Birtingur - 01.01.1968, Blaðsíða 59

NICANOR PARRA: EINLEIKUR Á PÍANÓ
Þarsem líf manns er ekki annað en ofurlítil athöfn í fjarska
Ofurlítil froða sem glitrar innan í glasi
Þarsem tré eru ekki annað en tré á hreyfingu.
Ekkert nema borð og stólar á eilífri hreyfingu.
Þarsem við sjálf erum ekki annað en verur
(Þarsem guðdómurinn er ekki annað en guð)
Þarsem við tölum nú ekki til þess eins að í okkur heyrist
heldur líka til að aðrir geti talað
og bergmálið megi fara á undan röddinni sem vakti það upp;
Þarsem við höfum ekki einu sinni harmabót í ringulreið
í garðinum sem geispar og fyllist lofti
ráðgátu sem við hljótum að leysa áður en við deyjum
svo við getum vaknað kæruleysislega aftur til lífsins einsog ekkert væri
þegar við höfum leitt konu á glapstigu
Þarsem himinn er líka í helvíti,
leyfið mér stinga uppá nokkrum atriðum:
Ég óska eftir að gera hark með fótunum
Ég vil að sál mín finni sinn rétta líkama.
T. V. sneri