Morgunblaðið - 27.02.2010, Síða 38

38 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. FEBRÚAR 2010
✝ Ólafur GuðjónTryggvason,
Raufarfelli, Austur-
Eyjafjöllum, Rang-
árvallasýslu, fæddist
að Raufarfelli 5. júní
1940. Hann lést á
Landspítala – Há-
skólasjúkrahúsi í
Fossvogi að morgni
20. febrúar sl. eftir
stutt en erfið veikindi.
Foreldrar hans voru
Eiríkur Tryggvi Þor-
björnsson, f. 6. ágúst
1909, d. 22. maí 1969,
og Kristín María Guðjónsdóttir, f.
18. febrúar 1909, d. 24. október
1986. Ólafur ólst upp að Raufarfelli
ásamt systkinum sínum en þau eru í
aldursröð: 1) Ástþór Jón, f. 6. apríl
1937, maki Sigurþóra Sigurþórs-
dóttir, hún er látin, 2) Þórir Finnur,
f. 22. mars 1939, maki Svava Eyþórs-
dóttir, hún er látin, 3) Gréta Sigrún,
f. 12. ágúst 1941, fyrrverandi maki
Guðmundur Sigurbjörnsson.
Ólafur kynntist Bóel Jónheiði
Þór, Hákon Örn og Ásgeir Heiðar. 6)
Jón Pálmi, f. 21. júlí 1970, maki Hild-
ur Hjaltadóttir, börn þeirra eru Bóel
Rún og Heiðar Óli, dóttir Jóns úr
fyrra sambandi Tinna Björt. 7) Rósa
Íris, f. 2. júní 1973, börn hennar eru
María Rut, Baldur Rafn og Aron
Bjarki. 8) Katrín Jóna, f. 14. nóv-
ember 1978, maki Einar Þór Guð-
mundsson, börn þeirra eru Alma Rut
og Viktor Þórir. Langafabörnin eru
þrjú. Ólafur og Bóel trúlofuðust árið
1960 og hófu búskap í vesturbænum
að Rauðafelli árið 1961. Þau giftu sig
þann 20. júní 1965. Árið 1969 fluttu
þau að Raufarfelli og bjuggu þar það
sem eftir var af þeirra búsakap. Ólaf-
ur stundaði almenn landbún-
aðarstörf allt sitt líf. Auk þess lét
hann ýmis félagsmál til sín taka og
tók virkan þátt í málefnum Austur-
Eyjafjallahrepps. Ólafur sat í hrepps-
nefnd Austur-Eyjafjallahrepps frá
1978 til 1982 og aftur frá 1994 til
2002, þar af oddviti frá 1999 til 2002.
Ólafur varð síðastur til að gegna
starfi oddvita Austur-Eyja-
fjallahrepps. Þá sat Ólafur í stjórn
Kaupfélagsins Þórs á Hellu, sókn-
arnefnd Eyvindarhólakirkju og var
virkur í starfi Sjálfstæðisflokksins.
Útför Ólafs fer fram frá Eyvind-
arhólakirkju, Austur- Eyjafjöllum, í
dag, 27. febrúar 2010, og hefst at-
höfnin kl. 14.
Guðmundsdóttur frá
Vorsabæ, Austur-
Landeyjum, f. 20. nóv-
ember 1942, d. 27. jan-
úar 1996, árið 1959. For-
eldrar Bóelar voru
Guðmundur Júlíus Jóns-
son, f. 6. janúar 1904, d.
16. janúar 1989, og Jón-
ína Þórunn Jónsdóttir, f.
18. september 1911, d.
10. janúar 1995. Börn
Ólafs og Bóelar eru átta:
1) Guðný Þórunn, f. 11.
mars 1962, maki Jón
Sigurðsson. 2) Tryggvi
Kristinn, f. 23. maí 1963, maki Sigrún
J. Heiðmundsdóttir, synir þeirra eru
Hlynur og Hilmar. 3) Þorbjörg Sig-
rún, f. 4. maí 1964, maki Sigurður
Kjartansson, dætur hennar eru frá
fyrra hjónabandi Eva Dís og Elva Ýr.
