SunnudagsMogginn - 10.01.2010, Blaðsíða 20

SunnudagsMogginn - 10.01.2010, Blaðsíða 20
20 10. janúar 2010 Já eða nei við Icesave Ársæll: Því má ekki gleyma að Icesave snýst um skuldabréf en ekkimilliríkjasamning. Það kæmi mér á óvart ef ástandið yrði verraen nú er. Líklegt er að til skemmri tíma verði eitthvert pólitískt umrót uns lausn finnst sem er viðunandi fyrir alla aðila. Að því gefnu að við eigum í samskiptum við siðaðar þjóðir þá er líklegast að þetta umrót skipti litlu efnahagslegu máli horft til langframa. Horft til lengri tíma seljum við áfram fisk, rafmagn og fáum ferðamenn. Líklegra er að staðan batni ef þjóðin synjar þessu skuldabréfi sem er skelfilega óhag- stætt og var samið um undir nauðung hryðjuverkalaga. Frumskilyrði er þó, að stjórnvöld tefli í framhaldinu fram samningamönnum sem tekið er mark á á alþjóðlegum grundvelli og þröngsýnir flokkshagsmunir verði ekki látnir ráða mannavali. Framtíðarlánshæfi og lánskjör ríkis- sjóðs eru líklegri til að batna til lengri tíma eftir því sem skuldastaðan er minni. Því minna sem ríkið þarf að greiða í vaxtagreiðslur því meira er til ráðstöfunar til velferðarmála. Því er synjun líklegri til að auka velferð almennings heldur en hið gagnstæða.“ Daniel: Það verður óvissa um tíma (mögulega með hræringum á fjár-málamörkuðum) og lánardrottnarnir tveir (Bretland og Holland)munu beita nokkurri hörku. Svo munu allir setjast aftur við samningaborðið og knýja fram nýtt samkomulag.“ Erlendur: Norðurlöndin munu þá næstum örugglega hætta stuðningi viðefnahagsáætlun ríkisstjórnarinnar vegna forsendubrests.Þá mun Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS) eiga úr vöndu að ráða, því að honum er samkvæmt reglum ekki fært að styðja efnahagsáætlun aðildarlands upp á önnur býti en þau, að lánsféð til stuðnings áætluninni dugi. Sjóðurinn getur samkvæmt reglum ekki útvegað meira fé sjálfur. Vandséð er, að nokkurt annað land bjóði fram fé, ef Norðurlöndin draga sig í hlé. AGS þarf þá annaðhvort að skilja Ísland eftir einangrað frá erlendum lánsfjármörkuðum eða hjálpa stjórnvöldum að setja saman nýja áætlun með harkalegri niðurskurði ríkisútgjalda og auknum álögum á fólk og fyrirtæki til að fylla gapið, sem opnast við brottfall norrænu lánanna.“ Kári: Þ jóðin mun þurfa að þola þrýsting frá alþjóðasamfélaginu ogmun ekki eiga kost á erlendum lánum í bráð. En ég tel þó aðþað sé enn möguleiki að setjast aftur að samningaborðinu og ná ásættanlegri niðurstöðu. Þessi samningur endurspeglar ekki málefnastöðu og efnahag Íslands.“ Ragnar: Enda þótt ég sé mikill talsmaður beins lýðræðis tel ég að þettamál sé þannig vaxið að affarasælast væri að það yrði leystmeð samkomulagi á þinginu þannig að ekki þyrfti að koma til þjóðaratkvæðagreiðslu. Augljóst er að slíku samkomulagi yrðu að fylgja nýjar viðræður við okkar gagnaðila. Fari lög meirihlutans engu að síður undir þjóðaratkvæði og yrðu þar felld, tel ég að staðan sé í rauninni mjög svipuð. Þeirri afgreiðslu yrðu einnig að fylgja nýjar viðræður við okkar gagnaðila. Munurinn væri fyrst og fremst sá að talsverður tími hefði tapast, sem betur hefði verið varið í að leggja skynsamleg drög að endurreisn efnahagslífsins. Ég held ekki að efnahagslegar afleiðingar þess að fella „Icesave- samninginn“ í þjóðaratkvæðagreiðslu séu umtalsverðar umfram það sem þegar hefur orðið með höfnun forsetans á staðfestingu.