Fréttablaðið - 18.12.2010, Blaðsíða 46

46 18. desember 2010 LAUGARDAGUR
Er ekki gráupplagt á byrja á byrjuninni?
Hvað vitið þið hvort um annað?
Örn Úlfar: „Ég veit ekki neitt um þig, fyrir
utan það að ég hef heyrt að þú sért afar fynd-
inn uppistandari. Ég hef samt aldrei séð þig
fara með gamanmál.“
Þórdís Nadia: „Sama hér, hef ekki séð þig
áður en veit þó að þú ert dómari og spurn-
ingahöfundur í Gettu betur.“
Örn Úlfar: „Ég held að Fréttablaðið sé búið að
fá allt fræga fólkið í þennan lið í blaðinu og er
núna að skrapa svona smávegis. En horfirðu
ekki á Gettu betur?“
Þórdís Nadia: „Jú, einhvern tíma hef ég séð
þáttinn en man ekki eftir þér sem dómara.“
Örn Úlfar: Ég var nú bara dómari í síðustu
þáttaröð. Það hafa kannski verið tveir eða
þrír Íslendingar sem ekki horfðu á þáttinn.“
Þórdís Nadia: „Já. Og ég var ein af þeim.“
Örn Úlfar: „Sumum finnst reyndar offram-
boð af spurningaþáttum í sjónvarpinu.“
Þórdís Nadia: „Já, ég horfi eiginlega aldrei á
spurningaþætti, en ef ég geri það þá er það
með öðru auganu.“
Fínt að rífast um klukkuna
Nú liggur fyrir þingsályktunartillaga þar
sem lagt er til að klukkunni hér á landi verði
seinkað um eina klukkustund, allan ársins
hring. Hvað finnst ykkur um það?
Þórdís Nadia: „Ég sá einmitt umræður um
þessi mál í Kastljósinu og verð að segja að ég
hef ekkert á móti þeirri hugmynd að seinka
klukkunni. Að minnsta kosti þykja mér rökin
fyrir breytingunni mjög gild.“
Örn Úlfar: „Ég held að ástæða þess að þing-
menn vilji hræra í klukkunni sé dulin þrá. Í
rauninni vilja þeir færa klukkuna aftur til
ársins 2006, þegar enn var eitthvað hægt að
gera til að forða hruninu. En annars hugsa ég
að þetta gæti verið sniðugt á veturna en ekki
alveg jafnt sniðugt á sumrin.“
Þórdís Nadia: „Gallinn gæti hugsanlega orðið
sá að við missum réttlætinguna fyrir að vera
þunglynd og döpur. Öll íslenska tónlistar-
senan verður kannski bara voðalega jákvæð
og leiðinleg allt í einu.“
Örn Úlfar: „Já, svona eins og hún er í suðræn-
um löndum. En auðvitað myndi fylgja svona
breytingu að alls kyns litlir hlutir myndu
riðlast. Leikirnir í Meistaradeildinni myndu
til dæmis færast til.“
Þórdís Nadia: „Mér er alveg sama um það.“
Örn Úlfar: „Og við verðum lengur á leiðinni
til Evrópu. Missum þar einn tíma en græðum
einn tíma þegar við förum til Boston.“
Þórdís Nadia: „Boston? Er það?“
Örn Úlfar: „Nei, bíddu. Er ég að bulla? Þetta
er ruglandi! Ég vona að þingmenn skoði þetta
mál vel og vandlega. En verður nokkuð gert
í þessu? Er þetta ekki bara skemmtilegt mál
til að rífast um, svona til tilbreytingar við
Icesave? Reyndar er hefð fyrir því að mikil-
vægir hlutir gerist allt í einu, en svo er tuðað
um hluti sem skipta engu máli ára tugum
saman. Eins og herinn. Það var rifist um
hann í fimmtíu ár en svo var hann bara allt í
einu farinn, nánast án þess að láta vita.“
Þórdís Nadia: „Breytingin gæti gagnast mér
því ég á í erfiðleikum með að vakna á morgn-
ana, eins og þú veist [hún mætti of seint á
Rökstólafundinn]. En annars er þetta nú ekki
svo mikilvægt mál, að minnsta kosti ekki
fyrir mig. Í Kastljósinu heyrði ég að klukk-
unni hefði síðast verið breytt á Íslandi árið
fimmtánhundruð og eitthvað, þannig að við
ættum að hafa vanist þessu.“
Rjómaís í geimnum
Nýlega fréttist af því að hljómsveitin Spil-
verk þjóðanna hygði á endurkomu á nýju
ári eftir þriggja áratuga hlé. Er eitthvað í
dægurmenningunni sem þið saknið frá því í
gamla daga og vilduð að gerði svipaða endur-
komu?
