19. júní - 19.06.1992, Side 26

eftir Unni Stefánsdóttur
Ýmis störf hafa ætíð verið skil-
greind sem „kvennastörf" eða
„karlastörf" en á undanförnum
árum hefur orðið breyting í þá
átt að ungt fólk sækir í auknum
mæli inn á hin svokölluðu
hefðbundnu svið gagnstæðs
kyns. Fósturskóli Islands er
dæmigerður skóli þar sem
nánast eingöngu konur hafa
stundað nám en þó eru
undantekningar þar á. Sl.
vetur voru tveir karlmenn í
skólanum en 274 konur!
„Ég er í þessum skóla
einfaldlega vegna þess
að mig langar að vinna
með börnum," segir 25
ára Akureyringur, Arn-
ar Eyfjörð, í viðtali við
19. júní. Hann hefur
nokkra reynslu af
slíkri vinnu og hyggst
fara í sérnám þegar
hann hefur lokið
prófi í Fósturskól-
anum. „Ég hef
unnið í þrjú ár
með þroskaheft-
um börnum og
hef mikinn
áhuga á því að
mennta mig
frekar á því
sviði," segir
Arnar. Honum líkar
vistin í Fósturskólanum vel en
segir að óneitanlega komi það fram í
samskiptum hans við skólasysturnar að
hann hefur önnur áhugamál en þær.
„Mér er alveg sama um það því aðalat-
riðið er að námsefnið er mjög áhugavert
og skólafélagar mínir eru hressir ein-
staklingar, upp til hópa." Aðspurður um
ástæður þess að karlar sæki lítið í Fóst-
urskólann telur hann að lág laun fóstra
á íslandi hafi mikið að segja. „Stað-
reyndin er hins vegar sú að margir
kunningja minna af karlkyni eru já-
kvæðir gagnvart því sem ég er að gera
og sumir hafa jafnvel sagst öfunda mig
af námsvalinu," segir hann glettinn á
svip. Alvaran kemur hins vegar fljótt á
andlit hans þegar hann segir að sumum
körlum finnist hins vegar að starf sem
fóstra geti vart talist til karlastarfa. „Þetta
er mikil vit-
leysa en því miður eru
fordómar í þessu eins og svo mörgu
öðru. Hver myndi trúa því að ýmsar
konur hugsa svipað og karlar hvað þetta
varðar? Ég hef orðið var við að konum,
sem finnst mjög eðlilegt að þær sæki í
hin hefðbundnu karlastörf, lítist hreint
ekki á blikuna þegar karlar sækja í hefð-
bundin kvennastörf. Hvers konar hugs-
unarháttur er það?"
í skólanum er einnig annar Akureyr-
ingur, Örn Arnarson. „Það var nánast
tilviljunum háð að ég fór í þennan skóla
en ég sé sannarlega ekki eftir því. Ég hef
starfað sem kokkur og kjötafgreiðslu-
rnaður og fann mig hreinlega ekki í
þeim störfum. Mér befur ætíð liðið vel
með börnum
og ég lét slag
standa fyrir
tveimur árum og
fór í Fósturskól-
ann. Trúlega hefur
það haft áhrif á
þessa ákvörðun að
ýmsir kunningja
minna eru í kennara-
og uppeldisfræðin-
ámi," segir hann. Þeir
eru sammála Eyfirðing-
arnir tveir, Örn og Arn-
ar, að trúlega skipti lág
laun sköpun hvað varðar
aðsókn karla í Fósturskól-
ann. „Það er eins og fóst-
urmenntun sé ekki metin í
hlutfalli við ábyrgð fóstra
hvað laun varðar og mér
finnst það að mörgu leyti
skiljanlegt að fólk hiki við að
fara í nám sem gefur ekki góð
laun þegar á vinnumarkaðinn
er komið. Mér finnst þetta leitt
vegna þess að námið hér er
mjög áhugavert og ég er ekki í
nokkrum vafa um að ég hef val-
ið rétt." Hann er kíminn á svip
þegar hann segist njóta þess að
vera í skóla með svo mörgum
konum sem raun ber vitni. „Þetta
var svolítið skrítið fyrst en þess má
geta að hér er fólk á öllum aldri og
mér finnst mér hafa aukist víðsýni af
því að umgangast daglega konur á
ýmsum aldri."
Örfáir karlmenn hafa útskrifast sem
fóstrur og einn þeirra er Ragnar Sær
Ragnarsson. „Ég lauk námi árið 1986 og
hóf strax störf á leikskóla. Það hefur
aldrei hvarflað að mér að fara út á aðra
starfsbraut, einfaldlega vegna þess að
ég veit að ég valdi rétt. Þetta starf veitir
mér mikla ánægju og þótt það flokkist
líklega undir „hefðbundið kvennastarf"
hef ég aldrei litið þannig á það. Krakkar
eiga að umgangast bæði kynin, börn
sem fullorðna, og þar af leiðir að það
þurfa að vera karlmenn á leikskólum
ekki síður en konur."
26