Morgunblaðið - 12.12.2009, Síða 50

50 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. DESEMBER 2009
✝ Guðjón AntonGíslason fædd-
ist á Kömbum í
Helgustaðarhreppi
við Reyðarfjörð,
23. maí 1927.
Hann lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu
í Neskaupstað 28.
nóvember síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Gísli
Daníelsson frá
Viðborði í Skafta-
fellssýslu, f. 24.9.
1881, bóndi á
Kömbum, síðar verkamaður í
Keflavík, d. 26.9. 1969, og Sig-
urbjörg Jónsdóttir frá Papey, f.
24.3. 1885, uppalin á Rannveig-
arstöðum í Álftafirði, d. 18.1.
1960. Guðjón var yngstur í röð-
inni af ellefu börnum þeirra.
Sex mánaðar gamall var
Guðjón tekinn í fóstur að
Karlskála, af Guðrúnu Jónínu
Stefánsdóttur ljósmóður og
manni hennar Guðna Eiríks-
syni. Eftir að Stefán, sonur
f. 21. ágúst 1963, maki Guðný
Gunnur Eggertsdóttir, f. 22.
september 1964, þau eiga fjög-
ur börn. 4) Sævar, f. 15. febr-
úar 1970, maki Berglind Steina
Ingvarsdóttir, f. 27. september
1975, þau eiga tvö börn, fyrir á
Sævar dóttur með Sigríði
Kristinsdóttur. 5) Guðrún Jón-
ína, f. 4. febrúar 1976, sam-
býlismaður Björgmundur Örn
Guðmundsson, f. 29. apríl 1975,
þau eiga tvö börn. Langafa-
börnin eru þrjú og afkomendur
því orðnir 24.
Guðjón hefur lengst af stund-
að sjómennsku, fyrst frá Karls-
kála og síðar á sínum eigin bát-
um. Hann var þekktur fyrir
hákarlaveiðar sínar og verkun
á honum, og gekk því oft undir
nafninu „Hákarla Guðjón“. Ut-
an sjómennskunnar vann Guð-
jón lengst af við smíðar og
þótti mjög handlaginn. Hann
gegndi embætti hreindýraeft-
irlitsmanns til margra ára og
tók þátt í þeim veiðum frá upp-
hafi þeirra niðri á fjörðum.
Útför Guðjóns fer fram frá
Eskifjarðarkirkju í dag, laug-
ardaginn 12. desember 2009,
og hefst athöfnin kl. 14.
þeirra, og Sigríð-
ur kona hans tóku
við búinu á Karls-
kála, dvaldi hann
hjá þeim.
Hinn 8. sept-
ember 1957 giftist
Guðjón eftirlif-
andi eiginkonu
sinni Ingibjörgu
Þuríði Stef-
ánsdóttur frá
Ímastöðum í
Vöðlavík, f. 6. júní
1938. Foreldrar
hennar voru Stef-
án Jónsson og Guðrún Jónína
Jónsdóttir. Þau Guðjón og Ingi-
björg stofnuðu sitt heimili á
Eskifirði árið 1957 og bjuggu
þar alla tíð. Þeim varð 5 barna
auðið. Þau eru: 1) Gísli Hjört-
ur, f. 12. mars 1957, maki Jó-
hanna Lindbergsdóttir, f. 26.
maí 1960, þau eiga fjögur börn.
2) Stefán Ingvar, f. 2. sept.
1961, maki Kristín Sigurð-
ardóttir, f. 25. janúar 1965, þau
eiga þrjú börn. 3) Jón Trausti,
Í dag kveð ég Hákarla-Guðjón,
föður minn, eftir 32 ára samfylgd.
Þú lést rúmlega 82 ára eftir hörku-
baráttu á sjúkrahúsinu í Neskaup-
stað. Ég var svo heppin að fá að
alast upp við það líf og starf sem
fylgdi sjóhúsinu, bryggjunni, há-
karlahjallinum og veiðimennskunni.
Það var fastur punktur í okkar lífi að
fara á sunnudagsrúntinn með fullan
poka af kúlum og appelsíni í gleri.
Rúnturinn snerist um að heimsækja
helstu kalla bæjarins, Sissa í vikt-
unarskúrnum, Jonna Jóu, Jón í
Gröf, Jón á Hólmum og fleiri merka
menn.