Þórdís Nadia: „Já, svo sannarlega. Ég myndi
endilega vilja fá þættina Á tali hjá Hemma
Gunn aftur á skjáinn. Þeir voru algjör snilld
og þúsund sinnum skemmtilegri en Hring-
ekjan sem hefur verið á dagskránni upp á síð-
kastið. Ég skil ekki hvers vegna Hemmi var
ekki bara fenginn aftur, með földu mynda-
vélina og Ladda.“
Örn Úlfar: „Já, Dengsa og Elsu Lund.“
Þórdís Nadia: „Einmitt. Og þá væri hægt að
nota sömu sviðsmyndina aftur, þar sem tíundi
áratugurinn er kominn aftur í tísku.“
Örn Úlfar: „Ég hef horft á nokkra gamla
þætti með Hemma Gunn á YouTube og það
er rosalegt að sjá þá. Þegar maður horfir á
gamalt sjónvarpsefni sér maður að það var
allt svo miklu hægara. Kynningarnar og inn-
gangarnir voru lengri og menn gáfu sér betri
tíma til að spjalla, fara dýpra ofan í hlutina.
Eins er það í bíómyndunum. Þegar gamalli
James Bond mynd er stillt við hlið nýrra
spennumynda er nánast eins og hún sé sýnd
hægt.“
Þórdís Nadia: „Já, það er alveg rétt.“
Örn Úlfar: „Ég sakna sjónvarpsþáttarins
Dagskrá næstu viku mjög mikið, þar sem
Magnús Bjarnfreðsson fór yfir sjónvarps-
dagskrána. Að hafa hætt sýningum á þeim
þætti þykir mér jafnast á við það þegar Þjóð-
hagsstofnun var lögð niður. Nú veit enginn
hvað er í sjónvarpinu og maður er alveg ringl-
aður. Það þarf nýjan svona þátt, nú eða að
endursýna þessa gömlu. Svo sárvantar líka
þátt á borð við Nýjustu tækni og vísindi í
sjónvarpið.“
Þórdís Nadia: „Alveg rétt, já. Ég man vel
eftir þeim og horfði oft á þá.“
Örn Úlfar: „Ég hafði alltaf lúmskt gaman af
þessum þáttum, en í þeim var aldrei fjallað
um neinar tækninýjungar sem skiptu máli.
Ég man til dæmis aldrei eftir því að hafa
heyrt eitthvað á borð við: „Nú er í þróun hjá
vísindamönnum við Harvard-háskóla tæki
sem gerir fólki kleift að geyma alla sína
tónlist í vasanum og spila á einfaldan hátt.
Vinnuheiti þess er iPod“. Hins vegar voru
endalaust sýndar myndir um hvernig mögu-
legt væri að búa til rjómaís úti í geimnum,
eða nýjar áfyllingaraðferðir fyrir ástralska
jógúrt og slíkt.“
Fálkaorðu fyrir Svölu
Bráðum koma blessuð jólin. Eru börnin farin
að hlakka til?
