Faxi - 01.12.1984, Síða 40

oft veriö kallaður til að gera við
þær.
Alltaf þegar hringt er í mig og ég
er beðinn að gera við þvottavél, þá
segi ég: Eg kem þegar það er orðiö
dimmt.
í Rafiðn h/f eru nefnilega ekki lán-
aðir út menn til þvottavélavið-
gerða, svo ég annast þessar við-
gerðir mínar á kvöldin utan míns
fasta vinnutíma.
Oft er ég nú undrandi á því, þeg-
ar menn eru að kvarta undan
þreytu eftir tíu tíma vinnu, því þá
hef ég nú átt eftir að annast skepn-
urnar mínar og kannski lofað að
líta á eina eða tvær þvottavélar.
Mér nægir alveg 4—5 tíma svefn á
sólarhring.
Gott er að vera hress
og gamansamur
Vinnufélagar rnínir eru svo til
allir ungir menn, og þó ég sé orð-
inn þetta fullorðinn, þá verð ég aö
fylgjast með þessum ungu mönn-
um, annars getur maður ekki
fengið út það samstarf, sem skilar
bestum árangri.
t’að verður að skapast góður
andi milli vinnufélaga — og
manna almennt — hvað svo sem
aldursmunurinn er mikill.
Eg man það t.d. frá þeim árum
þegar ég var að læra rafvirkjun
norður á Akureyri, þá vann ég
mikið með fullorðnum manni,
sem var 30—40 árum eldri en ég.
Mér leiddist oft að vinna með
manninum heilu dagana, því
hann yrti aldrei á mig eða talaði
við mig.
En þá kernur þetta upp hjá mér:
Að lífiö allt er leikur og ef maður
er bara kátur og léttlyndur, þá er
þetta allt í lagi. Eg hef nú víða ver-
iö, t.d. hef ég unnið á mörgum
rafmagnsverkstæðum og ég held
bara að ég eigi mér engan óvin.
A þeim verkstæðum, þar sem ég
hef unnið, hefur veriö mjög góður
vinnuandi. I Raliðn h/f er reglu-
semin á hvaða sviði sem er númer
eitt, og mennirnir allir setn einn,
mjög góðir vinnufélagar.
Allt sem upphugsað
er kemst ekki
x framkvæmd
í framtíðinni verð ég að komast
í betri tengsl við þá, sem eru í
hestamennskunni. Enn sem kom-
ið er hef ég ekki haft efni á að
byggja mér hesthús úti á Mána-
grund, en vonandi á ég það og
margt fleira ógert enn.
Það er nefnilega ýmislegt sem ég
læt mér detta í hug, en alltaf verð-
ur það nú svo, að allt sem upp-
hugsað er kemst ekki í fram-
kvæmd. Það er heldur ekkert
grundvallaratriði fyrir mig að fara
út í eitthvað gróðafyrirtæki.
Eg væri alveg til með og hefur
sterklega dottið í hug, að fara út í
gróðurrækt og setja upp gróður-
hús. Kannski gæti veriö eitthvað
út úr því að hafa, auk ánægjunnar
af því að sjá gróðurinn dafna og
blómstra. Þá gæti ég látiö mér
detta í hug, ef ég gæti komist ein-
hvers staðar, þar sem hægt er að
vera með gæsir, að það væri
grundvöllur fyrir að vera með
svona 100 til 200 gæsaunga, sem
færu á veisluborð um hátíðir, því
áhugi l'yrir fuglakjöti fer vaxandi.
Aftur á móti held ég að það sé
hæpinn grundvöllur fyrir kanínu-
rækt hér. Slík ræktun útheimtir
góö húsakynni og þó þær tímgist
fljótt, þá dugir það ekki til, því sá
kanínustofn, sem hér er ræktað-
ur, hefur verið alinn á útlendu
fóðri, sem er mjög dýrt.
Eg þekki vel til kanínuræktar,
því ég vann sem unglingur við
kanínurækt hjá þýskum manni á
Akureyri.
Þessi þýski maður var verk-
smiðjustjóri hjá sápuverksmiðj-
unni Sjöfn, Frank Huter að nafni.
Iiann var einn af þeim fyrstu,
sem var tekinn til fanga, þegar
Bretarnir kornu og hernámu land-
ið.
