Morgunblaðið - 23.08.2009, Qupperneq 44

44 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. ÁGÚST 2009
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is
Vaktsími: 565 5892 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Yvonne Tix
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, dóttir og amma,
BRYNDÍS RAGNARSDÓTTIR,
Jaðarsbraut 25,
Akranesi,
andaðist á Landspítalanum við Hringbraut laugar-
daginn 15. ágúst.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju þriðjudaginn
25. ágúst kl. 14.00.
Halldóra Sigríður Gylfadóttir, Leó Ragnarsson,
Hrefna Björk Gylfadóttir, Stefán Bjarki Ólafsson,
Elva Jóna Gylfadóttir, Elmar Björgvin Einarsson,
Ragna Borgþóra Gylfadóttir, Arild Ulset,
Erna Björg Gylfadóttir, Þórður Guðnason,
Bryndís Þóra Gylfadóttir, Sigurður Axel Axelsson,
Elísa Rakel Jakobsdóttir
og ömmubörn.
✝
Elskuleg móðir okkar,
ÞORBJÖRG LILJA JÓNSDÓTTIR,
Skúlagötu 40,
Reykjavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Víðinesi þriðjudaginn
18. ágúst.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Jón Hólm Stefánsson,
Nína Áslaug Stefánsdóttir,
Rannveig Margrét Stefánsdóttir,
Bergur Viðar Stefánsson.
✝
Ástkær sonur okkar og bróðir,
BRAGI FRIÐÞJÓFSSON,
Sléttahrauni 28,
Hafnarfirði,
lést mánudaginn 17. ágúst.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
fimmtudaginn 27. ágúst kl. 13.00.
Friðþjófur Bragason, Ellen Ragnarsdóttir,
Róbert Friðþjófsson,
Ragna Björg Friðþjófsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ERLA KR. GISSURARDÓTTIR,
Burknavöllum 1a,
Hafnarfirði,
lést sunnudaginn 9. ágúst.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
„Þú varst ljósastika lífs okkar.“
Þór, Viðar Marel, Birgir Marel, Björk, Manuel
og fjölskyldur.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
systir, mágkona og amma,
ERNA MARÍA LUDVIGSDÓTTIR,
lést á líknardeild Landspítalans þriðjudaginn
18. ágúst.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Haraldur Sch. Haraldsson,
Pétur Albert Haraldsson, Berglind Johansen,
Unnur María Haraldsdóttir, Helgi Bjarnason,
Haraldur Ludvig Haraldsson,
Pétur Ludvigsson, Nína Birgisdóttir
og barnabörn.
✝ Auður Axels-dóttir fæddist á
Syðri-Bakka í Keldu-
hverfi 15.4. 1920.
Hún lést á Dval-
arheimili aldraðra
Hrafnistu í Reykja-
vík 4.8. sl. Foreldrar
hennar voru Axel
Jónsson, f. 27.7.
1889, d. 9.10. 1927,
og Sigríður Jóhann-
esdóttir, f. 17.5.
1882, d. 20.6. 1970.
Systkini Auðar: Ótt-
ar Bragi, f. 8.9.
1918, d. 1.1. 2000, Yngvi Örn, f.
15.11. 1921, d. 24.4. 1998, Kristín
húsmóðir í Grímstungu á Hóls-
fjöllum, f. 1.8. 1923, og Áslaug, f.
16.12. 1927, d. 28.3. 1997.
Auður giftist 7.12. 1941 Birni
Eysteins Kristjánssyni, frá Hjöll-
um í Ögursveit, f. 19.8. 1920. For-
eldrar hans voru Kristján Ein-
arsson, f. 23.8. 1887, d. 26.6.
1927, og Kristjana Guðmunds-
dóttir, f. 12.9. 1890, d. 3.1. 1983.
Auður og Björn eignuðust tvö
börn: a) Axel, f. 25.9. 1942,
kvæntist 1964 Ástu Vigbergs-
dóttur, f. 12.1. 1942. Þau eign-
uðust tvo syni: 1) Björn, f. 16.3.
1967, kona hans Ólöf Tryggva-
dóttir, f. 27.6. 1966, þau eign-
uðust tvö börn, Sólrúnu Ástu, f.
langabólgu. Þetta var mikið áfall
fyrir Auði sem var mjög hænd að
föður sínum. Sigríði tókst með
harðfylgni að halda fjölskyldunni
saman þrátt fyrir kreppu og fá-
tækt. Um tvítugt fer Auður til
Reykjavíkur og átti þann draum
helstan að komast í skóla og fá
að syngja í kór. Auður og Björn
hófu búskap á Njálsgötu 29b árið
1942 og þar fæddust börnin.
