Morgunn - 01.01.1978, Blaðsíða 64

62
MORGUNN
hjálpa mér til þess að ganga vel á prófinu, og þetta var þeim
mun þægilegra um vik, þar sem prófin á stúdentsprófinu
voru flest munnleg, og nú skyldi hún aldeilis sýna mér fyrir-
fram, hvar ég kæmi upp í hverri og einni námsgrein. Þegar
ég bar þetta upp við hana var hún hneyksluð — þvílík hug-
mynd. Og gegn betri vitund fullyrti ég, að hún gæti ekkert
í þessa átt, aðeins til þess að storka henni og fá hana til þess
að láta undan. Eftir nokkuð þref lét hún skyndilega undan
tilmælum mínum og sagði, að góðu mennirnir hinum megin
hefðu ákveðið að sýna, að þeir gætu sagt fyrir, hvar ég kæmi
upp, með hennar hjálp. „Komdu drengur með bækurnar þín-
ar, sem þú átt að prófast í, bara eitt fag, segja þeir, aðeins
eitt fag,“ áréttaði hún. „Ágætt,“ sagði ég, „við tökum bara
fagið, sem ég geng upp i á morgun.“
Hún tók eina bókina af námsefninu, fletti henni og sagði:
„Þú kemur hér upp, en góðu mennirnir þinir hinum megin
eru óánægðir með þig, yfir vantrú þinni á tilvist þeirra og
getu og segja, að þér muni ekki ganga betur af þessu tiltæki
okkar, en þó þeir hefðu ekki bent þér á, hvar þú kæmir upp.“
En ég sagði: „Auðvitað hlýtur mér að verða að gagni að vita
fyrirfram, hvar ég kem upp, þá er maður miklu betur settur
en að vita það ekki.“ — En allt fór þetta eins og hún hafði
sagt, ég kom nákvæmlega upp á þeim stað, sem hún hafði bent
á, en ég komst í uppnám. Ég ætlaði að flýta mér að þýða
kaflann, en lesa hann þó fyrst, þýða hann þarnæst, en kenn-
arinn var af einhverjum ástæðum undarlega á varðbergi og
sagði: „Okkur liggur ekkert á að þýða þetta, þú getur þýtt
kannski nokkur orð, við skulum fyrst fara í málfræðina.“ Og
hann þvældi mér fram og aftur í málfræðinni, miklu meir
en e. t. v. hefði orðið ella, mér til mikillar skelfingar. Frammi-
staða min var litlu betri, ef ekki lakari, en ef ég hefði komið
upp óundirbúið.
En tilraun þessi hafði samt tekist og nú hafði hún Lauga
sannað mér hæfileika sína. Mér fannst leiðin nú liggja greið
framundan. Ég kom upptendraður heim og sagði við Laugu:
„Nú höfum við þetta allt í hendi okkar, þú hjálpar mér, þú