Morgunblaðið - 23.08.2009, Side 14

14 Krakkar á fjöllum
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. ÁGÚST 2009
Ferðalangur Örn Óskar er aðeins fjögurra ára, en þrammaði þó alla leið frá Strútsfjalli að Strútslaug. Á leiðinni til baka
Áöræfum nefnast fjöllinStórkonufell, Hattfellog Stórasúla – aðógleymdum Hvann-gilshnausum, sem
nokkrar fjölskyldur gengu um síð-
ustu helgi. Það var þriggja daga há-
lendisferð sem listakonurnar Ósk Vil-
hjálmsdóttir og Margrét H. Blöndal
skipulögðu.
Tilgangurinn með ferðinni, sem
verður fastur liður á sumrin, er sá að
leyfa krökkum að upplifa hálendið og
öræfaþögnina, en líka að opna augu
foreldra fyrir því hvernig njóta má
útivistar með krökkum, jafnvel þar
sem allra veðra er von og náttúran
bregður sér í allra kvikinda líki.
Ekkert frí frá krökkunum
Í þessari ferð voru fullorðnir
„pabbar“ og „mömmur“. Og strax í
rútunni mátti finna að foreldrarnir
höfðu stillt sig inn á nýjan þanka-
gang. „Mér var lofað að ekkert yrði
talað um Icesave,“ sagði einn pabb-
inn í áminningartón yfir sætisbökin.
„Krakkaferðirnar eru hugsaðar
sem valkostur,“ segir Ósk í samtali
við blaðamann. „Þegar við Ásta stóð-
um fyrir gönguferðum um Jöklu og
Kringilsárrana tóku margir börnin
með, en þau voru þar á forsendum
fullorðinna. Það getur tekið á börn að
ganga Fljótsdalinn, 22 kílómetra leið.
Ef skilyrði eru óhagstæð, þá getur
það jafnvel fælt börnin frá því að
stunda útivist. En það sem meðal
annars kveikti áhugann hjá okkur
Margréti var göngumenningin í Nor-
egi. Þar kynntumst við því að börn
eru alin upp við útivistarferðir með
foreldrum sínum.“
Margrét segir marga telja það of
mikla fyrirhöfn að fara með börn á
hálendið. „Með þessum ferðum vilj-
um við sýna fólki að þetta er vel
mögulegt og að ekki þarf neitt rosa-
legan búnað til.“
„Þá erum við að tala um alla leið
inn á hálendið, jökla, heitar laugar,
svarta sanda – hálendið er svo örv-
andi fyrir krakkana,“ segir Ósk.
„Stundum sér maður það á ferðalög-
um um landið að allt fullorðna fólkið
situr í hnapp, en svo eru hoppukast-
alar fyrir börnin. Þá geta fullorðnir
grillað og fengið sér í glas – og börnin
verið hoppandi á meðan. Fyrir vikið
er hópurinn ekki ein heild. Í krakka-
ferðunum okkar eru þau félagar og
tilheyra heildinni – þegar þau fara að
sofa förum við líka að sofa. Það tekur
sér enginn frí frá börnunum, enda er
ferðin á þeirra forsendum.“
Opnast nýr heimur
En foreldrarnir fá alveg jafnmikið
út úr ferðinni og börnin. Það er ljúft
að vakna við söng Óskar og Mar-
grétar á morgnana eftir góðan næt-
ursvefn. Og ekki er haldið þéttar ut-
an um dagskrána en svo, að maður
fær á tilfinninguna að maður hafi all-
an tíma í heiminum. Auðvitað er það
líka svo, að það, sem börnum finnst
áhugavert, finnst foreldrum áhuga-
vert.
„Mér finnst það merkilegt, að þeg-
ar Ósk, sem er leiðsögumaður, talar
við krakkana opnast nýr heimur fyrir
mér,“ segir Margrét. „Mér finnst
gaman að fá upplýsingar um það sem
fyrir augu ber, en ekki síður að heyra
hvernig þeim er miðlað til krakka –
því þá eru þær oft settar í stærra
samhengi. Það er til dæmis gaman að
tengja jarðhitann í þessu gjöfula
landi við hitann í húsunum – þannig
að börnin nái að tengja þessa tvo
heima, náttúru og heimili.“
„Þetta snýst um að miðla grunn-
Krakkar í ób
Það er ekki algeng sjón að sjá krakka leiða full-
orðna um hálendið. En þannig var ferðin sem
Ósk Vilhjálmsdóttir og Margrét H. Blöndal stóðu
fyrir um liðna helgi – þar gerðist allt á forsendum
þeirra yngstu í hópnum. Víst skiptust á skin á
skúrir undir jökli, en það fylgir því að ferðast um
hálendið og það kvartaði enginn. Þvert á móti
nutu börn og foreldrar þess að gista tvær nætur í
tjaldi í Krókagili og ganga inn að Strútslaug, þar
sem smáir og stórir böðuðu sig í heitri lauginni.
Og svo voru það öll hin ævintýrin …
Krossgötur Auðunn og Þorkell í upphafi göngunnar.
Hvanngilshnausar Jóhanna og Steinunn.
Leikur Steinunn Eva og Dolores Oddrún.
Mæðgur KaraVandvirkni Ólafur teiknar Strútsfjall. Nestisstund „Tæknistopp“ við Markarfljótsgljúfur.
Eftir Pétur Blöndal
pebl@mbl.is