Morgunn - 01.12.1992, Síða 65

morgunn
Úr nýjum bókum
Við gerðum eins og Þórunn sagði og líðan Jóhönnu
breyttist strax til hins betra. Hún eygði einnig nýja von
um betra líf og aftur var kominn lífsvilji í hana. Akveðið
var að Sigrún kona mín færi með hana til Reykjavíkur,
því ekki áttum við bæði heimangengt.
Því sem gerðist þar lýsir Sigrún á eftirfarandi hátt:
Þegar Þórunn Maggý hitti Jóhönnu faðmaði hún hana
að sér eins og hún hefði þekkt hana lengi. Þetta var mjög
sérstakt, þar sem þær höfðu aldrei sést áður. Síðan fórum
við í herbergi sem var sérstaklega útbúið fyrir þessa
stund. Þórunn Maggý las bænir svo úr varð mikil helgi-
stund. Síðan hófst hún handa um að skoða Jóhönnu og
ætlaði að taka um höfuð hennar þegar Jóhanna kipptist
við. Hún var svo opin að það virkaði sem högg á höfuðið.
Það var mikil reynsla að vera við þessa athöfn, sagði
Sigrún.
Um kvöldiö er Jóhanna og móðir hennar voru komnar í
herbergi sitt, talaði Jóhanna um hversu gott fólk eigi sem
ekki hafi dulræna hæfileilca, því það þurfi ekki að reyna
það sama og hún. Þórunn Maggý hitti Jóhönnu í nokkur
skipti, enda hafði hún sagt að það tæki tíma að loka
henni, ekki væri unnt að gera allt í einu. Þegar ég fór svo
suður næstu helgi á eftir, varð mér ljóst að mikil breyting
hafði orðið á Jóhönnu. Þar þekkti ég aftur dóttur mína
eins og hún hafði verið, og aftur var kominn glampi af
hfsgleði í augu hennar.
Nú hófst nýtt tímabil í lífi okkar allra. Jóhanna var ekki
að fullu laus við lröfuðkvalir sínar, og nú í ágúst 1992, er
hún ekki komin yfir þær þó hún sé oröin nær nítján ára
gömul. Hún hefur þurft á aðstoð Þórunnar Maggýjar að
húlda nokkrum sinnum, og hefur fengið mjög alvarleg
köst, en það hefur einkum gerst þegar hún hefur ekki
farið eftir þeim leiðbeiningum sem hún hefur fengið.
Þetta gerist helst þegar hún lrefur eytt of miklu af orku
63