Morgunblaðið - 27.01.2009, Blaðsíða 18

að Íslendingar viti meira um Græn-
land, en staðreyndin er sú að Græn-
lendingar vita mikið um Ísland og
Íslendinga. Grænlendingar eru ótrú-
lega duglegir og þeir gætu kannski
kennt okkur að bjarga okkur í
kreppunni. Einn grænlenskur vinur
minn, sem er 26 ára eins og ég er
bóndi og stundar að mestu sjálfs-
þurftarbúskap, skiptir árinu í fjórar
árstíðir og skipuleggur líf sitt út frá
aðstæðum hverju sinni. Hans
stærsti draumur snýst ekki um að
eignast risa einbýlishús heldur að ná
að fella ísbjörn. Slík hetjudáð úti í
náttúrunni gerir hann að manni, í
hans samfélagi. Á þessu má sjá hvað
uppeldi og umhverfi hefur mikið að
segja um hverjir draumar okkar eru.
Íslendingar láta kannski af efnis-
legum lúxusdraumum sínum núna
þegar kreppir að. Fólk ætti kannski
líka að líta sér nær næst þegar það
fer í frí og fara til Grænlands frekar
Friður Í sveitum Suður Grænlands er friðsælt og vinalegt. Landið er fagurt og gróðursælt.
Eftir Kristínu Heiðu Kristinsdóttur
khk@mbl.is
Ég hef alltaf haft mikinnáhuga á Grænlandi,kannski vegna þess að égvar í sveit sem krakki í
Trékyllisvík og þá voru samgöngur
þaðan beint til Grænlands. Þessi
áhugi magnaðist upp þegar ég var í
námi í Ferðamálafræðum á Hólum í
Hjaltadal,“ segir Pálína Ósk Hraun-
dal, ung kona sem býr á Sauðárkróki
og bætir við að í náminu hafi mikið
verið farið inn á náttúrutengda
ferðaþjónustu. „Ég skellti mér því til
Grænlands í sumar og vann þar í
fjóra mánuði sem leiðsögumaður hjá
fyrirtækinu Blueice. Mér fannst
rosalega gaman að vera á Grænlandi
og kynnast samfélagi sem er svona
ólíkt okkar hér á Íslandi. Menning
Grænlendinga er líka forvitnileg og
heillandi. Grænlend er svo nálægt
Íslandi, það eitt finnst mér næg
ástæða til að vilja vita meira um
þetta land. Því miður þekkja margir
Íslendingar lítið til Grænlands og
eru jafnvel með fordóma gagnvart
þessu landi og nágrönnum okkar
sem þar búa. Allt varð þetta til þess
að ég vildi enn frekar finna sjálf út
úr því hvernig þetta væri.“
Hjálpsamir og samrýndir
Pálína varð ekki fyrir vonbrigðum
þegar hún kynntist Grænlendi og
Grænlendingum. Hún vann á Suður-
Grænlandi við að veita ferðamönn-
um sem komu úr ýmsum áttum leið-
sögn. „Við flökkuðum á milli staða,
ýmist gangandi, með bátum eða
þyrlum. Þetta var magnað sumar,
heitt í veðri og mikil upplifun.“ Hún
segir grænlensku vini sína, sem
unnu með henni, vera tengdari nátt-
úrunni og nærumhverfi sínu heldur
en okkur Íslendinga. „Aðalsam-
göngutækin á Grænlandi eru bátar.
Einu sinni til tvisvar á ári kemur sá
tími þar sem hvorki er hægt að kom-
ast á bát né sleða á milli staða. Þá er
fólk fast á sínu svæði og við tekur
biðin eftir betri tíð. Þá þurfa krakk-
arnir rétt eins og aðrir, að læra á
náttúruna. Á þessum einangraða
tíma þarf fólk að verða sér úti um
allt það sem tilheyrir daglegu lífi, á
annan hátt en venjulega. Verslanir
verða hálftómar og náttúran ræður
hvernig næsti dagur verður. Þessir
vinir mínir töldu þetta meðal annars
vera ástæðu þess hversu tengd þau
væru náttúrunni, þau þurftu að
treysta á skipulag fram í tímann,
vegna þess hvernig náttúran hagar
sér þar sem þau eiga heima. Tilvera
þeirra er því mjög háð veðurfari, en
reynslan hefur kennt þeim að lesa í
náttúruna. Ég fann þetta líka ef veð-
ur voru svo slæm að þyrla eða bátur
komst ekki á milli staða, þá þurfti að
endurskipuleggja alla dagskrá með
ferðamennina upp á nýtt. Þá tók ég
eftir hvað Grænlendingar eru sam-
rýndir, allir eru tilbúnir að hjálpa
öllum.“
Draumurinn að fella ísbjörn
Pálína segir að henni sé mikið
metnaðarmál að kynna Grænland
fyrir Íslendingum.
„Mér finnst vera mikil þörf á því
en eitthvað langt út í heim.“
Pálína hefur ævinlega haft mikinn
áhuga á börnum og útivist. Útinám
er eitt af því sem hún telur að við
eigum að gera meira af. Hún vill
nýta reynslu sína á Grænlandi sem
og ferðamálanámið til að vinna með
börn og streitu.
Meðal við kreppukvíða
„Kreppukvíði og spenna á íslensk-
um heimilum hefur áhrif á börnin
sem þar búa. Ég held að útivist sé
mjög gott meðal við kreppukvíða því
hún gefur svo mikið. Það er gott að
fá blóðið á hreyfingu og anda að sér
fjallaloftinu. Foreldrar þurfa ekki að
gefa sér nema hálftíma á dag, þar
sem þeir fara út með krökkunum og
gera eitthvað með þeim. Það er al-
veg nóg að fara á róló eða búa til
snjóhús. Og ekki sleppa því að fara
út þó að veðrið sé kannski svolítið
vont. Ég álít daglega útivist draga
mjög úr kvíða og spennu, sérstak-
lega fyrir börn en þetta gerir for-
eldrunum líka gott.“
Pálína er uppalin í Reykjavík en
hún hefur búið undanfarin fjögur ár
á Sauðárkróki. „Maðurinn minn er
héðan og við ákváðum að flytja hing-
að þegar við eignuðumst dóttur okk-
ar. Ég legg mikla áherslu á í uppeldi
hennar að vekja hana sem mest til
meðvitundar um náttúruna og um-
hverfið. Hér er líka rólegra en í
bænum og maður hefur meiri tíma
heldur en í stórborginni,“ segir Pál-
ína sem er virkur meðlimur í björg-
unarsveitinni í Skagafirði. Hún sér
líka um skátaflokk, krakka sem eru í
sjöunda og áttunda bekk. „Þetta eru
æðislegir krakkar, algjörir gull-
molar.“
Pálina með pokann Á Suður Grænlandi er mikil náttúrufegurð og gönguleiðir fjölbreyttar.
Hún vann á Grænlandi í sumar og heillaðist af
landi og þjóð. Hún telur Íslendinga geta lært
margt af þessum grönnum sínum og er sannfærð
um að útivist dragi úr kreppukvíða.
Daglegt líf Grænlendingar með markað þar sem gróður jarðar er til sölu.
Í félagsskap jökla Pálína Ósk Hraundal var alsæl að vinna á Grænlandi í sumar.
Draumar Grænlend-
inga aðrir en okkar
www.southgreenland.gl
www.blueice.gl
18 Daglegt líf
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. JANÚAR 2009