Sólskin - 01.07.1932, Page 24

22
Sykri náð úr rófu.
Og’ út á sykurrófnaakurinn kemur nú fjöldi af
fólki, fátæklegu og- þreytulegu, körlum, konum og
börnum, og það hefir með sjer alskonar vjelar og
verkfæri, vagna og hesta. Svo er tekið til óspiltra
málanna, og unnið frá
morgni til kvölds og dag
eítir dag. Rófurnar eru
nú teknar upp og kast-
að í hrúgur. Svo er kál-
ið skorið af, og rófun-
um er mokað upp í
vagna og ekið burt,
heim að sykurverk-
smiðjunni, því að nú
þarf að ná úr þeim
sykrinum.
Fyrst eru nú rófurn-
ar þvegnar, náttúrlega
í stórum þvottavjelum,
þangað til þær eru orðn-
ar hvítar og tárhreinar.
Svo eru þær teknar og
skornar niður í þunnar sneiðar í fjarskalega stórum
vjelum, sem ganga fyrir gufuafli. Síðan eru allar þess-
ar sneiðar lagðar í bleyti í heljarmiklum ámum og við
það fer sykurinn úr þeim út í vatnið, alveg eins
og þegar fiskur er afvatnaður, þá fer saltið úr hon-
um út í vatnið. Þegar sneiðarnar eru búnar að
liggja nógu lengi í bleyti, eru þær síaðar frá vatn-
Sykurrófa.