Vera - 01.08.2001, Blaðsíða 35

Kynlífsiðnaðurinn er mun
ánættuminni fyrir brotamanninn
en eiturlyfjasala þar sem fólk
er sjaldnast sett bak við lás
og slá fyrir verslun með fólk.
vændis, sem eru í flestum tilvikum konur
og börn, liggur fyrir eða ekki. Margaretha
Winberg benti á mikilvægi þess að við-
aukinn yrði staðfestur í lögum aðildarríkj-
anna sem fyrst og sagði ráðstefnuna í
Vilnius vera hvatningu fyrir þátttökulönd-
in að fullgilda samninginn.
Nauðsynlegt að grípa til aðgerða.
Sólveig Pétursdóttir dómsmálaráðherra
tók þátt í pallborðsumræðum ráðherr-
anna fyrir íslands hönd. Hún sagði íslensk
stjórnvöld hafa vaxandi áhyggjur yfir
þeirri staðreynd að verslun með konur
teygi sig til landsins.
„Við leitum nú leiða til þess að berjast
gegn verslun með konur og hvernig megi
ná fram markmiðum sem eru sett fram í
viðauka Sameinuðu þjóðanna um varnir
við og afnám verslunar með konur," sagði
hún. í þessu samhengi lagði Sólveig
áherslu á nauðsyn aukins lögreglusam-
starfs á milli landa, en fullgilding SÞ við-
aukans mun að hennar mati auðvelda alla
lögreglusamvinnu á þessu sviði. „Við
erum að fást við fjölþjóðlegt vandamál
sem verður að takast á við með samstilitu
átaki allra þjóða. Því legg ég mikla
áherslu á að allar þjóðir fullgildi viðauk-
ann," sagði hún. Sólveig minnti ennfrem-
ur á mikilvægi þess að bæta þjónustu við
fórnarlömb verslunar kynlífsþjónustu,
veita þyrfti þeim nauðsynlega vernd í
gegnum erfiða málsmeðferð í refsimálum
og sömuleiðis aðstæður til að hefja nýtt
líf. Að lokum varð Sólveigu tíðrætt um að
opna þyrfti augu almennings fyrir vandan-
um og þjáningum fórnarlamþa vændis og
benti í því samhengi á sameiginlega upp-
lýsingaherferð þátttökulandanna gegn
mansali, en ríkisstjórn íslands hefur nú
þegar ákveðið að styðja verkefnið. „Við
höfum nú þegar öll nauðsynleg tæki til að
nota í þaráttunni gegn verslun með fólk.
Það er kominn tími til að nota þau," sagði
Sólveig í lok ræðu sinnar.
Hvað fannst þátttakendum um ráðstefnuna?
Gréta Ingþórsdóttir
framkvæmdastjóri þingflokks
sjálfstæðismanna
Arnbjörg Sveinsdóttir alþingismaður og ég vorum fulltrúar
íslendinga í vinnuhópi um það hvernig fjölmiðlar geta
stuðlað að jafnrétti kynjanna. Ég var starfsmaður samsvar-
andi vinnuhóps á ráðstefnunni sem haldin var hér á landi
árið 1999 og hef setið í nefnd um konur og fjölmiðla undan-
farin misseri og hef því áhuga á málaflokknum. Því miður
var enginn af þátttakendunum frá 1999 í vinnuhópnum nú
og því engar fréttir að hafa af verkefnum sem ákveðin voru
hér eins og ég hafði vonast til. Hins vegar var mikið rætt
um stöðu fjölmiðla í Eystrasaltsríkjunum og í samræmi við
meginþema ráðstefnunnar var nokkuð rætt um það hvernig
fjölmiðlar eru notaðir „með og á móti" kynlífsiðnaðinum.
T.d. var sagt frá fjölmiðlum sem höfðu hætt að auglýsa kyn-
lífsþjónustu vegna utanaðkomandi þrýstings. Ung kona, rit-
stjóri frá Lettlandi, sagði frá stöðu kynjanna á fjölmiðlum
þar í landi. Hún sagði að hefð væri fyrir því að yfirmenn rit-
stjórna og fréttastofa væru konur vegna þess að í blaða-
mennsku veldist yfirleitt fólk með húmaníska menntun.
Aðra sögu væri hins vegar að segja af þeim sem tækju við-
skiptalegar ákvarðanir. Það væru aðallega karlar og launa-
munur á milli ritstjórna/fréttastofa annars vegar og fram-
kvæmdastjórna hins vegar mjög mikill. Ég sagði frá störfum
og niðurstöðum nefndar um konur og fjölmiðla og Arnbjörg
frá störfum nefndar um aukinn hlut kvenna í stjórnmálum.
Starf hópsins í heild var annars nokkuð ómarkvisst, mun
síðra en starf fjölmiðlahópsins á ráðstefnunni hér, að mínu
mati, og skilaði engum raunhæfum niðurstöðum þó að
sumt af umræðunum hefði verið athyglisvert. Þeim sem
ávörpuðu ráðstefnugesti mæltist almennt vel en þó bar
ræða Vairu Vike-Freiberga, forseta Lettlands, við setningu
ráðstefnunnar af en hún var sérlega eftirminnileg.
Ólafur Jón Ingólfsson,
Sjóvá-Almennum
Fyrir mér var þátttaka Sjóvá-Almennra í ráð-
stefnunni fyrst og fremst yfirlýsing um að félagið hygðist
sinna jafnréttismálum áfram af þeim krafti sem settur var í
þessa umræðu á ráðstefnunni í Reykjavík '99. Þátttakan
hefur gert okkur meðvitaðri um þessi málefni og hefur orðið
til þess að við höfum ráðist í aðgerðir til að gera Sjóvá-Al-
mennar að fjölskylduvænni vinnustað, t.d. með skriflegri
jafnréttisstefnu sem mun líta dagsins Ijós í haust og með
35