4) Ástþór Ingi, f. 15. apríl 1965, maki
Anna Kristín Birgisdóttir, börn
þeirra eru Bóel Hörn og Birgir. 5)
Anna Björk, f. 10. nóvember 1968,
maki Kristinn Stefánsson, börn
þeirra eru Birgitta Hrund, Ólafur
Þakka þér fyrir,
að fylgja mér,
um lífsins ljósa braut,
ég hafði förunaut.
(Stefán Hilmarsson)
Þessi laglína hefur verið mér hug-
leikin síðustu daga því hún segir mik-
ið um það hvernig mér líður. Tómleik-
inn er mikill en ég hugga mig við það
að þú, elsku pabbi, sért kominn í faðm
mömmu, sem þú saknaðir alltaf svo
mikið. Fyrir 14 árum þegar mamma
kvaddi þennan heim þá var svo gott
að hafa þig og hélt ég í eigingirni
minni að ég fengi að hafa þig miklu
lengur.
Pabbi var ríkur maður, átta börn,
18 barnabörn og þrjú barnabarna-
börn, og það fjórða á leiðinni, er mikið
ríkidæmi. Ekki má heldur gleyma
öllu frændfólkinu og vinunum sem
þótti mikið til hans koma. Alls staðar
þar sem pabbi kom eignaðist hann
vini og var hrókur alls fagnaðar. Oft
heyrði ég fólk segja: „Mikið er hann
pabbi þinn hress og skemmtilegur.“
Eins og þeir vita sem þekktu pabba
var hann mjög mikill sjálfstæðismað-
ur og var alla tíð trúr sínum flokki.
Sýndi það sig best þegar við Einar
vorum að byrja saman, þá var það
fyrsta sem hann spurði: „Og hvað kýs
hann?“ Var hann þá að vonast til þess
að ég væri nú komin með mann sem
væri í „rétta flokknum“. Þegar ég
heyrði í honum eftir kosningar spurði
hann mig alltaf: „Þú hefur náttúrlega
kosið rétt, er það ekki?“ Alltaf var það
nú notalegt að fá pabba í heimsókn í
nokkra daga eins og hann gerði
stundum. Þá mátti ekkert hafa fyrir
honum og vildi hann oftast fá að
borga fyrir gistinguna. Mátti ég elda
hvað sem var handa honum nema
súpu, því hún væri bara fyrir gam-
almenni og sjúklinga.
Ég er svo glöð að hafa eytt síðustu
áramótum með honum í sveitinni.
Þegar allir fóru út að brennu sátum
við þrjú eftir inni, ég, pabbi og Viktor
Þórir litli, og horfðum á. Við spjöll-
uðum saman og horfðum til Eyjanna.
Mikið var það yndislegt. Ég á erfitt
með að trúa því að hann sé farinn. Það
var svo margt sem við áttum eftir að
gera saman.
Ég kveð þig, elsku pabbi minn, með
sorg í hjarta en yndislegar minningar.
Þín pabbastelpa,
Katrín.
Það var mikið áfall þegar mamma
dó langt um aldur fram eftir erfið
veikindi hvað þá núna þegar pabbi
kvaddi þennan heim einungis 69 ára
að aldri. Hann veiktist skyndilega fyr-
ir um þremur vikum og átti ekki aft-
urkvæmt. Ég átti dýrmætan tíma
með pabba þar sem hann lá á Land-
spítalanum í Fossvogi og ræddum við
þar saman um lífið og tilveruna. Hann
talaði um það hvað hann saknaði
mömmu og var greinilegt að hann
hafði aldrei jafnað sig eftir að hún dó.
