Vera - 01.12.1998, Qupperneq 39

„Ætli þetta séu ekki allt sjálfsmyndir",
segir Auður og hlær. En segir þó að
hún hafi I raun aldrei fengist við að
mála sjálfsmyndir á meðvitaðan hátt.
„Ég hef verið að velta því fyrir mér. En
ég lít svo á að þegar maður er að fást
við að mála konur sé maður að fást
við sjálfan sig í leiðinni. Kannski er
hægt að kalla það sjálfsmyndir þó svo
að ókunnugir sjái ekki að konurnar
séu allar ég sjálf.“
Allt saman konu-myndir
Auður útskrifaðist úr Myndlista- og
handíðaskólanum 1987. Hún hefur
starfað sem myndmenntakennari í
Hagaskóla og unnið að eigin verkum
samhliða kennslunni. Auður hefur þó
lagt kennslustörfin á hilluna í bili til að
sinna tvíburunum sínum, Sól og
Sölva, sem eru á öðru ári. Hún hefur
þó ekki lagt penslana á hilluna því
síðastliðið vor hélt hún sína þriðju
einkasýningu i gallerí Horninu. Auður
talar um að viðfangsefnin hverju sinni
hljóti alltaf að ráðast af því sem lífið
snýst um á ákveðnum aldursskeiðum
og tímabilum ævinnar. Persónuleg
reynsla og upplifun hljóti að marka
spor í listsköpun hvers og eins.
„Það litar líf manns alveg gífurlega
að eignast allt í einu tvíbura á gamals
aldri,“ segir Auður „og vissulega eru
það mikil viðbrigði. En þrátt fyrir að
ég þurfi að skipuleggja hverja stund
dagsins hef ég þó sjaldan afkastað
jafn miklu. Ég var ákveðin I að koma
upp einkasýningunni í gallerí Horninu
og vann út frá ákveðnu þema sem
tengdist á einn eða annan hátt fæð-
ingu tvíburanna. Ég var búin að bíða
lengi eftir þessum börnum og segja
má að allar myndirnar tengist þessum
tíma, þessari bið. Ég reyni að koma
hugmyndunum á framfæri á sem ein-
faldastan máta, finna eitthvað smátt
og gera það að stóru verki. Við erum
svo gjörn á að líta alltaf á manneskj-
una í heild sinni, horfa á fjöllin úr fjar-
lægð en komum síður auga á þetta
smáa og fallega í umhverfi okkar.
Þrátt fyrir að myndirnar séu ekki
„fígúratívar" eru þær allar „konu-
myndir" og eiga að túlka upplifun
konunnar á frjóseminni. Hugtök eins
og sáning og uppskera eru ríkjandi í
myndunum. Ég er einnig að fást við
þennan eilífa samanburð eða alhæf-
ingar um eitt og annað. Að konur
séu svona og karlar hinsegin. Tvíbur-
ar séu eins. Og þannig mætti lengi
telja. Þetta sýni ég á táknrænan hátt
í myndsköpun minni, t.d. í mynd af
tuttugu dropum sem í fljótu bragði
virðast eins en þegar grannt er skoð-
að er hver dropi einstakur."
Tvær myndir, fugl og fiskur sem
mynda samstæðu, vöktu sérstaka at-
hygli sýningargesta. Auður segir að
þetta séu myndir af tvíburunum,
hennar sýn á sálir þeirra og persónu-
leika. Fuglinn og fiskurinn tákna tvær
ólíkar sálir sem eru sprottnar af sama
meiði.
Fræ sem vex og dafnar
Auður segir að meginþorri nemenda í
Myndlista- og handíðaskólanum séu
konur en sem starfandi listamenn séu
konur í minnihluta. „Það kemur auð-
vitað margt til. Sumar telja sig ekki
hafa ráð á því að gera listina að at-
vinnu sinni eins og skiljanlegt er. Svo
virðist sem karlmennirnir séu á ein-
hvern hátt þrjóskari. Þeir láta sig
frekar hafa það að vera blankir fyrir
það að starfa að myndlistinni. Margar
konur hætta að stunda list sína í
lengri eða skemmri tíma þegar þær
eignast börnin og það verður að segj-
ast eins og er að börn taka mikinn
tíma. Eftir að ég átti tvíburana hef ég
verið mjög skipulögð og nýtt hverja
mínútu. Það kostar gífurlega vinnu,
maður er annað hvort að sinna börn-
unum eða myndlistinni. Margar kon-
ur velja að eignast engin börn og eru
sáttar við ákvörðun sína. Það er
vissulega val hverrar konu. Sjálfri
finnst mér það hafa gefið mér mikið
að eignast börnin. Það sáir einhverju
fræi í hjartað, sem vex og dafnar og
kemur, að ég held, fram í listsköpun
minni."
Hélt að ég yrði bara fóstra
Þegar Auður sótti um inngöngu í
Myndlista- og handíðaskólann lagði
hún um leið umsókn inn í Fósturskól-
ann. „Það voru um 130-140 manns
sem sóttu um að komast í Myndlista-
og handíðaskólann á þessum tíma og
allir þurftu að taka inntökupróf. Eftir
fyrsta hálfa daginn var óg sannfærð
um að ég yrði bara fóstra og það væri
allt í lagi. En það skondna var að ég
komst inn í þennan skóla en ekki
Fósturskólann. Þar vantaði mig eitt-
hvað upp á grunnmenntunina til að fá
inngöngu. Svo að ekki varð ég
fóstra.“
En eitthvað hefur þetta nú blundað
í Auði því hún ákvað að fara í kenn-
aradeildina. „Mér fannst það sorgleg
tilhugsun að eyða fjórum árum í
myndlistarnám og fara síðan að vinna
í búð eða eitthvað álíka, þvi brauð-
stritið tekur nú alltaf við. Ég valdi
kennarabrautina til að geta að
minnsta kosti starfað í tengslum við
myndlistina i framtíðinni. Þegar ég átti
eitt ár eftir langaði mig óskaplega til
að hætta en ákvað að þrauka. Ég tók
siðan eitt aukaár í skólanum af því að
Bitruhúlsi 2 • 569 1616 Skólavörðustíg 8 • 562 2772
kærkomin gjöf
í sönnum jólaanda
Við bjóðum allar stærðir og
gerðir af öskjum eða gjafakörfum.
Þú ákveður stærðina og setur fram þínar
hugmyndir um samsetningu og útlit og
þá upphæð sem þér finnst viðeigandi.
Þú getur bætt í pakkann vínflösku,
konfekti. korti eða öðru sem andinn blæs
þér í brjóst. Hringdu eða komdu til okkar
með óskir þínar — við útfærum þær
á smekklegan hátt.
^síen&kiA/
asta/i/
39