Vera - 01.12.1998, Qupperneq 22

SÓLEY ST E FÁNSDÓTTIR
Smásaga
G Ú S T A F er karlmaður á
fertugsaldri sem lifir ósköp venjulegu
lífi. Hann er tveggja barna faðir, vinnur
í verksmiðju frá átta til fimm og sér
eftir það um börn og bú. Konan hans
Gústafs heitir Nína, hún erskemmtileg
en skapmikil kona. Hún er forstjóri hjá
virtu fyrirtæki í bænum. Hjónaband
þeirra Gústafs og Nínu er svona utan
frá séð þokkalegt og ekkert öðru vísi
en gengur og gerist í þeirra samfélagi.
En ekki er allt sem sýnist, því að Gústaf
hefur búið við heimilisofbeldi um þó
nokkurt skeiö. Nína á það til að reiðast
illa. Gústaf hefur nokkrum sinnum
endaö á slysavarðstofunni meö
glóðarauga og sprungna vör, eða þaðan
af verra. Hann segir hjúkrunarfólkinu
einhverja líklega sjúkrasögu, til dæmis
að hann hafi gengið á hurð eða dottiö
niður stiga, en honum finnst þau horfa
svo óþægilega á sig, hreinlega eins og
þau viti hvað raunverulega gerðist.
Gústaf vill ekki segja frá því að Nina er
í raun svo góð, þetta gerist bara ef hún
er þreytt og illa upþ lögð.
Kynlífið hjá þeim
Gústaf og Níwuersvosem
ágætt. Nína fær reyndar oft fullnægingu
á undan honum og getur þá ekki meir,
en Gústaf er bara ánægður að geta
fullnægt henni. Hans fullnæging felst í
að gera hana ánægða. Gústaf er kristinn
maður og hefur oft heyrt prestkonur
segja að göfugt sé að fórna sér fyrir
náungann - það gerði Kristur. Gústaf
fannst ekki passa aö hugsa of mikið
um kynlíf, þá upplifði hann sig eins og
einhvern hórkarl. En hann veit að
kynþörf kvenna er svo sterk aö stundum
hreinlega ráða þær ekki við sig. Nína
er einmitt þannig, eins og það skipti
hana ekki máli hvernig Gústaf líður,
stundum er hann illa upp lagður eða
Sagan af Gústaf
SEM BÝR í LANDI HINS ÖFUGSNÚNA.
eða með höfuðverk. En þegar hann
reynir að segja Nínu það, æsist hún
bara meira og einu sinni kom það fyrir
þegar Gústaf vildi alls ekki og þarðist
um að Nína hélt honum og nauðgaöi
honum. Þaö var eins og henni fyndist
kynæsandi að hafa vald yfir honum,
eins og hann væri eign hennar, einhver
hlutur sem hún gæti notað þegar henni
hentaði.
Gústaf var mjög sár, það hvarflaði
jafnvel að honum aö yfirgefa Nínu og
fá húsaskjól í Karlaathvarfinu. Hann
hætti við það en ákvað að ef hún legði
einhvern tíma hendur á börnin skyldi
hann fara. Nína lofaði að gera þetta
aldrei aftur og þá vissi Gústaf að hún
elskar hann og vill ekki gera honum
mein. Hann hefði heldur ekki þurft að
vera í þrönga bolnum sem henni finnst
svo kynæsandi!
Gústaf lenti í hræðilegri lífsreynslu
á laugardagskvöldi fyrir nokkru síðan.
Hann var að ganga heim eftir að hafa
hitt vini sína á kaffihúsi. Klukkan var
um eitt aö nóttu þegar tvær konur
réðust á hann, hrintu honum inn í
húsasund og gerðu tilraun til aö
nauðga honum. Gústaf náði að slíta
sig lausan, með buxurnará hælunum
og hljóþ heim í einum spretti. Hjartað
barðist í brjósti hans. Átti hann að
hringja á lögregluna? Nei, það væri
svo niðurlægjandi. Jú, hann varð. Það
verður að stöðva konur sem gera
svona hluti. Hann hringdi, varðstýran
svaraði: „Lögreglan." Gústaf sagöi
henni sögu sína en þá spurði hún:
„Hvað varst þú að gera úti við
húsasund svona seint á
laugardagskvöldi?" Ha, hann hafði
bara ákveðið að ganga heim til sín í
hlýju vorloftinu. Og hún spurði áfram:
„Hvernig varstu klæddur?" Gústaf
vissi að hann var ekki alveg saklaus
því hann var í þröngum buxum og
fráhnepþtri skyrtu, en hann var þó í
jakka yfir. Varðstýran geröi honum
grein fyrir að auðvitað mætti hann
koma niður á stöö og kæra atvikiö en
hann yrði að gera sér grein fyrir eigin
ábyrgð í málinu. Gústaf þakkaði henni
fyrir. Hann var dálítið ósáttur, fannst