Morgunn - 01.01.1978, Blaðsíða 75

RADDIR RESENDA
73
Stuttu eftir andlát sitt talaði Hafsteinn Björnsson miðill við
mig þessi orð:
Ég ætla að biðja þig, Sigurrós, að lofa öðrum að heyra
þessi orð mín, að ég fæ nú að starfa í miklum krafti með
mikið starfslið. Hér er unaðslegt að vera, ég fékk ástúðlegar
móttökur hjá háþroskuðum stofni, þar sem fegurð og réttlæti
ríkir á fyllsta stigi, ásamt von, kærleika og ró. Ég er svo
glaður yfir því að geta gefið skynjun mina lil ykkar, vinir
mínir. Allir sem einn eigum við að starfa. Þið verðið að leita
meiri þekkingar á framlífinu. Það er svo mikið i molum á
ykkar jörð.
Standið meira saman að skilja þetta mál með mannkærleika
og gleði. ,Ég bið ykkur öll að vaxa í virðingu fyrir þessum
málum, þá getum við i framtíðarleit unnið saman eins og
áður. — Nú biðjum við öll um betra líf og að guðsblessun
yfir ykkur ríki á komandi tímum.
Sigurrós Jóhannsdótúr.
Séð við útför Sigurðar Þ. Guðmundssonar frá Háhóli í Foss-
vogskirkju.
Þegar ég var sest i bekkinn sé ég strax að í kringum kist-
una er mikil birta og úðaþoka, sem leggur fram um alla
kirkju. Og þegar presturinn fer að flytja líkræðuna, koma
svífandi 4 rauðar rósir og fara á kistuna.
Og á miðju kirkjugólfi stóðú faðir hans og móðir (fram-
liðin) og hann ungur maður á milli þeirra. Svo sé ég þau
hverfa, en hann er aftur kominn inn að kistu, og maður, vin-
Ut' hans, látinn fyrir ári, er þarna með honum. — Svo stendur
þarna röð af skinandi bláklæddum ljósálfum. Var mikil birta
^rá þeim og mér leið ágætlega vel meðan á þessu stóð.
Og mér fannst að allir ættu að njóta þessarar birtu.
Ég tek það fram að ég hef ekki séð svona fagra sýn fyrr
við útför.
Sigurrós Jóhannsdóttir.
Akranesi, 26. 11. 1976.