“ Þorvaldur: Það verður enginn heimsendir. Það vilja allir aðilar ná samn-ingum. Þó svo að örfáir stjórnmálamenn í Bretlandi og Hollandihafi hátt í fjölmiðlum, mega menn ekki fara á taugum. Það er mun æskilegra að samningurinn verði felldur en sam- þykktur, því óbreyttur samningur er stórhættulegur til lengri tíma litið – þeir sem vilja að hann verði staðfestur eru allt of uppteknir af skammtímasjónarmiðum. Best af öllu er hins vegar að það náist að gera þær breytingar á núverandi samningum að það þurfi ekki að koma til þjóðaratkvæðagreiðslu, heldur geti Alþingi samþykkt nýjan samning, sem hafi víðtækari stuðning í samfélaginu og forseti geti staðfest.“ Þórólfur: Afleiðingarnar verða á sviði efnahagsmála, stjórnmála, samskiptavið erlendar þjóðir og á sviði utanríkisviðskipta. Efnahagsleguáhrifin ráðast af því hver viðbrögð viðsemjenda okkar verða og eins af því hvernig myndi vinnast úr slíkri útkomu á stjórmálasviðinu innanlands. Besta útkoman fengist ef Íslendingar, Hollendingar og Bretar kæmu sér saman um viðræðuáætlun og ætluðu sér 2-3 ár til að komast að niðurstöðu og ákvæðu að halda öllum samskiptum á vinsamlegum nótum fram að því. Versta útkoma fengist ef samn- ingsaðilar okkar ákvæðu að skapa sér vígstöðu með því að beita sér gegn íslenskum hagsmunum á öllummögulegum vígstöðvum. Því gæti fylgt efnahagsleg einangrun, að aðild Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu yrði nafnið tómt, að halda yrði uppi ströngum gjaldeyrishömlum og gjaldeyrisskömmtun vegna þess að alþjóðlegir fjármálamarkaðir væru Íslendingum lokaðir. Á þessari stundu álít ég að meiri líkindi séu á að slæma sviðsmyndin komi upp en að sú góða verði ofan á.“ Ársæll: Að greiða lán með láni er eitt form greiðslufalls og gerir lítið annaðen að fresta undirliggjandi vanda. Núverandi greiðslustaðaríkissjóðs og tengdra stofnana er mjög aðþrengd vegna mikils taps Seðlabanka, óráðsíu í fjárfestingum helstu orkufyrirtækja lands- ins sem og sveitarfélaga. Sú staða er óbreytt með eða án samþykkis á Icesave-skuldabréfinu. Ef Icesave-skuldabréfinu verður hafnað og ekki fást ný lán til að greiða eldri lán verður einfaldlega að endursemja við núverandi kröfuhafa, eins og háttur er á í slíkri stöðu. Staða kröfuhafa er veik við þær kringumstæður þegar ríki getur ekki borgað og fjölmörg fordæmi eru um að ríki hafi því notað tækifærið og samið um verulegar afskriftir af skuldum. Sókn stjórnvalda í nýtt lánsfé leysir ekki aðsteðjandi vanda heldur skýtur honum einungis á frest. Það er skiljanlegt að stjórnvöld vilji slá aðsteðjandi vanda á frest með lántöku. Þá eru skuldadagarnir vegna óráðsíunnar færðir yfir á næstu kynslóðir og þau þurfa þá ekki að horfast í augu við sínar eigin gerðir.“ Daniel: Það hefur í raun þegar orðið greiðslufall hjá Íslandi, að því leytiað það getur í dag ekki staðið að fullu við skuldbindingar sínar(sem deilan stendur auðvitað um) gagnvart Bretum og Hollend- ingum (innstæðueigendum).“ Erlendur: Falli Icesave-samningurinn í þjóðaratkvæðagreiðslunni eyksthættan á enn frekari upplausn á vettvangi stjórnmálanna.Þegar það rennur upp fyrir þeim stjórnmálamönnum, sem töfðu afgreiðslu Icesave-málsins á Alþingi von úr viti, að án stuðnings Norðurlanda mun hagur fólks og fyrirtækja þrengjast til muna í bráð, annaðhvort vegna frekara gengisfalls krónunnar og aukinnar verðbólgu, ef AGS dregur sig í hlé, eða vegna herts aðhalds í fjármálum ríkis og byggða. Fari svo, eykst þá einnig hættan á, að ríkið geti ekki staðið við alþjóðlegar skuldbindingar sínar. Á það mun reyna fyrst fyrir lok næsta árs, þegar stórt erlent lán fellur í gjalddaga.“ Kári: Ef það dregst mjög lengi fyrir ríkissjóð að fá erlend lán gætu ein-hverjir opinberir aðilar þurft að semja við erlenda lánardrottnaum framlengingu lána. Það liggur ekki fyrir hversu langan tíma ríkið hefur áður en að þessu kemur. Opinbera skýringin á nauðsyn lánafyrirgreiðslu frá AGS hefur ávallt verið sú að lánið verði einungis notað til að styrkja gjaldeyrisvaraforðann og peningunum verði ekki eytt í annað. Ef þessi skýring er rétt þá eru litlar líkur á greiðslufalli og þessi lánafyrirgreiðsla ekki brýn. Upp á síðkastið hafa stjórnmála- og embættismenn reyndar gefið til kynna að það eigi að eyða einhverju af peningunum. Þetta er mjög misvísandi og það þyrfti að skýra erlenda fjármögnunarþörf ríkisins út fyrir fólki.