Morgunblaðið - 27.02.2010, Qupperneq 39
Minningar 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. FEBRÚAR 2010
girðingar þar sem við komum í hala-
rófu á eftir þeim og margt fleira. Oft
var mikið um að vera enda við systk-
inin átta og töluðum oftast öll í einu og
þá sussaði pabbi á hópinn og taldi
þetta vera eins og í fuglabjargi.
Þegar við fluttum að heiman og
stofnuðum okkar eigin heimili, áttum
við alltaf athvarf heima hjá þeim. Það
var mikið áfall þegar mamma veiktist
og lést eftir eins árs baráttu, áttum
við erfitt með að sætta okkur við það.
Ég flutti með fjölskyldu mína heim
og í félagsbúskap með pabba. Bú-
skapurinn blómstraði með reynslu
pabba og nýjum áherslum okkar, við
byggðum nýtt fjós og hlutirnir gengu
vel. Mörgum stundum eftir morgun-
mjaltir eyddum við pabbi tímanum
okkar í að tala um lífið og tilveruna,
ég bað pabba stundum um álit á ein-
hverju og það var auðfengið. Fyrir
rúmum þremur árum fékk pabbi
hjartaáfall og náði ekki sömu heilsu
aftur. Börnin mín nutu góðs af því að
hafa afa inni á heimilinu en aldrei
gerði hann upp á milli þeirra. Eitt
þeirra vildi of mikinn púðursykur út í
súrmjólkina eins og afi og sá yngsti
skreið oft í afafang og svaf vært yfir
sjónvarpinu eftir kvöldmjaltir. Stund-
um fór sá stutti að gramsa í herberg-
inu hjá afa. Eitt sinn fann stráksi
vasahníf með mörgum sniðugum
aukahlutum á og spurði afa hvort
hann mætti eiga hann, afi svarar að
hann mætti eiga hníf þegar hann væri
dáinn, stráksi svarar um hæl, „hve-
nær verður það“. Mikið hló pabbi að
svarinu en ég var ekki eins hrifinn og
sagði við strákinn að það væri langt
þangað til. Ég er þakklát fyrir þennan
tíma sem við áttum, en hafði gert ráð
fyrir lengri tíma.
Hvíl í friði, pabbi minn.
Þín dóttir,
Anna Björk.
Elsku pabbi, kveðjustundin er
komin og ekki átti ég von á henni svo
fljótt.
Minningarnar streyma fram og
ylja manni um hjartaræturnar, minn-
ingar um þig sem varst sá eini sem
gat stappað fiskinn handa mér þegar
ég var lítil, og hvað það var gott að
skríða í fangið á þér yfir fréttunum.
Allar ferðirnar á vorin með þér og
mömmu út í fjárhús voru ómetanleg-
ar stundir, þú varst alltaf reiðubúinn
að hlusta og virtir skoðanir manns þó
svo að þú værir ekki alltaf sammála.
Þú varst kannski ekki alltaf þolinmóð-
ur að leiðbeina mér í fjósinu og við
vélarnar en ég fann að þú treystir
mér fyrir þessu öllu.
Þú gast verið stríðinn og mér er
minnisstætt eitt atvik þegar ég var
unglingur. Ég og vinkona mín vorum
sendar út á tún til að raka saman og
gleymdum okkur aðeins í kjaftagangi
sem varð til þess að við náðum að rífa
niður girðingu og skemma rakstrar-
vélina. Við þorðum ekki að láta neinn
vita og gerðum okkar besta við að
laga girðinguna og vélina sjálfar.
Nokkrum dögum síðar komstu glott-
andi til mín og sagðist telja að rakstr-
arvélin hefði ráðist á girðinguna, þú
spurðir svo hvort ég gæti ekki hjálpað
þér að laga þetta.
Ég hugga mig við það að nú líður
þér vel og þú ert kominn til mömmu
sem þú hefur saknað svo mikið.
Takk fyrir allt, elsku pabbi, við
sjáumst síðar.
Þín dóttir,
Rósa Íris.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Vald. Briem.)
Með þessum orðum Valdimars
Briem vil ég kveðja tengdaföður minn
Ólaf Tryggvason frá Raufarfelli,
Austur-Eyjafjöllum, því eins og segir
í sálminum þá er margs að minnast og
margs er að sakna.
Ég gleymi því seint þegar ég hitti
ykkur Lillu í fyrsta skipti fyrir rúmu
21 ári er ég kom að Raufarfelli. Í þá
daga hefði mér þótt það alveg óskap-
lega langur tími en í dag þegar ég lít
til baka finnst mér það enginn tími og
allt of stuttur tími sem ég fékk að
njóta með ykkur.