Björn var lögreglumaður og vann
auk þess margvísleg aukastörf til
að framfleyta fjölskyldunni. Auð-
ur var frekar heilsuveil en lagði
krafta sína í að hugsa um heim-
ilið. Þau náðu að kaupa litla íbúð
á Rauðarárstíg 11 og um 1950
fluttu þau í eigið hús á Flókagötu
67. Helsta áhugamál þeirra var
að ferðast, fyrst innanlands en
síðar fóru þau með tjald og bíl í
margar ferðir um Evrópu. Þau
sýndu barnabörnum sínum alla
tíð mikla alúð. Um 1970 fluttu
þau í nýtt hús í Skipholti 52 og
bjuggu þar þangað til heilsunni
fór að hraka og fluttu á Hrafn-
istu í upphafi nýrrar aldar.
Áhugamál Auðar auk ferðalaga
var að lesa ljóð og hlusta á klass-
íska tónlist. Draumurinn um að
syngja í kór rættist í ellinni er
hún söng með Hrafnistukórnum.
Útför Auðar fór fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
27.3. 1997, og Stein-
ar, f. 28.3. 2000.
Björn og Ólöf skildu.
2) Egill, f. 3.11.
1971, kvæntur Höllu
Sverrisdóttur, f.
30.4. 1970, þau eiga
þau tvö börn, Silju,
f. 20.4. 2004, og
Styrmi, f. 29.6. 2007.
Seinni kona Axels er
Hrefna Kristmanns-
dóttir, f. 20.5. 1944.
Hún á fyrir þrjú
börn, Svanhildi, f.
1.5. 1971, Björn, f.
18.9. 1974, og Ásdísi, f. 5.1. 1982.
b) Aðalheiður, f. 12.1. 1944, gift-
ist 1968 Poul Jensen, f. 9.6. 1943.
Þau eiga tvo syni: 1) Björn Einar,
f. 23.3. 1969, kvæntur Annabel
Jensen, f. 14.6. 1974, þau eiga
þrjú börn, Lucas, f. 7.9. 2000,
Amelie, f. 13.8. 2002, og Leon
Kristján, f. 20.1. 2007. 2) Axel Ey-
stein, f. 9.6. 1974, kvæntur Marie
Teglhus Möller, f. 23.2. 1976, þau
eiga soninn Harald, f. 4.3. 2008.
Foreldrar Auðar, Axel og Sig-
ríður, fluttu í Ás í Kelduhverfi
árið 1925. Ás var góð bújörð,
skógi vaxin og bæjarstæðið
einkar fagurt og er nú þjóðgarð-
ur. Framtíðin blasti við fjölskyld-
unni en Axel lést skyndilega
tveimur árum síðar úr botn-
Látin er í hárri elli tengdamóðir
mín Auður Axelsdóttir. Kynni okk-
ar hófust ekki fyrr en Auður var
orðin talsvert roskin en urðu þó
náin og góð. Vinátta var milli Ingi-
bjargar ömmu minnar og Sigríðar
móður Auðar á árum áður, en báð-
ar voru þær miklar kvenréttinda-
konur og störfuðu mikið á þeim
vettvangi. Þegar Auður kom ung
til Reykjavíkur í fyrsta sinn til að
leita gæfunnar bjó hún tímabundið
hjá ömmu minni. Naut ég ættern-
isins þegar við kynntumst og talaði
hún jafnan um hana „mömmu“
mína þegar hún ræddi um Ingi-
björgu ömmu mína.
Á síðustu árum hafa aðstæður
hagað því þannig að þótt við Axel
búum úti á landi hef ég haft tals-
verð tækifæri til að heimsækja
Auði og reyna að létta henni lífið
með kaffihúsaheimsóknum eða
búðarferðum. Þau tilvik urðu þó
sjaldgæfari hin síðustu ár eftir því
sem þróttur og orka Auðar þvarr.
Minnisstæð er þó síðasta bæjarferð
okkar þegar okkur tókst að finna
fjórar flíkur sem allar smellpöss-
uðu á hana og þurfti ekki að skipta
síðar og aðeins tvær voru lítillega
klipptar til.
Auk þess náðum við að fá okkur
sopa á kaffihúsinu „hennar“ við
Laugarásveginn. Auður var lagleg
kona og svipmikil og hafði
ákveðnar skoðanir sem hún sjaldan
lá á. Hún var mjög músíkölsk og
hugur hennar hafði staðið til náms
í tónlist en sökum fátæktar í æsku
gat ekki orðið af því.