Hákarlahjallurinn var ætíð heim-
sóttur til að athuga hvernig hákarla-
uppskerunni vegnaði. Ég fékk veiði-
delluna ung, hékk flesta daga fram
af bryggjunni við sjóhúsið þitt. Þá
mátti maður ekki vera að því að fara
heim að borða en lifði á hákarli, rúg-
brauði og harðfiski sem nóg var af í
sjóhúsinu. Ég man alltaf eftir því
hvað þú hlóst mikið þegar ég dró
massadónana á land og hljóp garg-
andi inn í sjóhús.
10 ára fékk ég svo bíladelluna. Þú
kenndir mér að keyra á rauða
Skjóna, það var Subaru-pallbíll sem
þú áttir og við þeyttumst á um sveit-
ir Eskifjarðar. Eins kenndir þú mér
þá að skjóta úr byssu enda fannst
þér ekkert vit í öðru en að 10 ára
krakki kynni nú að veiða sér til mat-
ar þar sem þú hefðir nú skotið þína
fyrstu rjúpu 9 ára gamall.
Margir samferðamenn þínir hafa
komið að orði við mig og sagt mér
frá því að þú hafir verið ein besta
skytta þeirra tíma enda áttu veið-
arnar og veiðisögur hug þinn allan.
Margar minningar um þig tengjast
kjallaranum. Þar varst þú með
smíðaverkstæðið þitt og smíðaðir
ótrúlegustu hluti. Hvort sem það
voru kleinujárn, kertastjakar eða
eldhúsinnréttingar allt varð að fal-
legum og vönduðum hlutum í þínum
höndum. Í rennibekknum renndir
þú glæsilega ruggustóla ásamt
mörgu öðru. Í seinni tíð varstu bú-
inn að gera kjallarann að hinum
notalegasta viðverustað sem mínum
börnum fannst ævintýri að koma í
og tengja þau minningarnar um þig
allar við kjallarann hjá afa.
Eftir að ég komst á menntaskóla-
aldurinn eyddum við meiri tíma
saman í kjallaranum, við smíðuðum
rúmið flotta með leynihólfunum,
vögguna úr síldartunnunni handa
Steinari Antoni nafna þínum og
fleiri hluti. Framkvæmdasemi þín,
vinnusemi og dugnaður eru góðu
eiginleikarnir þínir sem ég reyni eft-
ir mesta megni að tileinka mér sem
ég er þakklát fyrir að hafa fengið frá
þér sem veganesti út í lífið. Ég var
svo heppin að fá að eyða með þér
góðum tíma á sjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað þar sem þú dvaldir síðustu
vikurnar. Þessi tími var mér ómet-
anlegur. Þegar hjartað mitt fyllist
söknuði gleðst ég yfir þeim minn-
ingum sem við áttum þar saman.
Enda var ótrúlegt hvað við gátum
hlegið mikið og gert grín að öllum
hlutum og hnyttnu tilsvörin þín
komu öllum í opna skjöldu og þannig
léstu okkur hin veltast um af hlátri.
Elsku pabbi, þín verður sárt sakn-
að og minningin um hraustmennið
hann Hákarla-Guðjón mun lifa um
ókomna tíð.
Sögurnar um þig og veiðimennsk-
una munu ganga mann fram af
manni. Við verðum hjá mömmu yfir
jólin en það verður tómlegt án þín.
Við borðum heimabakað fransbrauð
með tómötum og sykri þér til heið-
urs og auðvitað rjúpurnar góðu. Það
eru forréttindi að hafa fengið að
vera dóttir þín. Nú siglir þú nýjan
sjó. Guð blessi þig, pabbi.
Þín dóttir,
Guðrún Jónína.
Erfiðu sjúkdómsstríði er lokið.
Ein mín dýrmætasta perla hefur
kvatt mig í hinsta sinn, rétt í þann
mund er aðventan gekk í garð. Okk-
ur sem eftir stöndum þykir brottför
hans ótímabær. Hins vegar gerðum
við okkur grein fyrir því að líkams-
þrek hans var á þrotum, en andlegur
styrkur, karlmennskan og húmorinn
var aðall hans, því gerðum við okkur
varla grein fyrir því að komið væri
að kveðjustund.
Síðan ég kom inn í lífið hjá
tengdapabba mínum hefur hann
alltaf sagt við mig að hann yrði átta-
tíu og þriggja, því náði hann ekki en
það munaði ekki mörgum mánuði
hjá honum. Þessi rólyndismaður var
afar hugljúfur tryggur eiginmaður,
faðir, afi og vinur vina sinna og það
sem hann sagði stóð hann við. Hann
var mikill húmoristi, laumaði ein-
hverjum brandara inn í samræður
eða kom með hnyttin tilsvör, glotti
síðan við tönn, rak jafnan út úr sér
tunguna og steytti hnefann upp í
loft. Þannig þekktum við hann og
munum minnast hans.
