Morgunn - 01.12.1992, Blaðsíða 5

RITSTJÓRASPJALL
Ágætu lesendur!
Síðara hefti Morguns 1992 er hér með í ykkar höndum,
fjallandi um ýmislegt sem tengist boðskap spíritismans.
Við birtum m.a. síðari hluta viðtalsins við Margréti
Finnbogadóttur, þar sem hún rekur markverða upplifun
sína á dulrænu sviöunum, fleiri ljóð eftir Hafstein
Björnsson fyrrv. fulltrúa, auk þess sem við gluggum í
rannsóknir sem gerðar hafa verið á áhrifum nálægðar
gæludýra á eigendur sína.
bá vil ég einnig vekja athygli á grein Ingvars
Björnssonar þar sem hann fjallar um ýmsar spurningar
sem hljóta að vakna hjá þeim sem eru að feta sín fyrstu
spor á vegum svo kallaðrar dulrænnar reynslu.
Við höfum stundum, hér á síðum Morguns, fjallað um
//Lögmálið," með stórum staf, ef svo má segja, lögmáhð
sem allt fylgir og enginn fær í rauninni nokkru um breytt,
eöa það teljum við a.m.k.
Ymsir eru þeirrar skoðunar að allt sé fyrirfram ákveðið,
það sé í raun ekkert að gera annað en taka því sem að
höndum ber. Satt er það, margt rekur á fjörur okkar, bæði
gott og slæmt, sem virðast kann að vera sem fyrirfram
akvörðuð örlög. En hefur þessi möguleiki þó ekki fleiri
hliðar? Ef það væri staöreynd að allt væri fyrirfram
ákveðið og við gætum engin áhrif haft á framvindu mála,
v*ri þá ekki einfaldast fyrir mann að lifa í algeru
^ðgerðarleysi, meö „tærnar upp í loft," eins og stundum
3