Frank ræktaði mikið af græn-
káli og hvítkáli handa þessum
skepnum og þekkti hann vel til
þessarar ræktunar frá heimahög-
um sínum í Þýskalandi.
Að vísu vortt þetta ekki svo-
nefndar ,,ullarkanínur“, heldur
var hann aðallega aö sækjast eftir
skinnunum af silfurgráum dýr-
um, en kjötið hirti hann að sjálf-
sögðu líka. Kona Franks, sem
einnig var þýsk, matbjó kjötið og
seldi sem jólahátíðarmat. Að auki
voru þau svo með kalkúna, væin-
dottahænsni og andir og gekk
þýska frúin jafnan frá kjötinu
uppfylltu og algerlega tilbúnu í
ofna kaupendanna.
Mörgu þvísem á góma bar í frá-
sögn Hilmars hefur orðiö að
sieppa, vegna rúmleysis í blað-
inu og annað kemur hér )yrir
augu lesendanna nokkuð stytt.
Iin eftir stendur kjarni málsins:
Skilmerk, gamansöm og glettin
frásögn síðasta jjárbóndans í
Keflavtk, sem hér á eftir slœr
botninn í frásögn sína.
Mér er það mikil ánægja að geta
veitt hjálparhönd. Best væri ef
maður gæti alltaf látið sér nægja
að fá að launum þakklætið eitt.
Það er mér sérstaklega mikils
virði að geta hjálpað fólki sem á í
erfiðleikum t.d. vegna þess að
rafmagnstæki hefur bilað. Best er
að vinna fyrir það fólk, sem með
viðmóti sínu lætur ótvírætt í ljós,
að það er þakklátt og ánægt með
það sem gert er fyrir það.
Enn og aftur legg ég svo áherslu
á það, hve gott er að treysta kon-
um: — Ég segi aldrei nei við konu,
— en það að segja ekki nei þarl
ekki endilega að þýða, að alltaf
liggi fyrir skilyrðislaust já —.
Og að síöustu þetta: Það ætlar
enginn öðrum, sem hann ætlar
ekki sjálfum sér, eða þá: Margur
heldur mig sig.
Öllum fjáreigendum á Suður-
nesjum og öðrum vinum mínum
ílyt ég bestu þakkir l'yrir góð
kynni og óskir um gæl'u og gengi-
Líftð allt er leikur og það er engin
ástæða til að vera svartsýnn.
GLEÐILEG JÓL.
Hef opnað
augnlækningastofu að
Hafnargötu 17, 2. hæö.
Tímapantanir teknar í síma
3811.
JENS ÞÓRISSON
AUGNL/EKNIR
ATHUGIÐ: Símanúmer Sjúkrahúss og
Heilsugæslustöðvar Suðurnesja er
4000
Símatími lækna
á Heilsugæslustöð Suðurnesja í Keflavík:
ARNBJÖRN ÓLAFSSON:
Mánudagur: Kl. 8.15-9.00
Þriðjudagur: kl. 8.15-9.00 og 12.15-13.00
Fimmtudagur: kl. 8.15—9.00
Föstudagur: kl. 12.15—13.00
HREGGVIÐUR HERMANNSSON:
Mánudagur: kl. 13.00-13.45
Þriðjudagur: kl. 13.00 — 13.45
Fimmtudagur: kl. 9.00—9.45
Föstudagur: kl. 9.00—00.45
JÓN A. JÓHANNSSON:
Mánudagur: kl. 9.00 — 9.45
Miðvikudagur: kl. 9.00—9.45 og 13.00—13.45
Föstudagur: kl. 8.15—9.00 og 11.45—12.30
ÓTTAR GUÐMUNDSSON:
Mánudagur: kl. 12.15—13.00
Þriðjudagur: kl. 9.00—9.45
Miðvikudagur: kl. 8.15—9.00 og 12.15—13.00
Fimmtudagur: kl. 8.15—9.00
Föstudagur: kl. 15.30—16.00
SJÚKRAHÚS KEFLAVÍKURLÆKNISHÉRAÐS
HEILSUGÆSLUSTÖÐ SUÐURNESJA
SÍMI 92-400
296-FAXI