Það er mér ómetanlegt núna að hafa
átt þessa stund með pabba og geta
rætt við hann í ró og næði. Það var
alltaf stutt í brosið hjá honum, þótt
hann hafi getað verið ákveðinn og
fastur fyrir, þá minnist ég hans þar
sem hann var brosandi. Pabbi var yf-
irleitt hrókur alls fagnaðar og átti
mjög létt með að kynnast fólki og veit
ég ekki til þess að margir hafi borið
kala til hans. Það er auðvitað ekki
hægt að minnast pabba nema minn-
ast mömmu sem var einlæg og heið-
arleg. Hún kom alltaf hreint og beint
fram og líkaði sumum það ekki, en
það er þeirra vandamál.
Mamma og pabbi voru mjög sam-
rýnd og byggðu upp heimili sitt og bú
af myndarskap. Oft var erfitt í ári en
þeim tókst að ná endum saman með
dugnaði og útsjónarsemi. Við systk-
inin fengum ákveðið og umhyggju-
samt uppeldi sem við búum að í dag.
Okkur var uppálagt að sýna heiðar-
leika og stundvísi og held ég að þeim
hafi tekist vel til. Ég minnist þess í
uppeldi mínu að oft voru líflegar um-
ræður við eldhúsborðið heima í sveit-
inni og var þá iðulega rætt um stjórn-
mál.
Pabbi var mikill sjálfstæðismaður
og hikaði hann ekki við að tjá sínar
skoðanir á mönum og málefnum. Síð-
ast núna í haust var hann á ferð í Eyj-
um á fundi hjá Sjálfstæðisflokknum.
Sat hann til borðs með formanni og
varaformanni flokksins þeim Bjarna
Benediktssyni og Þorgerði K. Gunn-
arsdóttur og fannst mikið til koma.
Þegar ég sótti hann um kvöldið sagði
hann mér frá spjalli sínu við þau.
Hafði hann sagt þeim sína skoðun á
þeim mistökum sem flokkurinn gerði
og var ekki annað að heyra á honum
en þau hafi tekið gagnrýni hans vel.
Pabbi kom oft í heimsókn til okkar
út í Eyjar og var tíður gestur hjá okk-
ur Jonnu og strákunum á áramótum.
Þá var oft glatt á hjalla, enda náðu
þau vel saman, pabbi og tengdafor-
eldrar mínir. Pabbi var ágæt eftir-
herma og hermdi oft eftir körlunum í
sveitinni. Hann kunni marga frasa
sem þessir menn sögðu, eða áttu að
hafa sagt, og eru margir þeirra vel
þekktir undir Fjöllunum og þótt víðar
væri leitað. Hann átti það til að herma
eftir þessum körlum í ferðum sem
hann fór og þrátt fyrir að það fólk sem
var með honum þekkti ekki til gátu
allir helgið að þessari gamansemi
hans.
Að lokum get ég ekki annað en
minnst á hjónin Þráin Guðmundsson
og Svanhvíti Kjartansdóttur sem
reyndust foreldrum mínum afskap-
lega vel í veikindum mömmu. Þau
tóku pabba nánast að sér eftir að
mamma dó og verð ég þeim ævinlega
þakklátur fyrir það. Ég kveð pabba
með söknuði en núna er þrautagöngu
hans lokið og þau mamma og pabbi fá
loksins að hvíla saman í friði hlið við
hlið.
Tryggvi Kristinn Ólafsson.
Þegar maður hugsar til baka og
reynir að rifja upp minningar sem við
pabbi áttum saman þá kemur fyrst sú
minning þegar ég var fimm eða sex
ára og sat oft með honum í Landró-
vernum á leið í fjárhúsin að gefa, hann
leyfði mér oft að stýra, það þótti mér
mjög spennandi. Ég man að ég var
alltaf að hjálpa honum, fannst mér.
Hlaupandi á eftir honum og sniglaðist
endalaust í kringum hann. Eflaust hef
ég verið meira til ógagns en gagns, og
með puttana þar sem þeir áttu ekki að
vera en oftast fékk ég nú að vera með
honum. Man ég þegar við systkinin
skriðum upp í til mömmu og pabba,
vorum við þá kannski 3 í þeirra rúmi,
þau geta ekki hafa fengið mikinn
svefn þær nætur. En þetta var alltaf
svo sjálfsagt. Ég á endalaust af góð-
um minningum um ykkur mömmu
sem ég ætla að geyma vel og vand-
lega. En nú veit ég að þér líður vel þar
sem þú ert kominn til hennar
mömmu, þú saknaðir hennar alltaf
mjög mikið. Hvíl í friði, elsku pabbi
minn.
