Húsfreyjan - 01.10.1964, Side 52

Námskeiði voru oft liuldin fyrr á áruin, hæði í
matreiðslu, hjálp í viðlögum, hjúkrun í heima-
húsum o. fl. Leiðbeining í garðyrkju hefur oftar
en einu sinni furið fram á vegum félagsins, þótt
þetta liafi dregist saman á seinni árum. Yirðist
nú mest þörf á leiðbeiningaslarfi ráðunauta. Vegna
fámennis í sveitum verður vart annari fræðslu
við komið.
I'élagið hefur veitt talsverðar fjárhæðir úr sjóði
sínum til ýmis konar starfsemi. Til dæmis lagði
það fram aleigu sína á sínum tíina til byggingar
félagðsheimilis hreppsins, þegar hafist var liandu
um byggingu þess. Nýlega hefur það lofað 5 þús-
und krónum til að fegra umhverfi félagsheimilis-
ins gegn framlugi annars staðar frá á móti. Lagt
var fram nokkurt fé til kaupu á skuggamyndavél
handa skólanum og nú í vor ákveðið að kaupa
segulbandstæki til ufnota við dunskennslu skóla-
barna. Gefnar voru 2 þúsund krónur í Menningar-
og minningarsjóð kvenna til minningar um Elínu
Sigurðardóttur, og nokkrur þúsundir í minningar-
sjóð Elínar og Lárusar á Kirkjubæjarklaustri.
Að síðustu vil ég geta þess, að félagið hef-
ur í samvinnu við kvenfélagið „Hvöt“ í Hörgs-
landshreppi gefið kirkju sinni góðar gjafir. Dýr-
mætasta gjöfin er skírnarfonlur eftir Ríkliarð
Jónsson gerður til minningar um eldmessuna, er
séra Jón Steingrímsson flutti 1783 í gömlu kirkj-
unni á Kirkjubæjarkluustri. Þann grip gáfu fé-
lögin Prestshakkakirkju á 100 ára ufmæli hennar
árið 1959, einnig vandaðan hökul. Aður liöfðu þau
gefið kirkjunni altarisklæði, fermingarkyrtla
og fleira.
Félagið er aðili að samtökunum „Vernd“ eða
styrktarfélag. Flestar konur í félaginu kaupa
„Húsfreyjuna".
Kvenfélagskonum Kirkjubæjarhrepps er ljóst að
á mjög miklu veltur að skapa lieilhrigt félags- og
skemmtanalíf fyrir æskuna. Þær vita, sem er, að
móðirin liefur þar miklu hlutverki að gegna að
liúu börnin undir þunn vanda, er þeim mætir, þá
er þau á eigin spýtur fara að taka þátt í því. Við
í Kirkjubæjarhreppi höfum góða reynslu af sum-
vinnu við kennara og presta um þetta vandamál.
En ég tel nauðsyn að samstarfið vaxi og eflist með
auknum vanda og heiti á ullu uðilu, að svo megi
vérða, því að tímarnir eru alvarlegir.
Kirkjunnar helgasta takmurk er að uppfræðu
börnin, laða og leiða unglingana og veita þeim
vegunesti út í lífið. Takist foreldrum, kennurum
go prestum það, mun iillii félags- og skemmtana-
lífi betur borgið.
Eg tel, að það ætti uð vera stærsta áhugamál
kvenfélaganna að efla kristni og kirkjulíf í land-
inu.
Leiðið börnin til Jesú Krists, gangið með þeim í
kirkju, svo að þjóðin verði hamingjusöm.
GySrítSur Pálsdóttir.
Kvenjélag Mývatnssvcitar.
Félagið var stofnað í júní árið 1905 sem deild
í þingeyska félaginu. Nú er það sjálfstætt félag
með 60 félagskonum, þar af einn heiðursfélagi,
Halldóra Stefánsdóttir, Ytri-Neslöndum, sem er
eini núlifundi stofnandinn, sem liýr í sveitinni.
Eins og flest kvenfélög vinnum við að menningar-
og inannúðarmálum eftir því, sem getan leyfir.
Gengur starfið mikið í að reyna að afla fjár-
itiuna til framkvæmda og eru farnar ýmsar leiðir
til þess. Árgjald hverrra félagskonu er 30 krón-
ur, en svo prjónum við grófa leista til þess að
selja til ágóða fyrir félagssjóð, seljum kaffi og
aðrar veitingar, þegar lækifæri gefst og svo liöf-
um við fjáröflunarsamkomu einu sinni á ári. Tvö
undanfarin ár liöfum við halt hlutaveltur, sem hafa
reynst okkur býsna drjúgar.
Eitt okkur aðal-áhugamálu um þessar imindri
er að kaupa snjóbíl í sveitina, því að við búum
hér í einni hæstu byggð landsins og vill oft verða
erfitt iim samgöngur, þegar mikill snjór er. Komiö
liefur fyrir, að snjóhill hefur bjargað munnslíf-
um og þá ekki verið um neina aðra leið að ræða.
í janiiar 1963 var kosin nefnd í félaginu, sem átti
að afla fjár lil kuupanna. Á vegum þessarar nefnd-
ar hefur félagið selt kaffi við ýms tækifæri og
eiiniig lél nefndin prenta jólukort, sem seld voru
fyrir jólin. Síðast, en ekki sízt, var svo æfður
sjónleikurinn „Allra meina bót“ undir stjórn
liirgis Brynjólfssonar og sýndur 15 sinnum við
mjög góða aðsókn og undirtektir. Fimm af þess-
um sýningum voru í Skjólbrekku, félagsheimili
Mývatnssveitar og 10 sýningar á öðrum stöðum:
Húsavík, Akureyri, Breiðumýri og Skúlagarði í
Kelduhverfi. Þetta varð okkar hezta tekjulind. Nú
litfur okkur tekisl að sufna rúml. 100 þúsund
krónuin í þennan sjóð. Á öllum þcssum stöðum
fengum við mjög góðar móttökur. Kvnefélögin
á Ilúsvík, Reykjadul og Kelduhverfi tóku okkur
fádæma vel, svo og aðrir aðilar. Sendum við þeim
okkur beztu þakkir fyrir.
í febrúar í fyrra buðum við tveimur nágranna-
félöguin, Kvenfélagi Laxdæla og Kvenfélagi Reyk-
dæla, upp á kuffisopa, framsóknarvist og smá-
vegis skemmtidagskrá, sem félagskonur sáu alveg
um sjálfar og að lokum fengum við okkur snúning.
Þetta fannst okkur svo góð kynning og uppörvun
í félagslífinu, að í ár buðum við Kvenfélagi Þór-
oddsstaðasóknar og ICvenfélagi Ljósvctningu á
álika kvenfélagsfund. En með okkur í þessu var
kvenfélagið „Hringur“, sein var stofnað liér árið
1907 og hefur sturfað síðuii, en eingöngu innan
sveitar. Það telur 27 meðlimi.
í uthugun er hjá okkur á hvern hátt við getum
að því unnið að gera skemmtanalífið betra og
skemmtilegra.
HólmfrítSur Pétursdóttir,
VíSihlítS.
50
HÚSFREYJAN