Þú varst bóndi af guðs náð og þó þú
talaðir þannig að ekkert lægi eftir þig
þá er það nú öðru nær, þú kunnir svo
sannarlega skil á öllu varðandi bú-
skapinn og einnig varstu mjög liðtæk-
ur í félagsmálunum, varðst oddviti
sem þig hefði ábyggilega aldrei órað
fyrir að þú yrðir. Það eru nú ekki
margir í dag sem gætu státað af svona
stórum barnaskara. Þú eignaðist 8
börn, 18 barnabörn og 3 barnabarna-
börn. Geri aðrir betur
Það er ekki hægt að minnast þín
öðruvísi en að minnst á stjórnmála-
skoðanir þína, en ég held að það hafi
ekki verið til harðari sjálfstæðismað-
ur en þú. Þær voru ófáar stundirnar
sem við þrösuðum um pólitík og trú-
mál. Þú kímdir og ég held að þú hafir
bara haft gaman af hversu vitlaus ég
var og hafðir oft allt aðrar skoðanir á
hlutum en þú. En þetta var nú allt
meira í gamni heldur en alvöru. Ég
hefði örugglega ekki gert það fyrir
neinn nema þig að lesa upp úr for-
ystugrein Morgunblaðsins.
Húmorinn þinn var aldrei langt
undan hjá þér og aldrei kom maður að
tómum kofunum hjá þér þegar saga
var annars vegar.
Ég á eftir að sakna hringinganna
þinna sem hófust ávallt svona „Sæl,
þú þekkir mig ennþá er það ekki.“
Einnig á ég eftir að sakna heimsókn-
anna þinna en þá var skylda að eiga
vínarbrauð. Börnin voru vön að segja
„Mamma þú verður að fara út í bakarí
og kaupa vínabrauð, afi á Raufarfelli
er að koma“
Aðstandendum Óla sendi ég sam-
úðarkveðjur. Raufarfellskrókurinn
verður ekki samur eftir að þú ert far-
inn. Hinsta kveðja og hjartans þökk
fyrir allt sem þú hefur gefið mér og
kennt.
Þín tengdadóttir,
Anna Kristín.
Ég á góðar bernskuminningar af
afa mínum. Mér fannst alltaf jafn
spennandi að fara upp í sveit og fylgj-
ast með honum þegar hann var að
sýna mér hvernig búskapurinn gekk
fyrir sig, þó að ég á mínum yngri ár-
um hafi eflaust verið spenntari fyrir
dýrunum, heldur en mjöltunum. Eitt
sumarið fljótlega eftir fermingu þá
eyddi ég nokkrum vikum að Raufar-
felli. Á þeim tíma kenndi afi minn
kæri mér marga kosti sem hafa svo
sannarlega mótað mig og gert að
þeim manni sem ég er í dag og er því
hægt með sanni að segja að hann
muni alltaf verða hluti af mér.
Á síðustu árum hef ég því miður
ekki haft mörg tækifæri til þess að
hitta hann í eigin persónu, vegna bú-
setu minnar erlendis. Alltaf þegar við
ræddum saman ríkti í kringum hann
góður andi og jákvæðni. Ég á mikið
eftir að sakna samverustundanna
sem ég átti með honum. Það hryggir
mig að ég geti ekki verið viðstaddur
til að kveðja hann afa minn og vera
fjölskyldu minni til stuðnings, en allur
minn hugur er hjá þeim. Hvíl í friði,
elsku afi minn.
Hlynur Tryggvason.
Elsku afi. Þegar við hugsum til
baka og rifjum upp hvernig þú varst
eru nokkrir hlutir sem standa upp úr.
Við munum ávallt minnast þín þegar
við sjáum vínarbrauð, nammi og ein-
hvern strá miklum sykri yfir blóðmör
eins og þú gerðir. Þú varst sko aldeilis
nammigrís. Amma þurfti að fela fyrir
þér súkkulaðið sem átti að vera á jól-
unum og þú áttir alltaf til nammi
handa okkur, hvort sem við báðum
um það eða ekki eða meiddumst,
súkkulaði lagar smásár. Nafnagraut-
ur, grjónagrautur, var alltaf í miklu
uppáhaldi hjá þér en við elskuðum
hann öll með miklum kanilsykri. Þeg-
ar við vildum slappa af settumst við
hjá þér í hægindastólinn og horfðum á
Home Alone eða Denna dæmalausa
og við hlógum eiginlega bara út af
þínum smitandi hlátri. Í heyskapnum
var alltaf farið með mat og kaffi til
karlanna út á tún og allir borðuðu
saman þar, samlokur, kleinur og flat-
kökur.