“ Ragnar: Ég tel að líkurnar á greiðslufalli ríkissjóðs gagnvart erlendumskuldbindingum sínummuni lítið breytast þótt Icesave-samkomulagið yrði fellt í þjóðaratkvæðagreiðslu. Fyrst er það, sem þegar er nefnt, að sú niðurstaða bætir litlu við synjun forsetans á staðfestingu laganna sem nú þegar liggur fyrir. Þá ber að hafa í huga að ekki mun reyna að marki á greiðsluþol ríkissjóðs út á við fyrr en á árunum 2011 og 2012. Nú þegar er fyrir hendi gjaldeyrisforði í landinu sem fer langt í að duga til að mæta þeim skuldbindingum sem þá koma til greiðslu. Afgangur á vöru/viðskiptajöfnuði, sem nú þegar er verulegur, mun að líkindum bæta þessa gjaldeyrisstöðu enn. Mikilvægast er þó að líkurnar á greiðslufalli ríkissjóðs ráðast ekki fyrst og fremst af örlögum Icesave eða öðrum skuldbindingum þjóðarinnar. Þær ráðast fyrst og fremst af þeirri efnahagsþróun sem verður á landinu á komandi misserum og árum. Því miður sýnist mér að flest það sem stjórnvöld hafa framkvæmt í þeim efnum á árinu 2009 og til þessa dags sé fremur til þess fallið að frekar veikja efnahagslífið en styrkja það. Þar nægir að vísa til fjögurra meginatriða: (1) Viðamikilla gjaldeyrishafta sem drepa stóran hluta framtaks og atvinnulífs í dróma. (2) Falsaðs gengis sem haldið er uppi með fyrr- greindum gjaldeyrishömlum og kostnaðarsömum kaupum Seðlabank- ans á krónum fyrir gjaldeyri (3) Stórkostlegra skattahækkana, sem draga úr vinnu- og athafnavilja fólks og fyrirtækja og (4) Þeirrar miklu óvissu og ótta sem núverandi ríkisstjórn hefur tekist að skapa um þau rekstrarskilyrði sem fyrirtæki hér á landi munu þurfa að búa við á komandi misserum og árum. Allt þetta dregur mjög verulega úr þrótti atvinnulífsins og vilja manna til að fjárfesta hér á landi. Það er fyrst og fremst öflugt arðvænlegt efnahagslíf sem gerir okkur kleift að afla gjald- eyris til að greiða skuldir okkar og skapar þjóðinni lánstraust út á við. Verði ekki fljótlega söðlað um og tekin upp skynsamleg efna- hagsstefna hér á landi sem skapar grundvöll fyrir öflugu efnahagslífi og hagvexti á nýjan leik er greiðslufall ríkissjóðs í einhverri mynd nánast óhjákvæmilegt. Icesave breytir engu um þetta grundvallaratriði.“ Þorvaldur: Það eru afar litlar líkur á greiðslufalli íslenska ríkisins á þessuári og hinu næsta. Gjaldeyrisvarasjóðir verða hins vegar orðnirafar veikir þegar líður á næsta ár, hafi ekki náðst að mynda viðunandi innflæði erlends fjármagns til landsins til þess að standa undir endurfjármögnun erlendra lána ríkisins og þeirra aðila sem njóta ríkisábyrgðar.“ Þórólfur: Það eru stór lán sem eru á gjalddaga árið 2011 og það verðurað teljast ólíklegt að Ísland geti staðið við skuldbindingar skv.lánasamningum ef landið hefur ekki aðgang að erlendu lánsfé annaðhvort hjá stofnunum á borð við AGS eða seðlabönkum norrænu landanna.“ Ársæll: Samþykki þjóðin Icesave-skuldabréfið er verið að hengja á ríkis-sjóð aukna áhættu. Með samþykkt er hætta á, ef allt fer áversta veg, að skuldbindingar ríkissjóðs verði slíkur klafi á þjóðinni að lífskjör á Íslandi verði sambærileg við það sem verst gerist í Evrópu. Fari illa er líklegt að fólk sem er gjaldgengt á vinnumarkaði erlendis leiti sér starfa þar. Það getur valdið enn frekari lífskjaraskerðingu þeirra sem eftir sitja. Til dæmis þurfa ekki margir hjartalæknar að fara úr landi til að heilbrigðiskerfið geti ekki sinnt þeirri þjónustu sem skyldi.