Fréttablaðið - 18.12.2010, Blaðsíða 32

32 18. desember 2010 LAUGARDAGUR
Þ
að er alveg á hreinu
að ég geri Reykja-
víkurplötu einhvern
tíma seinna. En
Kópavogurinn skipt-
ir mig svo miklu
máli, sérstaklega vegna þess að
ég bjó þar á þeim árum sem allt
var að gerast. Það var tíminn sem
ég byrjaði á fullu að rappa og
skemmta mér, missti sveindóm-
inn og þar fram eftir götunum.
Þá fór ég líka að velja fötin á mig
sjálfur og kaupa þau og oft þurfti
ég að hafa mikið fyrir því. Red-
skins og Raiders-húfur voru bara
seldar á einum stað, í Frísport á
Laugavegi, og þegar maður sá
einhvern með svona derhúfu vissi
maður að hann var rappari,“ rifj-
ar Erpur Eyvindarson, sem einnig
gengur undir listamannsnafninu
BlazRoca, upp þegar blaðamaður
sest niður með honum á kaffihúsi
í miðbænum.
Hann gaf nýlega út sína fyrstu
sólóplötu, KópaCabana, sem hefur
notið mikilla vinsælda og fengið
frábæra dóma hjá gagnrýnend-
um. Eins og nafnið bendir til er
platan að vissu leyti óður til hluta
landsins sem margir tengja rapp-
arann helst við, Kópavog, eða eins
og segir í texta titillagsins: „Blaz
er Kópavogsbarn, svo sjúgðu þetta
drasl. Breytum Kópavogi í Belfast,
því við gefum ekki rass.“
Um er að ræða fyrstu stóru
plötu Erps síðan Hæsta hendin,
sem var samstarfsverkefni hans
og Unnars Freys Theódórssonar
(U-Fresh), gaf út breiðskífu sam-
nefnda sveitinni fyrir jólin 2006.
Áður hafði Erpur tryllt íslensk-
an æskulýð, og nokkra áhyggju-
fulla foreldra í leiðinni, sem með-
limur í XXX Rottweilerhundum
sem margir telja hápunktinn á
íslensku rappsprengingunni sem
átti sér stað um og eftir aldamótin
síðustu.
Þá hefur Erpur einnig verið
iðinn við kolann á öðrum sviðum,
varð til að mynda landsþekktur
sem kjaftfori þáttastjórnandinn
Johnny National á Skjá einum og
hefur látið til sín taka á mörgum
sviðum þjóðfélagsumræðunnar.
„Þegar ég er í stuði, vel úthvíldur
og í gírnum eins og núna, er ég til
í allt,“ segir Erpur.
Í mat með Ragga Bjarna og Bjart-
mari
Blaðamaður hittir á Erp á anna-
sömum tíma. Hann er í miðjum
klíðum við að kynna nýútkomna
plötu og þau nánast óteljandi smáu
og stóru verkefni sem slíku stússi
fylgja, sem sést kannski best á
því að rapparinn þarf að taka sér
hlé til að árita tvo diska fyrir fólk
á förnum vegi meðan á spjallinu
stendur. Annan þeirra fyrir starfs-
mann Eimskipa og hinn fyrir Ivan,
ferðamann frá Slóvakíu sem þykir
mikið til þess koma að rekast á
listamanninn í miðbænum.
„Þetta er brjálæði, alveg van-
gefið,“ segir Erpur aðspurður og
sýnir blaðamanni þéttskrifaðar
síður fílófaxins máli sínu til stuðn-
ings.
„Þetta eru endalaus útvarps-
viðtöl, þar á meðal eitt við fólk á
Bolungarvík, og allar áritanirnar
í plötubúðunum. Við fylltum Sjall-
ann á Akureyri á laugardaginn,
svo spilar Rottweiler á Nasa og ég
í Hveragerði, Mosfellsbæ, Selfossi,
Keflavík og auðvitað í Reykja-
vík líka. Þetta er helvíti þétt. Í
kvöld fer ég svo í mat með Ragga
Bjarna og Bjartmari Guðlaugs,
sem er grjóthart,“ segir Erpur og
hlær, en Raggi Bjarna syngur með
honum í einu lagi plötunnar, hinu
vinsæla Allir fá sér, og sjálfur er
Erpur einn af mörgum talsmönn-
um Bjartmars-klúbbsins, sem er í
raun aðdáendaklúbbur Bjartmars
Guðlaugssonar.
