Húsfreyjan - 01.10.1964, Page 47

BARNAGAMAN
TUHfll
og kennslukonan hans
Einu siuni var kennslukona, sem hélt
skóla. Heldur var hún undarleg, því aft'
lienni þótli ekki aðeins vænt um iSnu og
þægu börnin, lieldur var henni líka vel við
þau óþægari og þau, sem ekki voru sérlega
iðin. Annars liefði lienni aldrei getað þótt
vænt um hann Tuma, en það þótti henni
nú samt.
Þegar Tumi var 6 ára, ákváðu foreldrar
lians að setja liann í skóla, því að hann var
farinn að verða nokkuð mikill fyrir sér
heima. Barnfóstran fylgdi honum að skóla-
dyrunum fyrsta daginn. Inn fyrir vildi
liann ekki láta fylgja sér, því að hann vissi
vel, að hinir (lrengirnir komu barnfóstru-
lausir og mundu þeir þá Iilæja að honum.
Fyrir utan skóladyrnar fannst Tuma
mikið til sín, þóttist hæði stór og knár, en
er inn var komið, fannst honum hann verða
svo undarlega lítill, að hann hefði helzt kos-
til metorða, en önnur kona sannfærir liann
um, að slíkt sé af liinu illa. Sannur trúmað-
ur eigi einmitt að búa við rátækt og einfalt
líferni, eins og liann hafi hugsað sér, og
liann slítur trúlofun sinni.
Þó að þetta sé að verulegu leyti ástarsaga,
keinst höfundurinn frá því, eins og hennar
var von og vísa, að skapa viðkvæmninni of
mikið í'úm. Hún gerir Karlottu í senn raun-
sæja og draumlynda, sem eðlilegt er ungri
stúlku. Heilhrigt stærilæti veitir Iieniii
styrk og þegar sýnt er, að aðstoðarprestur-
ið að snúa sér til veggjar úti í einliverju
liorninu, lil þess að komast Iijá forvitnis-
augunum, sem störðu á hann úr öllum átt-
um. Þegar Iiann kom inn í bekkinn, var
liann látinn setjast hjá tveimur drengjum,
sem voru nokkru eldri en liann og tveimur
litlum stúlkum. Önnur þeirra, Gústa, dótt-
ir lyfsalans, var eins og hann, að koma í
skólann í fyrsta skiptið þennan dag.
Kennslukonan skrifaði upp fyrir þau töl-
ur á spjöldin þeirra og Tumi sagði í hálf-
um hljóðum, að Iiann kynni að skrifa töl-
ur upp að tíu.
„Það er hreint ágætt“, sagði kennslukon-
an, „en það er æfingin, sem gefur leiknina.
Nú skulum við sjá, livert ykkar getur skrif-
að fallegasta tölustafi“.
Tumi tók nú með' ákefð til starfa. Hann
hallaði undir flatt og rak tungubroddinn
út í annað munnvikið, eins og hann var
inn muni ekki sættast við móður sína sjúka,
nema fyrir milligöngu annarrar konu, þá
sættir Karlotta sig við skilyrðin, sem lnin
setur og ákveður að giftast öðrum manni.
Það gerir hún án hugarvíls og rétt fyrir
brúðkaupið særir fyrrverandi unnustinn
svo stolt hennar, að hún telur hag sínum vel
borgið.
Selma Lagerlöf kunni að segja svo sögu
að athygli lesandans er jafnt gripin af lýs-
ingum liins daglega lífs og tíðarandans, sem
lýsingum af sögufólkinu. S. Th.
HÚSPREYJAN
45