“ Daniel: H ið gagnstæða við það sem ég nefndi áður: stjórnmálin gætulagst í dvala. En raunverulegu vandamálin verða enn til staðarþegar rumskað er aftur og greiða þarf reikningana.“ Erlendur: Þá skapast skilyrði til að halda endurreisnarstarfinu áframmeðvel útfærðum umbótum í ríkisfjármálum og bankamálum aukannars. Kostnaðurinn vegna Icesave-skuldbindinganna er umtalsverður, en hann er þó tiltölulega lítill miðað við annan kostnað, sem þjóðin þarf að bera af völdum hrunsins.“ Kári: Alþjóðasamfélagið mun líklega verða okkur vinsamlegra fyrrheldur en ef samningnum er hafnað. Efnahagslegar afleiðingarnúverandi samnings eru hins vegar töluverðar. Árlegar vaxta- greiðslur af Icesave eru um 2,5-4% af landsframleiðslu og hugsanlega hærri ef gengi krónunnar veikist mikið. Þá er höfuðstólskrafa inni- stæðusjóðs í þrotabú Landsbankans skilgreind í krónum en Icesave- skuldin í erlendri mynt. Þetta getur þýtt umtalsvert tjón fyrir Ísland ef krónan veikist jafnvel þó að hátt endurgreiðsluhutfall fáist greitt úr þrotabúi Landsbankans. Óvissan af núverandi samningi fyrir Íslend- inga er því mjög mikil en það er öruggt að hann mun hafa slæmar afleiðingar fyrir efnahag landsins. Samningurinn, eins og hann liggur fyrir, hefur engan öryggisventil ef efnahagur landsins þróast á verri veg en við vonumst til.“ Ragnar: Fari svo er ekki meira við gagnaðilana í því máli að tala. Icesave-skuldbindingarnar liggja þá fyrir og ríkisstjórnin getur haldiðáfram stefnu hafta og ríkisrekstrar í samræmi við svokallaða efnahagsáætlun sína.“ Þorvaldur: Það yrði veruleg ógnun við efnahag, velferð og menningarlíf ílandinu næstu áratugi. Það gæti kostað okkur sjálfstæðiðað lokum. Þó svo að mestar líkur séu á því að það tækist að standa undir kröfunum, með því að skerða lífskjör landsmanna næstu 20 árin, þá eru nokkrar líkur til þess að það gengi ekki. Forsendur þess að okkur takist að standa við núverandi samning er að það verði sambærilegur hagvöxtur og verðbólga í okkar heims- hluta og verið hefur síðustu 20 árin. Það er hins vegar margt sem bendir til þess að svo verði ekki. Íbúum Evrópu fer fækkandi og þeir eldast. Af því leiðir að þó svo að framleiðni á mann aukist, eru þó nokkrar líkur á því að hagvöxtur í Evrópulöndum verði afar lítill. Það er einnig hætta á að það myndist svipað ástand í Evrópu og í Japan síðustu tvo áratugina, þar sem verðbólga hefur verið svo til engin. 5,5% fastir vextir, þar sem tæplega helmingur er hreinn hagnaður lán- veitanda, eru óheyrilega háir vextir að bera af svona stórum höfuðstól verði hagvöxtur og verðbólga lítil.“ Þórólfur: Þá er hægt að halda áfram skv. efnahagsáætlun stjórnvaldaog AGS. Staða Íslands gagnvart endurupptöku á Icesave-sam-komulaginu við upphaf greiðslutímabilsins er þó lakari en hefði forsetinn ekki synjað lögunum frá 30. desember staðfestingar.“ Hvaða afleiðingar telur þú líklegt að það hafi ef Icesave- samningurinn sem Alþingi samþykkti í desember fellur í þjóðaratkvæðagreiðslu?1 Hverjar telur þú þá líkurnar ágreiðslufalli íslenska ríkisinsá næstu árum?2 Hvað afleiðingar telur þúlíklegt að það hafi ef þjóðinsamþykkir Icesave-samn-inginn frá því í desember?3 Sérfræðingarnir: Ársæll Valfells lektor við viðskipta- og hagfræðideild Háskólans í Reykjavík Daniel Gros hagfræðingur sem veitir Evrópurannsóknum CEPS forstöðu og bankaráðsmaður Seðla- banka Íslands Erlendur Magnússon framkvæmdastjóri og bankaráðsmaður í Landsbanka Íslands OP
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

SunnudagsMogginn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: SunnudagsMogginn
https://timarit.is/publication/785

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.