Guðjón var maður sem setti svip á
bæjarlífið hér á Eskifirði. Hann
stundaði sjómennsku allt sitt líf á
eigin bátum. Hákarla-Guðjón var
hörkutól sem aldrei gaf eftir, en
samt gætinn og farsæll á sínum
langa ferli sem trillukall og hákarla-
veiðimaður. Veiðieðlið var honum í
blóð borið og allar veiðar voru hans
líf og yndi. Hann var hreindýraeft-
irlitsmaður hér til fjölda ára og hann
gekk mikið til rjúpna. Náttúrubarn
var hann af Guðs náð.
Nú á seinustu vikum þegar þú
varst kominn á sjúkrahúsið í Nes-
kaupstað og baráttan orðin stöng,
var samt alltaf stutt í brandarana og
hnitmiðuð tilsvör hjá þér svo að allir
sem í kringum þig voru kættust. Það
var sama hversu heltekinn þú varst,
þú hlífðir okkur alltaf. Og sýndir
okkur alltaf ljós lífsins. Eins og þeg-
ar við komum til þín síðasta kvöldið
og ég sá að þú varst ekki í þínum ull-
arsokkum eftir hana Ingu þína, þú
varst ekki lengi að svara mér „Hald-
ið þið að maður geri ekkert hér, ég
prjónaði þá í fyrrinótt“. Þetta kætti
okkur öll svo að hláturinn glumdi
um alla stofuna.
Með Guðjóni höfum við Eskfirð-
ingar misst góðan vin. Þín verður
sárt saknað hér í okkar litla sjáv-
arþorpi. Hafðu þökk fyrir allt sem
þú hefur gefið frá þér. Elsku Inga
mín og aðrir aðstandendur, megi
guð styrkja okkur og minningin um
góðan eiginmann, pabba, tengda-
pabba, afa, langafa og vin lifa í hjört-
um okkar allra. Blessuð sé minning
hans. Megir þú hvíla í friði.
Guðný Gunnur Eggertsdóttir.
Elsku Guðjón afi minn. Elsku afi,
mig langar að þakka þér fyrir allar
þær góðu stundir sem ég átti með
þér. En þær stundir sem við áttum
saman inni í eldhúsi að spila ólsen
ólsen verða alltaf ofarlega í huga
mér. Mig langar líka að segja þér
hvað mér fannst þú vera frábær
maður. Tókst alltaf syngjandi glaður
á móti mér og varst alltaf með fullt
af bröndurum eða sögum til þess að
segja.
Þú verður alltaf geymdur í hjarta
mér, elsku afi minn og ég vil einnig
senda þér þetta ljóð.
Góðhjartaður maður.
Unaðslega fagur.
Dugnaðarforkur allt sitt líf.
Jafnvel þó langt varð stríð.
Ótrauður hélt þó fram á við.
Núna staldrar hann heima við.
Þín,
Sólrún Mjöll Jónsdóttir.
Elsku afi minn. Núna hefur stórt
skarð verið höggvið í hjarta mitt þó
svo ég viti að núna líður þér betur.
Ég vil þakka þér fyrir öll þau ár sem
við höfum átt saman, ég er svo þakk-
lát fyrir þau. Það verður skrítið að
koma á Bakkastíginn til ömmu þeg-
ar þú ert ekki og fá ekki að kyssa
þig og finna skeggbroddana þína. Þú
varst alltaf svo góður og skemmti-
legur við okkur barnabörnin og
tilbúinn að fíflast við okkur þegar
við komum í heimsókn til ykkar.
Það voru nú ófáar ferðirnar sem
maður var búinn að koma til þín á
sjóhúsið, þegar maður var ungur, til
að fá sér hákarl og harðfisk á leið-
inni heim úr skólanum, þar sem eng-
inn hákarl var eins góður og þinn.
Alltaf tókst þú vel á móti okkur þó
svo að þú hafir verið önnum kafinn
við að beita, leyfðir þér samt að
stoppa og tala við okkur sem vorum
að labba saman. Það voru nú líka
ófáar ferðar sem maður var búinn að
fara á bryggjuna hans afa til þess að
veiða og fannst manni það alltaf
skemmtilegra heldur en á öðrum
bryggjum því þá fékk maður beitu
og jafnvel var búið til færi handa
okkur til þess að veiða með, þetta
fannst manni æði.
