Vera - 01.12.1998, Blaðsíða 9

Vera - 01.12.1998, Blaðsíða 9
Kristbjörg Kristmundsdóttir er starfandi jóga- kennari á EgilsstoÖum og heldur námskeið viða um landið sem og erlendis. Hún lauk kennaranámi frá Kripalu Center í Bandaríkj- unum 1992 og lærði Lakulish jóga á Indlandi 1994. Hún vinnur með islenska hlómadropa og jurtir og er að ljúka námi í lithimnulestri frá School Of Natural Medicine í Bolder. Hún býr í Vallanesi og rekur ásamt Eymundi Magnússyni fyrirtækið Móðir Jörð sem selur lífrænt ræktað grænmeti og nuddolíur. „Þegar Elisabet bað mig um að skrifa grein um trúmál eða trúna mína fór ýmislegt að gerast í kollinum mínum. Þetta er í fyrsta lagi mjög persónulegt fyrirbæri og vafalaust trúa engir eins, þó svo að við tilheyrum sömu trú- félögum eða stefnum i trúmálum. Eg ætla hér aðeins að lýsa minni trú og hvernig ég nálg- ast trúna/' segir Kristbjörg. hugmyndir um hver við erum og allar kenningar og hugmyndafræð- ina sem við höfum um lífið og Guð. Við erfum frá samfélaginu fullt af ákveðnum hugmyndum um hvernig lífið „á að vera“, hvað „er rétt og hvað er rangt“ o.s.frv. Samfélagslega hugmyndafræðin hef- ur mjög mótandi áhrif á okkur, á trúna og viðbrögð okkar við lífinu. Að þvo fætur sína í blóði hjartans er einnig að horfast í augu við eig- in veikleika, að vinna í því að breyta þeim í styrkleika og skoða hver er raunverulega minn sannleikur en ekki sannleikur samfélagsins sem ég hef tekið sem minn, gagnrýnislaust. Guð er lifandi raunveruleiki. Guð er ekki kenning heldur lifandi raunveruleiki sem er ótakmark- aður og sem við skynjum hvert á sinn hátt. Trúin tengir okkur við þennan lifandi raunveruleika. Við þurfum að treysta fullkomlega á hann, að þessi raunveruleiki eða Guð sé hér fyrir okkur og sé tilbú- inn til að leiða okkur áfram gegnum lífið til blessunar okkur sjálfum og mannkyninu. En hvernig getum við hætt að láta hjarta okkar blæða, hætt að tárast og gert eyrun ónæm fyrir skarkala heimsins? Það gerum við allavega ekki með því að bæla tilfinningar okkar eða orkuna okkar. Heldur ekki með því að láta hana taka völdin í lífi okk- ar. Heldur með því í fyrsta lagi að viðurkenna það sem er að gerast innra með okkur, t.d. með því að viðurkenna að við höfum sársauka í hjartanu. Því næst að upplifa hann á meðan viðvera hans er til staðar, án þess að dæma okkur sjálf eða reyna að skilgreina sárs- aukann, hvaðan hann kom, hverju hann tengist o.s.frv. Við getum meira að segja unnið með tilfinningunni með því að anda inní hana og leysa hana upp þannig. Við verðum nokkurskonar áhorfendur og rannsakendur án þess að hafa eitthvað markmið annað en að „vera“. Það er jafnvel hægt að finna fyrir hamingju í miðjum sárs- aukanum (eða t.d. í óttanum) þegar sársaukinn hefur ekki völdin yfir okkur. Við erum full af bældum tilfinningum og notum allskonar aðferð- ir til að bæla þær áfram eins og með gengdarlausri leit að hamingju i veraldlegum hlutum og því sem neysluþjóðfélagið hefur uppá að bjóða. Síðan, þegar spennan verður óbærileg, förum við og höm- umst eins og vitlaus í einhverri líkamsræktarstöðinni, horfum á l RUZOMBEROK Hver eru helstu mistök kvenna í samskiptum við karlmenn? „Þessi bók gefur konum kjark til þess að líta í eigin barm og taka ákvörðun um að axla ábyrgð á lífi sínu og tilfinningum." Fanný Jónmundsdóttir, leiðbeinandi VÖXTVK ÖGRANDI • • ÓMBSSANÐJ • • HVETJANDJ • UMFRAM ALLT GÓÐ BÓK Náðuga frúin ffá Ruzomberok er saga Laufeyjar Einarsdóttur. Sönn hetjusaga íslenskrar konu úr seinni heimstyrjöldinni. Hún missti mann sinn, varð að þola vist í fangabúðum en vonin kviknaði á ný með sendiboða Rauða Kross íslands. Náðuga frúin er einstök örlagasaga, snilldarlega færð í letur af Jónasi Jónassyni. 9
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.