Morgunn - 01.12.1992, Qupperneq 64

Úr nýjum bókum
MORGUNN
jólin komu hjónin Ása Jörgensdóttir og Einar Guðmunds-
son úr Reykjavík í kaffi til okkar. Er þau komu lá bók um
dulræna reynslu á eldhúsboröinu, en þá bók hafði ég
gefið konu minni í jólagjöf. Ása tók bókina upp og spurði
hvort við læsum svona. Eg svaraði því til að það væri
ekki mikið, en að við heföum áhuga á því að kynnast
þessum fræðum betur. bessi atburður varð til þess að við
ákváðum að hringja í Ásu, og spyrja hana hvort hún
þekkti ekki einhvern með dulræna hæfileika, sem gæti
hjálpað Jóhönnu.
Eg tel að okkur hafi verið leiöbeint á þessari stundu, því
Ása var einmitt sú sem gat hjálpað okkur. Viðbrögð henn-
ar voru þau er hún hafði heyrt erindið að hér væri um
alvarlegt mál að ræða og að hún ætlaði strax að hringja í
Þórunni Maggý Guðmundsdóttur miðil. Ekki leið langur
tími þar til Ása hringdi aftur og hafði þá náð í Þórunni
sem var mjög upptekin að venju. Þórunn hafði þó sagt að
hún ætlaði að skoða aðstæður, og vildi hún vita hvar her-
bergi Jóhönnu væri í húsinu, og að hún yrði þar inni á
ákveðnum tíma um kvöldið. Jafnframt gaf hún ýmsar
leiðbeiningar sem gátu hjálpaö í bili. Daginn eftir hringdi
Þórunn og úrskurðurinn var skýr: Jóhanna var mjög opin
eins og hún sagði og gátu framliðnir nýtt sér hana til að
ná sambandi og því miður eru það þeir sem eru i
erfiðleikum sem nota sér þennan veikleika. Þórunn
spurði hvort Jóhanna hefði fengið höfuðhögg, dottið eða
meitt sig. Það stóð heima. Hún hafði dottið af hestbaki
skömmu áður en veikindin hófust. Þórunn sagði að slysið
hefði orsakað gat á áruna og að það þyrfti að laga. Einnig
taldi hún rétt að Jóhanna hætti á Laugum og færi heim.
Átti hún síðan að koma til Reykjavíkur til Þórunnar svo
að hún gæti lokað henni. Jafnframt gaf hún okkur nýjar
leiðbeiningar til að fara eftir þá daga sem Jóhanna yröi
heima áður en hún færi til Reykjavíkur. '
62