Teningur - 01.05.1987, Síða 13

SKRIFAÐ í BÖRKINN
LJÓÐIÐ
Sá síðasti var goðumlíkur
en það gerði allt
bara enn verra
Dafne! hvíslaði hann
með logandi augu
og fálmandi hendur
ég hljóp
en fæturnir þreyttust
urðu harðir sem tré
hann náði mér
í lundi við tjömina
eitthvað gerðist
ég vildi það ekki
það þaut í laufi
Líf meðal trjáa vildi ég
var það þetta
Nú heyri ég ekki
einum til heldur öllum
þeir koma á vorin
heitir af ást
að rótgrónu tré
augun logandi og hendur
skera stúlkuleg nöfn
í brjóstið á mér
ÁBYRGÐARSENDING
Til Patten og Plath
Þú hefur sent mér yndislega gjöf
pappakassa fullan af ljóðum
Ég tíni þau upp eitt af öðru
þau eru marglit og falleg
og lita á mér hendumar
Ég horfi alsæll á þau svífa
einsog blöðmr uppí loftið
En eftir því sem ég kem
dýpra í kassann
grynnkar ánægja mín
Er þetta bara tómur kassi
fullur af ljóðum
Er ekkert á botninum
Ég er hættur að strjúka
og sleppa ljóðunum
gref bara í pappakassann
einsog óður maður
Ljóðin missa lit sinn
verða grá og ljót og meiða mig
en mér er sama
Ég hætti ekki fyrren ég veit
hvað er á botninum
Einsog svo oft í vetur
er ég flúinn inní hús
undan veðrinu
En nú af öfugum ástæðum
úti er steikjandi hiti
Það er mnnin upp
miðbaugssól
og malbikið er sólgult
einsog eyðimörk
reynitrén em pálmar
og þrestirnir bara hillingar
Héma í gluggatóttinni
liggur bröndótt tígrisdýr
og mjálmar inntil mín
gegnum rimlana
sem rúður gluggans mynda
Ég horfi á móti út
á hitabeltisheiminn
læstan í búri sínu
þartil sólin verður svo sterk
að allt rennur saman í einn
gulan og heitan flöt
sem bræðir rimlana
og fyllir húsið gulum hita
Ég svitna og titra
síðan er það farið
Kveiki mér í sígarettu
og geng útað glugganum
Búrið er autt