Þess utan segist Erpur eyða
heimiklum tíma við að djöflast á
netinu í sömu erindagjörðum, en
bróðurpartur markaðssetningar-
innar hvílir á hans herðum. „Ég
hef gefið út hjá mörgum útgáfu-
fyrirtækjum og nánast alltaf
stýrt þessu sjálfur, því ég veit að
ég kann það best. Ég gæti aldrei
markaðssett einhvern engifer-
drykk því ég hef ekki trú á slíku,
en ég veit hvað platan mín er góð.
Það má eiginlega segja að allt lífið
mitt sé á þessari plötu.“
Fersk rappsena
„Ég man varla eftir
annarri eins hittara-
plötu,“ segir rapp-
arinn og ekki fer á
milli mála að hann er
stoltur af fyrstu sóló-
plötunni, enda hefur
hann lagt drögin að
henni síðustu fjögur
árin eða svo. Af því
tilefni hafa margir
talað um plötuna, og
miklar vinsældir laga
á borð við Allir fá sér,
Elskum þessar mell-
ur, Viltu Dick sem
Erpur flytur ásamt
hljómsveitinni Sykri
og Keyrumettígang,
sem skartar meðal
annarra R&B-söngv-
aranum Friðriki Dór, sem endur-
komu ársins.
Sjálfur gefur Erpur lítið fyrir
slíkar vangaveltur. „Þetta er í raun
engin endurkoma, nema kannski á
þann hátt að fjölmiðlar eru aftur
farnir að sýna okkur athygli,“
segir hann og á við íslenskt rapp
eins og það leggur sig. „Við í harða
kjarnanum höfum aldrei hætt og
það er alltaf jafn gaman hjá okkur.
Við erum alltaf með okkar partí
og mest „fæn“ frænkurnar okkar
megin,“ bætir hann við og hlær.
„Þetta er eins og Megas sagði;
Stundum rímar það sem maður
gerir við fjölmiðla og þá er það
bara fínt, en þess á milli mega þeir
bara fjalla um Bubba mín vegna
og það er allt í góðu.“
Síðustu misserin hafa verið uppi
alls kyns spádómar og umræður
um dauða íslensku rappsenunnar,
en Erpur segir slíkt af og frá.
„Senan er fersk, eins og sést
líklega best á plötunni minni þar
sem þverskurður senunnar fær að
láta ljós sitt skína. Þar á meðal er
fullt af ungum gyðingum sem eru
að gera góða hluti. Ég er
með tíu ára gamlan rapp-
ara á plötunni, sextán ára
lagahöfund og svo mætti
lengi telja. Auðvitað ná
aldrei allir miklum vin-
sældum, en senan er
góð.“
Tekur á móðursýkinni
Hingað til hefur Erpur
helst verið þekktur fyrir
að ráðast af hörku, og
sumir myndu segja off-
orsi, að mönnum og mál-
efnum í tónlist sinni og
textum. Á KópaCabana
kveður við nýjan tón í
mörgum lögum þar sem
rapparinn gerist per-
sónulegri og einlægari
en áður hefur þekkst.
Í laginu Má ég koma
heim, sem Erpur tiltekur sem sitt
eftirlætislag á plötunni og vænt-
anlega hið næsta sem sett verð-
ur í útvarpsspilun, talar hann
meðal annars um að partíið sé
orðið þreytt, hann sé kominn með
leiða, hann geti alveg breyst og
hann hati að sofa einn. Enn frem-
ur segir í textanum: „Ég bara hata
að vera þekktur. Af því að ég er
Erpur þá hlýt ég að vera að negla
aðrar stelpur.“
„Þetta er alveg glænýtt, ég hef
ekkert verið í þessu áður,“ segir
FRAMHALD Á SÍÐU 34
Þykist ekki vera annar en ég er
ENGIN ENDURKOMA Sumir hafa talað um vinsældir laganna á nýju plötu Erps sem endurkomu ársins. Sjálfur segist rapparinn aldrei hafa farið neitt, heldur séu fjölmiðlar einfaldlega farnir að sýna rappinu áhuga á ný
eftir hlé. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Heil sex ár eru liðin
síðan Erpur Eyvindar-
son, sem einnig gengur
undir listamannsnafn-
inu BlazRoca, sendi
síðast frá sér stóra
plötu. Á hinni nýút-
komnu KópaCabana,
fyrstu sólóplötu hans,
eru nokkrir af stærstu
smellum ársins. Kjartan
Guðmundsson ræddi
við rapparann og al-
hliða þjóðfélagsrýninn
um bransann, móður-
sýkina, persónulega
textagerð og óskrifaðar
reglur í samfélaginu.
Það má
eiginlega
segja að allt
lífið mitt
sé á þessari
plötu.