Sólskin - 01.07.1932, Blaðsíða 46

44
Pað er sagt, að auðlærð sje ill danska, og eins
fór með reykingarnar; þær breidduast óðfluga út.
Vísindamaður einn merkur gerði tilraun á kan-
ínum, til þess að rannsaka áhrif tóbaks á heilsu-
farið. Hann bjó svo um, að þær urðu að anda að sjer
sígarettureyk. En áhrifin urðu þau, að sumar af
kanínunum biðu bana. Aðrar virtust venjast reykn-
um. Pað urðu úr þeim tóbakskanínur (samanber tó-
baksmenti) og bar ekki á að neitt gengi að þeim.
Eftir fimm vikur var þeim lógað, og kom þá í ljós,
að þær voru allar sjúkar af eitrinu, hjartað mein-
skemt og' eins æðarnar.
Slík voru áhrif sígarettureyksins, að hann bráð-
drap sumar af kanínunum en sýkti þær allar.
Annar læknir tók tóbakseitur - óblandað nikó-
tín og- ljet einn vænan dropa leka á húðina á
kanínu, og eitrið át sig gegnum húðina inn í blóðið,
og eftir litla stund var kanínan steindauð. Þá ljet
hann tvo dropa af nikótíni drjúpa á tungu í hundi,
og' aðra tvo á tungu í ketti. Báðir steindóu af eitr-
inu. —
Á undan þessari tilraun hefði víst fáum hug-
kvæmst, að tóbak væri svona baneitrað.
Hvernig stenclur á, ad menn skuli þola áhrif tóbaks?
Tóbakseitur hefir skaðleg áhrif á alla, en að það
bráðdrepur sjaldan, kemur til af því, að mikið af
eitrinu fer ekki inn í blóð tóbaksmannsins. Þegar