Í fjósinu setti amma upp rólu fyrir
okkur svo við værum ekki fyrir þér en
við fengum samt að vera með. Sterk
minning frá eldri barnabörnunum var
þegar þið amma tókuð okkur með í
verslunarleiðangur í Kaupfélagið á
Hellu. Stundum fengum við að velja
okkur morgunkorn, en við völdum
bara kornflex, því það var það sem
var í boði hjá ykkur. Þegar við kom-
um í sveitina til þín bættir þú alltaf
litli/a við nafnið okkar. Þú varst alltaf
til staðar fyrir okkur alveg sama hvað
það var. Þegar þú hættir að mjólka
tók annað starf við, að taka úr og setja
í uppþvottavélina en þú kunnir ekki
að kveikja á henni. Hann Bogi Ljóns-
son (kisa) var alltaf inni í herberginu
þínu því þar var friðurinn og þegar þú
fórst hvarf hann en kom svo þegar þú
komst heim. Klara (hundur) sá til
þess að viðra þig daglega og fylgdi
þér eins og hún væri að passa upp á
þig hvort sem það var út að ristarhliði
eða til Ástþórs bróður þíns. Þú varst
mjög hrifinn af Villa Vill (Vilhjálmi
Vilhjálmsyni) og þótti þér gaman að
heyra að við barnabörnin þín hlustum
á hann líka. Nú er sagt að síðasti sjálf-
stæðismaðurinn undir Eyjafjöllunum
sé farinn en engar áhyggjur, við flest
skulum svo sannarlega halda í rétta
flokkinn og halda áfram að kjósa rétt,
eins og þú kenndir okkur. Þú varst
mjög mikill húmoristi, þótt þú værir
við dauðans dyr, eða á grafarbakk-
anum eins og þú orðaðir það, og sagð-
ir þú til dæmis oft að súpa væri aðeins
fyrir gamalmenni og sjúklinga. Eftir
14 ára aðskilnað eruð þið amma sam-
an aftur, og hún er eflaust alsæl að fá
þig til sín til að dekra við þig. Einnig
erum við viss um að Laddi (hundur)
og Loppa (kisa) hafa tekið vel á móti
þér. Það er erfitt að átta sig á því,
þegar fólk segir að þú sért kominn á
betri stað, að þessi staður er ekki hjá
okkur. Við vitum að þú ert ekkert
ánægður að horfa niður til okkar og
sjá hvað við söknum þín mikið, þú
mundir bara fussa og segja okkur að
eyða ekki tárunum í þig. Við söknum
þín sárt, og vitum að þið amma eigið
eftir að taka á móti okkur opnum
örmum þegar þar að kemur.
F.h. barnabarnanna,
Birgitta Hrund.
Fleiri minningargreinar um Ólaf-
ur Guðjón Tryggvason bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga.
HINSTA KVEÐJA
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Þín barnabarnabörn,
Emilía Sara, Embla Karen
og Arnór Fannar.
Gott verð - Góð þjónusta
STEINSMIÐJAN REIN
Viðarhöfða 1, 110 Rvk
Sími 566 7878
Netfang: rein@rein.is
www.rein.is
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUNNÞÓRUNNAR EINARSDÓTTUR,
Sólheimum 23,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á hjúkrunar-
heimilinu Skjóli fyrir góða umönnun.
Kristín Matthíasdóttir,
Guðmundur Matthíasson, Ingrid Matthíasson,
Einar Matthíasson, Guðbjörg Guðbergsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður, bróður, afa
og langafa,
ÞÓRÐAR JÓHANNS EGGERTSSONAR,
Dodda í Dal,
Borgarnesi.
Sólveig Árnadóttir,
Eggert Margeir Þórðarson, Júlíana Júlíusdóttir,
Theodór Kristinn Þórðarson, María Erla Geirsdóttir,
Guðrún Þórðardóttir, Gylfi Björnsson,
Ragney Eggertsdóttir,
afa- og langafabörn.
✝
Hjartans þakkir til ykkar allra sem sýnduð okkur
vináttu og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður minnar, tengdamóður, ömmu, langömmu
og systur,
SIGURLAUGAR ODDSDÓTTUR
ljósmóður.
Sigríður A. Pálmadóttir, Sigríður J. Friðjónsdóttir,
Jakob Ragnar Jóhannsson,
Sigurlaug Jóhannsdóttir, Baldur Már Vilhjálmsson,
Jón Oddur Jóhannsson,
Embla Baldursdóttir,
Gunnar Oddsson, Helga Árnadóttir,
Guðrún Oddsdóttir, Knútur H. Ólafsson.
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug við fráfall og útför
elskulegs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
PÉTURS FRIÐRIKSSONAR,
Sunnubraut 6,
Þorlákshöfn.
Guðlaug Guðnadóttir,
börn, tengdabörn, afa- og langafabörn.