Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Page 39

Morgunn - 01.12.1970, Page 39
M O R G U N N 117 Ég kraup á kné fyrir framan flelið og reyndi að biðja um hjálp. En skelfing var það erfitt. Hér var svo þröngt andlega, og enginn var nálægur, sem gæti verið mér til aðstoðar. Ofur- litla birtu fann ég þó nálgast, en aldrei náði hún alveg að flet- inu. Hér þurfti áreiðanlega mikillar hjálpar. En nú tók allt að liðast í sundur og hverfa í kring um mig, og eins og létt lauíblað sveií ég hærra og hærra í skæra birtu og sólfagurt umliverfi. Þetta var aðeins stutt augnablik, síðan sjór og meiri sjór og loks rúmið mitt, og ferðinni var lokið. Þessi ferð bafði mikil áhrif á mig. Ég hafði aldrei séð svona Ijótt og ógeðfellt áður. Daginn eftir fór ég ein upp i hlíð i Hlíð- skapar veðri og sat lengi á gamla steininum í henni Stórurð og reyndi að hugsa hlýtt til allra þessara aumingja. Daglega tók ég mér stund og sendi bænir og hlýjan hug út í dökka skipið á hafinu. Tvö ár liðu. Þá er mér á ný kippt úr likamanum og er kom- m á sama staðinn og ég hafði verið á fyrir tveim árum, og sé auðu, klettóttu ströndina og hafið fram undan. En sjórinn var ekki eins þungur og grár og léttara í lofti. Skipið lá ekki eins hmgt undan landi. Ég var fljót að komast þangað og kveið engu. Skipið var ekki eins dökkt og fyrr, en þó var ekki bjart yfir því, eitthvert litleysi. Á þilfarinu var að þessu sinni margl fólk. En það hvarf mér samstundis. Eftir var aðeins einn mað- ur. Það var Guðmundur. „Nú liður mér miklu betur“, sagði hann. „Eg vissi alltaf, að bænir og hlýr hugur gætu hjálpað. Það er orðið bjartara, og nú er ég í hvítum fötum, og það fer miklu betur um mig. Ég vildi hita bæði þig og aðra vita þetta“. Ég leit í kring um mig. Ég sá enn opið svarta á þilfarinu. En sjórinn var spegilsléttur og í hinum einkennilegustu blæbrigð- um, bláum og dimmfjólubláum eða gulgrænum og jafnvel gylltum lit með ljósrauðum rákum. Ég sveiflaðist út í þessa htadýrð, unz alll hvarf. Lifið var að kalla á mig. — Oft varð mér síðar hugsað um þetta, en svo fjaraði það út í önnum dag- lega lífsins. Árið 1945 hafði ég verið lengi veik, legið töluvert á annað
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.