Morgunn - 01.06.1989, Side 49

MORGUNN
ÝMISLEGT UTAN ÚR HEIMI
Samt voru þar ýmis ummæli vingjarnleg í spíritismanns garð
— innan um ofstækis tal og ógeðslega endileysu frá öðrum.
Merkasta atriðið kom fram í umræðulokin. Pá lýsti æðsti
maður biskupakirkjunnar, erkibiskupinn í Kantaraborg, því
yfir, að hann ætlaði að sjá um að málið yrði vandlega rann-
sakað, að í rannsóknarnefndinni skyldu verða ágætismenn,
karlar og konur, sem hugsað hefðu um málið, menn sem
hefðu þekkingu á því og reynslu af því, og að niðurstaða
nefndarinnar mundi verða lögð fyrir biskupafund, sem
haldinn yrði í Lundúnum á næsta ári. Sá fundur mundi þá
taka málið til íhugunar.
Misjafnlega hafa þessar gjörðir þingsins mælst fyrir, eins
og við var að búast. Auðvitað dylst engum það, að þessi
ályktun erkibiskupsins stafar af því, að spíritisminn á Eng-
landi er orðinn umsvifameiri og hefir náð meiri tökum á
hugum manna en svo, að það sé heillavænlegt fyrir kirkjuna
að láta annaðhvort við það sitja að þegja um hann, eins og
hann væri enginn til, eða svívirða hann í algeru skilningsleysi
ofstækisins. Og í augum margra manna er þessi ályktun
erkibiskups að sjálfsögðu vottur um vitsmuni hans og hygg-
indi. Eitt tímaritið, sem vér höfum séð og minnist ítarlega á
málið, segir, að aðrar kirkjudeildir ættu að gefa nákvæmar
gætur að þessu atferli erkibiskups, og býst við, að það muni
yfirleitt verða til góðs.
Aftur eru aðrir, bæði sumir spíritistar og sumir and-
stæðingar þeirra, sem láta sér fátt um finnast þessa nefndar-
skipun, gera ekki ráð fyrir, að hún muni hafa neinn árangur.
Nú er eftir að vita hvorir verða sannspárri.
Eins er hugnæmt að athuga það, hve misjafnlega umræð-
urnar á kirkjuþinginu hafa verkað á spíritistana. Sumir
leggja aðaláhersluna á þau góðvildarorð, sem þar voru sögð í
garð spíritismans. Aðrir láta sér einkum ofbjóða, hvað van-
þekkingin var megn og hranaskapurinn hjá sumum ræðu-
mönnum.
Einn þeirra manna er eðlisfræðingurinn Sir William
47