SunnudagsMogginn - 06.03.2011, Blaðsíða 29

6. mars 2011 29
’
Ég hef ekki kaffært mig í
ljóðalestri en allt frá ung-
lingsárum hef ég verið mikill
áhugamaður um kveðskap og er
stolt bragfræðinörd. Mér finnst
sorglegt að þessari miklu og
merkilegu kúnst hafi verið ýtt til
hliðar. Fyrir hundrað árum kunni
nánast hvert einasta mannsbarn á
Íslandi að hnoða saman rétt ortri
vísu, en svo datt það allhrapallega
úr tísku. Ég held að það sé með
stærri klúðrum okkar að glutra
þessar kunnáttu niður því brag-
fræði og bragfræðikúnstir voru í
raun það eina sem þessi þjóð gerði
almennilega.“
Íslandi að hnoða saman rétt ortri vísu, en svo datt það
allhrapallega úr tísku. Ég held að það sé með stærri
klúðrum okkar að glutra þessar kunnáttu niður því
bragfræði og bragfræðikúnstir voru í raun það eina sem
þessi þjóð gerði almennilega.“
Áttu mjög auðvelt með að semja texta?
„Frekar. Ég er ekki mikill yfirlegumaður. Það að
halda Baggalútsvefnum gangandi í tíu ár hefur verið
mjög góð þjálfun. Þetta er risavaxinn dvergfjölmiðill
sem maður þarf stöðugt að halda við, svo fólk fái nú
skammtinn sinn.“
Þú hefur skrifað barnabækur eða kannski má frekar
kalla þetta lítil kver. Geturðu hugsað þér að skrifa
bækur, til dæmis skáldverk?
„Þetta var háleynileg útgáfa, þrjár „Snjallræðasögur“
sem við Garðar Guðgeirsson, félagi minn úr Baggalúti,
skrifuðum saman. Mig minnir að höfundar séu bara
skráðir Bragi og Garðar, án allra eftirnafna. Ég hef ekki
séð þær í ansi mörg ár en einhvers staðar held ég að sé
til góður lager af þeim. Annars þarf maður klárlega að
skrifa fleiri bækur. Tónlistin og netgrínið hafa verið ansi
fyrirferðarmikil og ég hef ekki haft tíma til að ryðjast
inn á nýja markaði. En það kemur. Svo þarf ég vitanlega
að mæta í vinnu eins og annað gott fólk.“
Þú vinnur á auglýsingastofu. Langar þig ekkert til
að snúa þér alfarið að því að vera listamaður?
„Æi, nei. Ég er ekkert voðalega spenntur fyrir því. Ég
vinn á auglýsingastofunni Fíton og mér finnst alveg
skelfilega gaman í vinnunni og fæ mikla útrás þar. Að
óreyndu hefði ég ekki getað ímyndað mér að þetta væri
svona skemmtilegt starf. Auglýsingabransinn er á mjög
háu plani hér, þar ríkir mikill metnaður og þar vinnur
ótrúlega hæfileikaríkt fólk. Ég er tilbúinn að mæta
hverjum sem er og verja auglýsingar með kjafti og
klóm. Þær eru stórmerkilegt fyrirbæri, fyrir utan það að
þær halda megninu af fjölmiðlum gangandi – öllum
nema Baggalúti.“
Hvað gerir þú í vinnunni?
„Ég er einhvers konar hugmyndavél þarna, og til-
heyri textadeildinni. Þetta er eitt af þeim fáu störfum
þar sem er gerð krafa um að maður geri ekki það sama
dag eftir dag. Þannig að þessi vinna hentar mér mjög
vel.“
Ber frægð mína í hljóði
Finnurðu fyrir því að vera þekktur?
„Varla. Vinnufélagarnir eru reyndar farnir að kalla
mig fræga Valdimar. Eigum við ekki að segja að þeir
sem vita á annað borð að ég er til vita að ég á að vera
frægur, en aðrir ekki. Þannig að ég ber frægð mína í
hljóði.“
Þú varst að eignast þitt annað barn og ert í feðraor-
lofi. Gerirðu mikið gagn á heimilinu?
„Það er frábært að vera í feðraorlofi og eitt af því
skemmtilegasta sem maður gerir er að horfa á lítið kríli
verða að manneskju. Geri ég gagn? Fimm ára dóttir mín
tilkynnti ömmu sinni um daginn að pabbi gerði ná-
kvæmlega ekki neitt til að hjálpa til á heimilinu. Ég varð
svolítið sár því mér finnst ég afskaplega gagnlegur. Ég
sýni kannski ekki mikið frumkvæði en geri þó yfirleitt
það sem mér er sagt að gera.“
Hvernig pabbi viltu vera?
„Skemmtilegur. Ég legg mikið upp úr því að veröldin
sé skemmtileg. Við Eiríkur Jónsson eigum það kannski
sameiginlegt. Ég held að það sé mjög nauðsynlegt að
vera jákvæður. Ég er stundum hunddrullufúll út í ver-
öldina en það er ekkert óskaplega mikið sem ég get gert
í því. Þannig að ég reyni að láta hana ekki fara of mikið
í taugarnar á mér.“
Þú ert ekki gamall maður, að verða 35 ára. Er ekki
margt sem þér finnst þú eiga eftir að gera?
„Ég fer ekki að hætta núna. Ég er rétt að komast í
stuð. Minn löstur er að mig langar til að gera allt, en það
er líka það eina sem ég leyfi mér. Ég er engin sérstök fé-
lagsvera en ég er langt leiddur fagmannafíkill og mér
líður best með öfluga hjálparkokka í kringum mig. Mér
finnst alger óþarfi að gera hlutina einn og óstuddur á
meðan fólk nennir á annað borð að vinna með mér. Það
er nú einu sinni þannig að fullt af góðu fólki gerir fullt
af góðum hlutum.“
Morgunblaðið/Árni Sæberg