Morgunn


Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 8

Morgunn - 01.12.1980, Blaðsíða 8
102 MORGUNN Ra. Prestar hans voru svarnir andstæðingar eingyðishugmynd- ar, sem ekki hafði i för með sér aukin völd fyrir þá. En tilgangur Amenhóteps IV með því að útrýma fjölgyðisdýrk- uninni var ekki sn að gera Amon að einasta guðinum. Sá guð, sem Amenhótep vildi að Egyptar dýrkuðu, var táknaður með sólinni, „hinurn mikla Aton“, uppsprettu alls lifs. Og Aton til heiðurs breytti hann nafni sinu, Amenhótep, i Ekn-Aton, þ. e. „sá sem Aton elskar". Þegar unga siðbótarmanninum i Þebu varð litið yfir öll hin stórkostlegu musteri og minnismerki, sem faðir hans og forfeður höfðu látið reisa Amon til heiðurs, setti hann hljóðan. Hann tók þá ákvörðun að reisa nýja borg fyrir Aton, og skyldi hún einnig verða aðsetur konungs. Hann valdi borgar- stæði á stað einum um 200 km fyrir norðan Þebu, þar sem nú heitir El Amarna. Þar reisti hann sólguðinum musteri og sjálfum sér höll. Er talið að þetta hafi verið dýrlegar bygg- ingar, sem hafi verið skreyttar með svo stórkostlegum hætti, að erfitt sé að gera sér grein fyrir því. Ekn-Aton tilbað guð sinn ekki með sama hætti og prestar Amons, sem báru fram fórnir sínar í helgidómi musterisins, þar sem enginn sólargeisli gat smogið inn. Hann færði fórnir á altari, sem stóð undir berum himni, í ljósi sjálfrar sólar- innar, sem var tákn guðdóms hans. Ekn-Aton gerði aldrei neina mynd af guðdómi þeim, er hann dýrkaði. Aton var einungis táknaður með sólkringlunni, en endurnærandi og lífgefandi geislar hennar enduðu í opinni hendi. Þangað til höfðu mennirnir aldrei hugsað sér guð öðruvísi en í mynd manns eða dýrs. Aton var sjálfur góðleikurinn, „liinn kærleiksríki faðir alls þess sem hann hafði skapað.“ Kærleikur hans umvafði hina minnstu veru. Aldrei var þess getið að Aton gæti skipt skapi og talað til mannanna með raust þrumunnar, eins og Jahve, Aton var hinn mildi guð friðarins. Ekn-Aton er fyrsti maðurinn í veraldarsögunni sem prédikar mannúð gagnvart öðrum, og prédikunarstóll hans var hásætið. I þessari nýju borg, Khut-en-Aton, stofnaði faraó í raun
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.