Örn Úlfar: „Það er nú varla hægt að kalla
þetta jól. Þetta er svona tæp verslunarmanna-
helgi. Það er ekki mikið frí sem fólk fær.“
Þórdís Nadia: „Já, það snertir mig reyndar
ekki þar sem ég verð í Túnis um jólin.“
Örn Úlfar: „Var ekki Star Wars tekin upp
þar?“
Þórdís Nadia: „Það getur verið. Ég hef aldrei
farið þangað áður og hlakka mikið til. Ég verð
á túristasvæði og veit að það verður jólatré í
forsalnum á hótelinu og örugglega eitthvert
jólaskraut. En samt finnst mér fínt að sleppa
við íslensk jól. Mér finnst nánast allt sem
tengist jólunum frekar leiðinlegt. Það er svo
margt sem stangast á. Rosalega mikið myrk-
ur og skammdegi og gríðarlega glaðlynd jóla-
lög í útvarpinu á sama tíma. Þetta er svipað
og þegar maður er rosalega þunglyndur eða
í ástarsorg og hittir svo voðalega hamingju-
sama manneskju. Þá langar mann helst til að
skjóta sig í hausinn.“
Örn Úlfar: „Já, vissulega er til mikið af
lélegum jólalögum.“
Þórdís Nadia: „Sérstaklega jólalög frá níunda
áratugnum, þau eru svo hress. Ofdekraðir
krakkar að syngja um alla jólapakkana og
hvað þau hlakki mikið til. Svala Björgvins
hefur til dæmis aldrei gert gott jólalag.“
Örn Úlfar: „En Svala má eiga það, og það
verður aldrei frá henni tekið, að hún á stærri
þátt en aðrir Íslendingar í því að kenna börn-
um að nota sögnina „að hlakka“ rétt. „Ég
hlakka svo til“ en ekki „Mig hlakkar svo til“.
Fyrir það á hún skilið að fá fálkaorðuna.“
Þórdís Nadia: „Reyndar minnir mig að ég
hafi alltaf sungið „Mér hlakkar svo til“ þegar
ég var lítil.“
Örn Úlfar: „Nú, jæja. En þú veist það núna.“
MR myndi tapa
Ef heimurinn myndi umturnast og Þórdís
Nadia yrði dómari í Gettu betur í einn dag
og Örn Úlfar yrði uppistandsgrínisti og maga-
dansmær, hvað mynduð þið þá taka ykkur
fyrir hendur?
Örn Úlfar: „Þá myndi ég líklega bara dansa
magadans eins og óður maður. Ætli ég myndi
ekki líka gera eins og er í tísku núna og vera
með uppistand í röðinni hjá Mæðrastyrks-
nefnd, á elliheimilinu Grund eða sprella á
Litla-Hrauni. Vera sannkallaður gleðigjafi.“
Þórdís Nadia: „Ef ég væri Örn Úlfar, og ef
það væri Gettu betur þáttur á dagskránni á
þessum degi, myndi ég fara í grænan jakka,
láta mér vaxa svart yfirvaraskegg og inn-
leiða einhverjar fáránlegar reglur í keppn-
ina sem meika engan sens.“
Örn Úlfar: „Bannað að segja já og nei, svart
og hvítt eða eitthvað slíkt?“
Þórdís Nadia: „Já. Og svo myndi ég láta MR
tapa í keppninni.“
Bannað að segja svart og hvítt
Uppistandsgrínistinn og magadansmærin Þórdís Nadia Semichat vill fá sjónvarpsþáttinn Á tali hjá Hemma Gunn aftur á skjá-
inn. Örn Úlfar Sævarsson, íslenskufræðingur og dómari í Gettu betur, hallast frekar að því að Dagskrá næstu viku eigi erindi
við landsmenn á ný. Kjartan Guðmundsson hitti rökstólapar vikunnar á dimmum og drungalegum desembermorgni.
Á RÖKSTÓLUM
DESEMBER Örn Úlfar grunar
að þingmenn vilji seinka
klukkunni allt aftur til ársins
2006. Þórdís Nadia hefur
áhyggjur af því að íslenska
tónlistarsenan yrði of jákvæð
með aukinni dagsbirtu.
FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI