SunnudagsMogginn - 14.03.2010, Blaðsíða 31

14. mars 2010 31
É
g lít svo á að það sé eitt það besta sem ég get gert fyrir parkinsonsjúklinga, að vera
með í þessum þætti. En ég býst reyndar við að þetta sé mín síðasta keppni,“ segir
Erlingur Sigurðarson, sem greindist með parkinsonsveiki fyrir 22 árum, aðeins 39
ára að aldri, og hefur verið farið á kostum í Útsvari, þar sem hann keppir fyrir Ak-
ureyri.
Þau hjónin, Erlingur og Sigríður Stefánsdóttir, hafa lengi talið þörf á mun opnari umræðu
en raun ber vitni og aldrei farið í felur með sjúkdóminn. Þau ræddu til að mynda á persónu-
legum nótum um baráttuna á fundi Parkinsonfélags Akureyrar og nágrennis á dögunum og
lýsa reynslu sinni í viðtali Skapta Hallgrímssonar í Sunnudagsmogganum.
Það er átak og krefst æðruleysis að stíga fram fyrir skjöldu og ræða einkalíf sitt með þessum
hætti.
En mikilvægt er það!
Sigríður segir í viðtalinu að tilfinningin hafi verið sérstök við upphaf fundarins fyrir norð-
an. „Þó að ég sé alvön að tala um hvað sem er og hvernig sem er var það meira átak en ég hélt
að standa upp og ræða þetta mál, af því að ég vildi gera það hreinskilnislega og af einlægni.
Það kom mér á óvart. Fyrirfram þótti mér það bara fínt; gott skref og þarft – sem það er – en
það tók dálítið á.“
Alvarlegir sjúkdómar á borð við parkinsonsveiki reyna ekki aðeins á manneskjuna sjálfa,
heldur einnig aðstandendur. Þess vegna er mikilvægt að einnig þeir miðli reynslu sinni. Það
má draga lærdóm af orðum Sigríðar er hún segir: „Ég ákvað strax að passa mig á því að líta
ekki á Erling bara sem sjúkling. Hann er maðurinn minn; persóna sem verður að fá að halda
reisn sinni þrátt fyrir sjúkdóminn, og ekki bara innan fjölskyldunnar heldur í þjóðfélaginu í
heild.“
Þetta er viðhorf sem allir ættu að tileinka sér gagnvart manneskjum sem glíma við erfiða
sjúkdóma eða fötlun af einhverjum toga. Annað er virðingarleysi.
Því miður hefur borið nokkuð á því. Ef til vill vegna þess, að hraðinn og áreitið er svo mikið
í nútímasamfélagi.
Það hefur til dæmis viljað brenna við, að yngra fólk líti ekki á eldra fólk sem jafningja sína,
aðeins vegna þess að það hefur tapað af kröftum sínum. Þjóðfélag sem útilokar hluta þjóð-
arinnar með þessum hætti er fátækara eftir. Þá fer reynsla og þekking kynslóðanna fyrir lítið.
Enginn skyldi vanmeta Erling Sigurðarson. Það fer ekkert á milli mála í Útsvari að hann á
sér fáa jafnoka.
Og það er fróðlegt að heyra Sigríði tala um það, þrátt fyrir allt, að kannski hafi líf þeirra Er-
lings breyst á jákvæðan hátt. „Það getur vel verið að við hefðum drepið okkur úr stressi og
sókn eftir vindi ef Erlingur hefði ekki veikst. Það er mikilvægt að benda fólki á að þetta er
ekki bara svartnætti. Það er eðlilegt að fólk sé kvíðið og hrætt en það má ekki vera aðal-
atriðið.“
Að síðustu er vert að hafa í huga orð Erlings þegar hann talar um áfallið er hann greindist
með parkinsonsveikina:
„Maður metur lífið öðruvísi eftir svona áfall. Finnst það meira virði en ella. Lífið er of dýrt
til að lifa því ekki.“
Gott skref og þarft
„Grundvallaratriði í okkar huga er að
fá féð til baka.“
Alistair Darling, fjármálaráðherra Bretlands,
um viðræður um lausn Icesave-deilunnar.
„Þau hafa öll beint eða óbeint
stutt þann þrýsting, sem Bret-
land og Holland hafa beitt Ís-
land. Það er ekki notalegt að
segja þetta en það er samt
staðreynd.“
Ólafur Ragnar Grímsson, forseti Ís-
lands, gagnrýndi Norðurlöndin í við-
tali við Aftenposten.
