Morgunn - 01.12.1992, Síða 35

morgunn
Á andlegu ferðalagi
orkustöðvunum. Orkustöð er ekki einhver smápunktur á
vandlega afmörkuðum stað heldur er hún stjórnandi þess
svæðis er hún nær yfir. Orkustöð er hvirfill sem snýst
markvisst um sitt svæði og hefur sinn ákveðna lit, sem að
einhverju leiti blandast litum annarra orkustöðva.
bar sem orkustöðvar geta staðið opnar geta aðrir sótt í
þær orku, en geta það síður séu þær lokaðar og það er
einmitt þetta sem við þurfum að læra, að loka. Við stjórn-
om þessu huglægt með því að hugsa okkur einhvern
búnað á hverri orkustöð, sem við getum lokað og læst
henni með. Margir munu nota blóm, t.d. lótusblómið, og
loka blómum þess í huga sér á hverri orkustöð.
Það er ekki atriði með hverju við lokum heldur er það
öryggi læsingarinnar sem máli skiptir. Ég nota t.d
vængjahurðir og lás, og mér hefur reynst það vel.
Er við lokum byrjum við ofan frá nr. 7, 6, 5, 4, 3, 2,1.
Hvenær og hvernig er orkustöðvunum lokað? Hvort til
er einhlítt svar viö þessu efast é£ um, ég hygg að einstakl-
'ngurinn finni sitt form sjálfur. Eg ætla svona til skýringar
að segja frá því hvað ég geri sjálfur og mér finnst hafa
gefið mér góða raun.
Ég loka orkustöðvunum fyrir svefn, strax að morgni,
aður en ég fer inn þar sem margir sjúkir eru og eða
sorgmæddir, t.d. við jaröarfarir og eftir að hafa komið á
slysstað. Ég held að mér sé óhætt að segja það, þó ég segi
sjálfur frá, að ég loka ekki í þessum tilfellum vegna þess
að ég vilji. ekki láta af hendi orku til þeirra sem hennar
þarfnast. Ég geri þetta einfaldlega vegna þess að orka
nún, eins og annarra, er of takmörkuð til þess að hún
nægi stórum hópi fólks á skammri stund. Ég geri mér
grein fyrir því að slíkt yröi mér ofviða og því engum til
góðs.
Við lokun orkustöðva minna reyni ég að finna mér
Eyrrlátan stað, þar sem vel getur farið um niig, sitjandi,
33