu allar að því, að safna drög-
um að spíritískri heimspeki og lífsskoðun, leggja fram
iyrir ósýnilegu öflin spumingar og safna saman og bera
saman svörin, sem komu. Við samanburð, yfirvegun og
L