„Verst var að hús-
ið sveiflaðist í lokin
á skjálftanum til um
marga metra, það
fannst mér að
minnsta kosti. En
tímaskynið ruglast
og erfitt að lýsa
þessu með orðum.“
Ragnar Ingólfsson, flugvirki og
rafeindavirki, sem lenti í jarð-
skjálfta í Chile.
„Hún telur sig bara vera leikstjóra,
hefur ekki viljað láta skilgreina sig
sem kvenleikstjóra.“
Sigurjón Sighvatsson kvikmyndaframleiðandi um
Óskarsverðlaunahafann Kathryn Bigelow.
„Farrah Fawcett var stórstjarna
og þekkt á hverju heimili.“
Ryan O’Neill, vonsvikinn fyrrverandi eig-
inmaður leikkonunnar heitinnar, sem ekki var
minnst á Óskarsverðlaunaafhendingunni.
„Ég var orðinn feitur og þung-
lyndur áður, en svo bættist
ofan á það hugsun um að ég
gæti dáið þá og þegar og
mér fannst það bara
svalt.“
Söngvarinn Robbie Williams, sem
var langt leiddur vegna eitur-
lyfjaneyslu á sínum tíma.
„Maður þarf svo að
hugsa um öll smáu atrið-
in, borða rétt, sofa nóg
og fara í ísbað.“
Stefán Hrafnsson, nýbakaður Íslands-
meistari í íshokkíi með SA.
Ummæli vikunnar
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Stofnað 1913
Útgefandi: Óskar Magnússon
Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal
þriðja sinn og hóað yrði í ljósmyndara af því tilefni?
Að vísu náðist á dögunum mynd af íslenska ut-
anríkisráðherranum þar sem hann sat við hlið hins
sænska starfsbróður síns. Það hefði verið betra að
þeirri mynd hefði verið sleppt. Og besta leiðin og sú
heilladrýgsta hefði verið sú að sá íslenski hefði
haldið sig heima. Því blaðamaður var að spyrja
sænska utanríkisráðherrann út úr og fá skýringar á
fjandsamlegri framgöngu í garð Íslands. Ráð-
herrann sagði að Svíar hefðu þegar látið Íslendinga
hafa milljarða ofan á aðra milljarða af sænskum
skattpeningum. Svo þeir skyldu bara hafa sig hæga.
Um þessa skattpeninga hafði enginn heyrt. Íslenski
utanríkisráðherrann sat þegjandi hjá hinum
sænska og staðfesti með þögn sinni og viðveru
þessar sérkennilegu fullyrðingar. Svíar hafa ásamt
hinum Norðurlandaþjóðunum vissulega lofað lán-
um, sem þeir hafa skilyrt með óboðlegum hætti.
Þau lán verða á vöxtum sem eru ekki lægri en þeir
vextir sem Svíar geta fengið við varðveislu gjald-
eyrisvarasjóðs síns erlendis. Þessi lánsloforð er
auðvitað þýðingarmikil, en fyrirvararnir sem
hengdir eru á þau hækka vextina í raun upp í mestu
okurvexti sem þekkjast, þótt þeir myndu ekki
greiðast til Svía nema að litlu leyti. Sannir vinir Ís-
lands eins og Færeyingar og Pólverjar létu sér ekki
detta í hug neina slíka óþurftargerð. Myndi nokkur
annar stjórnmálamaður í forystu þjóðar hafa setið
þegjandi hjá þegar mynd af aðstoð við landið hans
var afskræmd með slíkum hætti á fjölsóttum blaða-
mannafundi? Nú vill svo til að í hlut átti einhver
kjaftagleiðasti stjórnmálamaður sem Ísland hefur
alið og er þó Steingrímur J. talinn með. Maður sem
svo ótal sinnum áður mátti að skaðlausu þegja. En
ekki þarna og ekki þá. Hver er skýringin á þessari
hegðan? Er hún sú að ráðherrann hafi metið það
svo að héldi hann fram málstað þjóðar sinnar gæti
það hugsanlega skaðað áform Samfylkingar um að-
ild að Evrópusambandinu? Því miður er sú skýring
líklegust. Sú óráðsgerð verður sífellt dýrkeyptari.
Morgunblaðið/RAX