Morgunn - 01.06.1989, Blaðsíða 60

HITT OG ANNAÐ
MORGUNN
ganga rétt á eftir kistunni, og ég sá fólk, sem ég þekkti, allt í
kringum mig; þetta fannst mér vera í götu, sem liggur rétt hjá
stöðinni. Þetta var allt mjög greinilegt, og ég var ekki í
neinum vafa um, að ég hefði séð rétt.
Ég sagði mæðgunum þegar frá þessu. f»ær höfðu tekið eftir
breytingunni, sem stóð nokkur augnablik, og þær giskuðu þá
á, að þetta mundi verða fyrir farðarför konu, sem við vissum
að lá mikið veik í austurenda kauptúnsins. Ekki féllst ég á
það, sagði, að þessi jarðarför yrði frá einhverjum húsunum
fyrir neðan okkur. En þar var þá enginn veikur.
Fjórum eða fimm dögum síðar varð gömul kona bráð-
kvödd í næsta húsi fyrir neðan stöðina. Ég var við jarðarför
hennar. Hún var borin þá götu, sem ég hafði séð líkfylgdina
fara um, og ég tók eftir því, að alveg af tilviljun hafði ég lent í
líkfylgdinni, þar sem mér hafði fundist ég vera í sýninni.
Feigð
Fyrst í febrúar 1912 var ég við stöðina í Keflavík. Það var
morgun einn að fátækur heimilisfaðir úr næsta húsi við
stöðina kom inn í þeim erindum að tala til Reykjavíkur;
hann var vanur að vera á fiskiskútu á vertíð og sumrum, og í
þetta sinn var hann að tala við skipstjóra sinn, sem var að
segja honum að koma sem fyrst inneftir, því að hann færi
bráðlega að leggja út. Meðan maðurinn var að tala, fannst
mér eins og hvíslað væri að mér: „Þessi maður kemur ekki
aftur, hann drukknar“.
Ég sagði vinstúlku minni frá þessu þegar á eftir og bætti því
við, að ég væri alveg viss um þetta.
í mars — man ekki mánaðardag — frétti ég einn morgun,
þegar ég opnaði stöðina, að skútan, sem þessi maður var á,
hefði siglt á annað skip og hálf skipshöfnin hefði farist. En
engin frétt kom um það, hverjir hefðu drukknað.
Ég sagði þá aftur, að áreiðanlega hefði þessi maður verið í
þeim flokknum, sem, farist hefði.
Síðar um daginn frétti ég, að svo hefði verið.
58