Ein mjög minnisstæð veiðiferð
var þegar ég í eitt skipti var að veiða
hjá þér og náði ekki fisknum af svo
ég fór inn til þín og lét þig hjálpa
mér að ná ufsanum af að ég hélt.
Auðvitað hjálpaðir þú mér við það
og sagðir mér í leiðinni að þetta væri
ekki ufsi heldur silungur. Þetta viss-
ir þú afi minn, allt sem tengdist
sjónum því hann var þitt líf og yndi.
Takk fyrir þetta allt saman, elsku afi
minn, þetta gerði veiðina ennþá
skemmtilegri. Elsku afi minn, ég er
svo þakklát fyrir að sonur minn hafi
fengið að kynnast þér þó svo stutt
hafi verið en ég kem sko til með að
segja honum frá þér þegar hann fer
að skilja meira í lífinu. Alltaf var
stutt í húmorinn hjá þér og hann fór
nú ekki þó svo að þú hefðir verið
orðinn veikur. Það var nú alveg
hægt að skemmta sér hjá þér á Nes-
kaupstað því þú reyttir alveg af þér
brandarana.
Elsku afi minn, þú varst og verður
ávallt ein af hetjunum mínum. Ég
mun ávallt sakna þín og vera stolt af
því að segja þeim sem það vilja
heyra að ég sé barnabarn Hákarla-
Guðjóns, það er nú ekki slæmur
stimpill það. Ég vil biðja guð um að
gæta og styrkja ömmu, Gísla, Stef-
án, pabba, Sævar og Jónínu á þess-
um erfiðu tímum í lífi þeirra. Takk
fyrir allt sem þú gafst mér, elsku afi
minn.
Þín sonardóttir,
Berglín Sjöfn.
Guðjón Anton Gíslason
HINSTA KVEÐJA
Takk afi fyrir að kenna mér
að smíða í kjallaranum. Mig
hlakkaði alltaf svo til að koma
og vera með þér í kjallaranum
þegar ég kom til Eskifjarðar.
Þar brölluðum við svo mikið
saman. Þú kenndir mér á öll
verkfærin þín og svo kenndir
þú mér líka að nota vasahníf og
svo gafstu mér vasahníf sem
var alveg eins og brúni vasa-
hnífurinn þinn sem þú notaðir í
að gera allt með. Hann var
svakalega beittur en þú kennd-
ir mér hvernig ætti að bera sig
að með vasahníf. Ég er svo
stoltur af því að afi minn hafi
veitt hákarl og segi öllum frá
því en það trúir mér bara eng-
inn, en ég veit það.
Elsku afi ég mun sakna þín
og ætla að verða veiðimaður
eins og þú því frændur mínir
ætla að fara með míg á rjúpna-
veiðar sem fyrst og þá ætla ég
að skjóta rjúpu fyrir þig.
Kveðja,
Steinar Anton 8 ára.
✝
Móðir mín og amma,
MARY AMALIE EINARSSON,
Verftsgaten 13c,
Bergen,
Noregi,
lést á Ulset Sykehjem í Bergen miðvikudaginn
2. desember.
Jarðarförin fór fram frá Åsane gamle kirke í Bergen
miðvikudaginn 9. desember.
Erla-Berit Einarsson,
Tom-Eirik Einarsson.
✝
Ástkær faðir minn, tengdafaðir og afi okkar,
BIRGIR BJÖRNSSON,
Egilsgötu 8,
Borgarnesi,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness þriðjudaginn
8. desember.
Útförin fer fram frá Borgarneskirkju miðvikudaginn
16. desember kl. 14.00.
Jón Marinó Birgisson, Herdís Rós Kjartansdóttir,
Kjartan Jónsson og Heiðdís Erla Jónsdóttir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, sonur, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
JÓN HAUKUR ELTONSSON,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
miðvikudaginn 9. desember.
Sigurlína Elíasdóttir,
Aðalheiður Jónsdóttir, Haraldur Sæmundsson,
Sigurður Kr. Scheving, Eyrún Ingvaldsdóttir,
Anna Jóna Jónsdóttir, Hilmar Einarsson,
Jón Þór Jónsson, Anna Linda Sigurgeirsdóttir
og barnabörn.
✝
Elskuleg dóttir, móðir, amma og systir,
JÓHANNA JÓNSDÓTTIR,
er látin.
Útför mun fara fram í kyrrþey.
Jóna K. Hallgrímsdóttir,
Stefán Hafberg Sigurðsson,
Heiða Arnardóttir,
barnabarn
og systkini.