Þér kær var þessi bændabyggð,
þú bast við hana ævitryggð.
Til árs og friðar – ekki í stríð –
á undan gekkstu í háa tíð.
Þitt starf var farsælt, hönd þín hlý
og hógvær göfgi svipnum í.
Þitt orð var heilt, þitt hjarta milt
og hugardjúpið bjart og stillt.
Loks beygði þreytan þína dáð,
hið þýða fjör og augnaráð;
sú þraut var hörð – en hljóður nú
í hinsta draumi brosir þú.
(Jóhannes úr Kötlum.)
Jón Pálmi.
Það eru fáir undir það búnir að
missa ástvin en þessu fáum við ekkert
ráðið, því eru minningarnar dýrmæt-
ar sem við eigum. Ég man eftir því að
við systkinin fylgdum mömmu og
pabba í mörg verk, við yngri vorum
með mömmu í Land Rovernum að
raka saman hey, pabbi að binda
bagga og þau eldri að keyra heim.
Einnig þegar verið var að lagfæra
Ólafur Guðjón
Tryggvason
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, sonar, föður, tengdaföður og
afa,
HINRIKS HINRIKSSONAR,
Mánatúni 6,
Reykjavík.
Einnig þökkum við öllum þeim sem önnuðust hann
af alúð í veikindum hans.
Ólafía H. Bjargmundsdóttir
og fjölskylda.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýhug við andlát og útför
ástkærrar sambýliskonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
SOFFÍU SVEINBJÖRNSDÓTTUR,
Kríuhólum 4.
Sérstakar þakkir til starfsfólks gjörgæsludeildar,
lungnadeildar, A6 og A7 Landspítala Fossvogi
fyrir sérstaka umönnun og þægilegt viðmót til handa Soffíu í veikindum
hennar.
Guð blessi ykkur öll.
Hálfdán Í. Jensen,
Björn Einarsson, Margrét Árnadóttir,
Lúðvík Baldursson, Þórey Aspelund,
Ásgeir Baldursson, Hansína Steingrímsdóttir,
Grétar Gunnarsson, Halla Hansen,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
GUÐLAUGS INGA SÆMUNDSSONAR
fyrrv. leigubílstjóra,
Langholtsvegi 200,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deildar G2 á Hrafnistu í
Reykjavík fyrir góða umönnun í veikindum hans.
Ingibjörg Aðalsteinsdóttir,
Sæmundur Guðlaugsson, Karólína Benediktsdóttir,
Arnar S. Guðlaugsson, Bergþóra Ásmundsdóttir,
Halldór Guðlaugsson, Hafdís Hafliðadóttir,
Rúnar Guðlaugsson, Valgerður Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför okkar ástkæra
eiginmanns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURÐAR ELÍS HARALDSSONAR
kaupmanns,
Sóltúni 2,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu
Sóltúni fyrir ómetanlega aðstoð og vináttu í erfiðum veikindum.
Guð blessi ykkur öll.
Þorgerður Á. Blandon,
Þorbjörg Skarphéðinsdóttir, Sigurður Þorgrímsson,
Haraldur Sigurðsson, Guðleif Helgadóttir,
Arnheiður E. Sigurðardóttir, Óskar Sæmundsson,
afabörn og langafabörn.
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug við andlát og útför
elskulegs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður og afa,
EINARS INGA SIGURÐSSONAR
fyrrv. heilbrigðisfulltrúa,
Sóleyjarima 15,
Reykjavík.
Katrín Sigurjónsdóttir,
Sigurjón Einarsson,
Kristín Einarsdóttir, Örn Erlingsson,
Aron Arnarson,
Karen Arnardóttir.