SunnudagsMogginn - 06.03.2011, Blaðsíða 37

6. mars 2011 37
eitthvað í þessu. Ég læt þá bara fá Argentínumenn – þá
jafnast þetta út.“ Og það er nokkuð til í því. Þetta er þjóð
sem hefur alltaf tekist á fáránlegan hátt að klúðra sínum
málum.“
En saga Argentínu er afar merkileg í alla staði og nefnir
Sigurgeir sem dæmi um það að þar hafi þróunarkenning
Darwins mótast. „Hann sigldi á skipinu Beagle til Argent-
ínu, hafði séð finkur á Galapagos, en stærstu uppgötvunina
gerði hann á beltisdýrunum og strútunum í Argentínu.“
Kampavín úr krananum
Það er argentínska forlagið Ediciones Lariviere sem annast
útgáfuna og formálann ritar Maria Kodama, ekkja rithöf-
undarins Jorge Luis Borges. „Hún talar nú eiginlega meira
um Ísland í formálanum en Argentínu,“ segir Sigurgeir.
„Sæmundur kom með þessa hugmynd og forleggjarinn
þekkti til hennar. Hún var glöð yfir því að fá þetta verk-
efni, enda hefur hún margsinnis komið til Íslands. Útgef-
endurnir komu raunar tvisvar til Íslands til að hitta okkur.
Annar þeirra er barónessa, sem fannst hún alltaf vera að fá
kampavín úr krananum þegar hún sótti sér vatn.“
Lögreglan er ekkert lamb að leika sér við í Argentínu,
eins og Sigurgeir og Sæmundur kynntust. „Yann Arthus-
Bertrand, sem gerði stóru ljósmyndabókina „The Earth
from Above“,“ sagði eftir að hafa ferðast um allan heiminn
að hann færi aldrei aftur til Argentínu, því hann hefði lent í
herlögreglunni þar,“ segir Sæmundur.
„Við lentum í því að öll tækin voru gerð upptæk og við
settir í stofufangelsi. Það voru ansi taugatrekkjandi tveir til
þrír dagar, þar sem við vorum allslausir syðst í Patagóníu.
Við vorum í sambandi við ræðismanninn, sem vann að
lausn málsins fyrir okkur, og framvísuðum bréfi frá Geir H.
Haarde og það hjálpaði okkur mikið. Þegar aðstoðarmaður
okkar hitti Geir síðar og sagði honum frá því, þá sagði Geir:
„Ég ætti kannski að skrifa svona bréf fyrir sjálfan mig!“
Þegar hópurinn var handtekinn við jökulröndina var
Sigurgeir með ljósmyndatöskuna og allar filmur úr þeirri
ferð. Á leiðinni úr skóginum gerði hann sér grein fyrir, að
þetta gæti farið illa, tók því aðra húfuna af sér, pakkaði
filmunum í hana og faldi hana við tré við stíginn. „Lög-
reglan var brjáluð yfir því að ég væri ekki með fleiri filmur,
en um leið eyddi hún öllum myndunum af myndavél fólks
sem var tekið á sama tíma og við,“ segir hann.
„Það voru svo verstu 20 mínútur ævi minnar á meðan ég
beið eftir því, hvort aðstoðarmaður okkar fyndi filmurnar
eða ekki. Ef hann hefði verið handtekinn við þá iðju, þá
fyrst hefði ástandið orðið alvarlegt. En allt leystist þetta
farsællega að lokum.“
Stór bók í haust
Ljósmyndabókin Poppkorn kom út fyrir jólin með mynd-
um Sigurgeirs af djamminu og úr hljómsveitalífinu og
stuttum textabrotum Einars Kárasonar til að ýta frekar
undir stemninguna í myndunum. Og núna vinnur hann að
þremur bókum til viðbótar.
„Ein þeirra er stór bók sem kemur út á vegum Forlagsins
í haust, sú stærsta sem ég hef sent frá mér. Það er skrítin
loftmyndabók í gríðarlega stóru broti, sem tekin er frá
óvenjulegum sjónarhornum. En hinar tvær á ég eftir að
kynna fyrir útgefanda.“
„Gauchos“ eða kúrekar sem vinna berfættir í litríkum pokabuxum og bera trefla, geyma „facón“ eða hníf í leðurbelti og leðursvipan er aldrei langt undan.
Tveir kumpánlegir förunautar drekka hið ljúffenga
„mate“ eins og hefð er fyrir í Argentínu.
Sölumaður í antíkverslun í grennd við Dorrego-torgið í San Telmo, en á sunnudögum
er þar vinsælasti antíkmarkaður í Buenos Aires.
Jökullinn Perito Moreno breiðir úr sér í Andes-fjöllunum.
’
Við lentum í
því að öll tækin
voru gerð upp-
tæk og við settir í
stofufangelsi. Það
voru ansi tauga-
trekkjandi tveir til
þrír dagar, þar sem
við vorum allslausir
syðst í Patagóníu.