Saga - 1990, Blaðsíða 174

172
ANDMÆLI OG ATHUGASEMDIR
stuðnings. Sumarið 1989, áður en grein Stefáns birtist í Sögu, kom ungur
blaðamaður á Morgunblaðinu að máli við mig og sagðist ætla að skrifa um
uppruna þjóðarinnar. Hann vildi gjarnan ræða við mig og Stefán Aðalsteins-
son og birta viðtöl við okkur hlið við hlið og reyna þannig að sýna lesendum
blaðsins hvað bæri á milli og að hvaða leyti við værum sammála. Ég tók
þessu erindi vel og stefndi blaðamanninum til fundar við mig að heimili
mínu nokkrum dögum síðar þar sem við ræddum saman lengi kvölds. Hann
hafði undirbúið sig vel og var vel heima í flestum rökum málsins, hafði m.a.
þegar talað við Stefán að því er mér skildist. Skömmu síðar hringdi blaða-
maðurinn til mín, hálfringlaður og hissa. Þá var hann búinn að ganga frá við-
tölunum til birtingar en eftir að Stefáni varð ljóst að fleiri sjónarmið en hans
eigin áttu að koma fram neitaði hann blaðinu um að birta viðtalið við sjálfan
sig. Þannig varð hann til þess að botninn datt úr þörfu framtaki blaðsins og
ekkert var birt um málið að sinni.
Gísli Sigurðsson
Athugasemd
í tilefni af töflu í grein Stefáns Aðalsteinssonar í Sögu XXVII, bls. 132, vil ég
biðja ritstjórn Sögu fyrir eftirfarandi athugasemd:
Fyrirsögn töflunnar er: Ályktanir einstakra höfunda um uppruna íslend-
inga flokkaðar eftir þeim efnivið sem byggt var á. Hvað Jón Steffensen snertir
á hann engan þátt í slíkri flokkun og um fornar höfuðkúpur er ekkert óljóst
af hans hálfu; um þær segir hann: „Svo virðist sem um tvo víkingastofna sé
að ræða, skandinavískan, sem sé sá upprunalegi eða eldri og ég vil nefna
austræna víkingastofninn og svo Bretlandseyjastofninn, sem íslenzku vík-
ingarnir teljist til og mætti kalla vestræna víkingastofninn." (Menning og
meinsemdir, bls. 37.)
Jón Steffensen