Eftir að til Reykjavíkur kom tók
mjög fljótt við búskapur og basl
svo draumar um tónlistarnám
gufuðu upp. En tónlistin var ávallt
hennar hugðarefni og í þeim heimi
gat hún gleymt stund og stað og
öllu sem á bjátaði. Fyrstu árin sem
hún var á Hrafnistu tók hún þátt í
kórstarfi, en á síðustu árum var
það helsta ánægjuefni hennar að
sitja í hægindastólnum sínum og
hlusta á góða tónlist og jafnvel
söngla með.
Auk tónlistarinnar hafði Auður
yndi af ljóðalestri og kunni ótal
ljóð og sálma. Davíð Stefánsson
var í mestu uppáhaldi en hún las
og kunni ljóð eftir fjölda annarra
höfunda. Auður hafði líka yndi af
útiveru og fór gjarnan í göngutúra
og helst út í náttúruna. Áberandi í
fari Auðar var hversu trúuð hún
var og traust hennar á að drottinn
mundi vaka yfir henni uns yfir lyki
var óbilandi. Síðustu ár Auðar átti
hún við vaxandi vanheilsu að stríða
og það sem henni fannst einna
verst var að hún komst ekki lengur
út að ganga.
Hún hafði einnig lengi átt erfitt
með að sitja í bíl nema stutta stund
í einu. Þó tókst okkur fyrir nokkr-
um árum að komast saman upp í
sumarbústaðinn okkar Axels. Hún
hafði lengi haft áhuga á að sjá
hann og var það eftirminnileg ferð.
Auður fylgdist vel með vaxandi
hópi barnabarna, sem eiga heimili í
þremur löndum og í herbergi henn-
ar voru myndir af þeim öllum.
Daginn áður en hún dó hitti hún
yngsta barnabarnið sem var í
heimsókn á Íslandi í fyrsta sinn.
Guð blessi merka og góða konu
og takk fyrir samfylgdina.
Hrefna Kristmannsdóttir.
Auður móðursystir mín var út-
vörður minnar fjölskyldu í höfuð-
borginni. Auður og Björn voru
Reykvíkingarnir sem komu í heim-
sókn norður á Fjöll á sumrin, og
fluttu með andblæ úr fjölmenninu,
jafnvel frá útlöndum. Heimili
þeirra á Flókagötunni í Reykjavík
var áfangastaðurinn þegar menn
fóru suður, eða ætluðu til útlanda.
Hún studdi okkur frændfólk sitt
fyrstu skrefin á leiðinni út í heim-
inn. Hún orti t.d. fararheillavísur
og skrifaði á tréplatta með íslenska
skjaldarmerkinu þegar ég fór í
fyrsta sinn til útlanda.
En Auður var líka útvörður í
öðru tilliti. Hún hafði einstakt lag á
því að setja hlutina í nýtt sam-
hengi, að fá börn og unglinga í fjöl-
skyldunni til þess að sjá hlutina í
nýju ljósi. Stundum hafði maður á
tilfinningunni að hún væri að spila
með mann, þegar hún kom óvænt
með sjónarhorn inn í graf-
alvarlegar samræður um eilífðar-
málin.
Mér líður seint úr minni þegar
hún lýsti því eitt sinn yfir að hún
teldi að við værum í vonda staðn-
um og þegar ég reyndi að malda í
móinn spurði hún hvort ég gæti
ímyndað mér verri og vitlausari
stað en þann sem mannkynið
byggði hér og nú. Þetta var á tím-
um Víetnamstríðsins og ég ímynd-
aði mér að heimurinn yrði betri ef
tækist að hefta yfirráð Bandaríkja-
manna þar og reka herinn úr landi
o.s.frv.
Auður frænka sagði að ég væri
auðtrúa sakleysingi, það væri eng-
in ástæða til að reikna með neinum
framförum, því mannskepnan væri
heimsk og frek og jafnvel í góðæri
myndi græðgin spilla öllum tilraun-
um til betra þjóðfélags. Þetta var
hörð kenning, en hún hefur leitað á
hugann síðustu mánuði.
Ég heimsótti Auði frænku alltof
sjaldan á Hrafnistu, en kom til
hennar í byrjun júlí og þar kom í
okkar spjalli að ég minnti hana á
„helvítiskenninguna“. Hún hafði
ekki lengur áhuga á neinni skipt-
ingu tilverunnar í hólf, var með
hugann við afkomendur sína í þess-
um heimi, í þessu lífi. Ég sendi
þeim öllum og Birni samúðarkveðj-
ur við fráfall hennar.
Ævar Kjartansson.
Auður Axelsdóttir