Vera - 01.08.2001, Síða 49

Að draga úr þjáningum
Stöðugur erill er á skrifstofunni og
Silke er greinilega vön að ganga í
allt sem þarf að gera. Hún spjallar
við mig á milli þess sem hún sinnir
þeim sem reka inn nefið, hvaðan
æva að úr heiminum. Hún fer létt
með að tala öll þau tungumái sem
starfið krefst, skiptir hratt úr grísku
yfir í frönsku, þýsku eða ensku. „Hér
á Krít er mikið um götuhunda og
ketti. Því miður er ekki óalgengt að
fólk setji dýrin sín „á Guð og gadd-
inn" af ýmsum ástæðum. Þessi dýr
verða oft fyrir bílum og slasast illa.
Mörg þeirra eru illa farin, haltra um,
eru horuð, veik og svöng. Okkar
markmið er að fækka útigangsdýr-
um og draga þannig úr þessum
þjáningum sem best við getum. Við
vekjum athygli almennings með
ýmsum hætti á hvernig megi fara að
því. Vönun er algjört grundvallarat-
riði, hvort sem það eru dýr í einka-
eign eða útigangar. Hundar og kettir
eru fljótirað fjölga sér. Margföldun-
in er svo hröð að fæstir trúa því fyrr
en þeir sjá það útreiknað svart á
hvítu. Á nokkrum árum getur eitt
par af útigangshundum eða köttum
átt tugþúsundir afkomenda. Við
dreifum veggspjöldum og upplýs-
ingaritum um svona staðreyndir
sem og starf okkar. Eins erum við
með reglulegar kynningarherferðir
og þar leggjum við mikla áherslu á
að ná til barna og unglinga. Og svo
hvetjum við fólk auðvitað til að
koma í athvarfið og ættleiða hund
eða kött sem vantar heimili, frekar
en að kaupa hann eða rækta."
Ódrepandi hugsjón
Silke lætur ekkert stoppa sig. Henn-
ar hjartans mál er að berjast fyrir
lítilmagnann og hún fylgir því fast
eftir þó það kosti 18 stunda vinnu-
dag og ósjaldan blóð, svita og tár.
Hugsjónaeldurinn sem brennur í
> æðum þessarar kraftmiklu konu er
næstum áþreifanlegur. „Hver ein-
asta skepna hefur rétt til að lifa.
Velferð dýra er undir okkur mann-
fólkinu komin og þau eiga ekki að
þurfa að blæða fyrir vanrækslu okk-
ar. Þau eru ekki sek um glæp með
tilvist sinni. Þetta er mitt sjónarmið
og mitt baráttumál þó svo að marg-
ir telji mig stórlega bilaða fyrir vik-
ið," segir hún og kveður fast að orði.
„Við viljum aðeins hvetja fólk til að
líta ekki undan heldur leggja sitt af
mörkum til að bæta ástandið. Yfir-
völd hér á Krít eru loksins farin að
skilja að Örkin hans Nóa hefur já-
kvætt aðdráttarafl. Fjölmargir ferða-
menn heimsækja athvarfið árlega
og finnst það bæði gaman og fróð-
legt. Sumirtaka jafnvel heim með
sér dýr, aðrir leggja okkur lið á ann-
an hátt."
Heilmikið hefur áunnist í barátt-
unni og Silke tekur fram að í dag
mæti hún meiri skilningi en á upp-
hafsárunum á Krít. Hún segir að
aukinn samgangurvið meginlandið
hafi skipt máli í hugarfarsbreyting-
unni og með tilkomu Internetsins
hafi baráttan fengið byr undir báða
vængi.
Með höfuð full af hundsgá
Silke er ekki til setunnar boðið, hún
þarf að komast hið fyrsta upp á
Akrotiri höfðann og undirbúa
nokkra ættleidda hunda fyrir flug til
Þýskalands seinna um daginn. Hún
býður mér að slást með í för og
heimsækja Örkina hans Nóa og
fylgjast með herlegheitunum, hitta
hunda, ketti, asna, dýralækna og
flóttafólk. Óteljandi hundgelt skella
á eyrum þegar við stígum út úr
bílnum enda hýsir Örkin hálft
fimmta hundrað hunda. Þar má
einnig finna sjö tugi katta, nokkra
asna, einn gamlan hest og eitthvað
af fuglum. Silke leggur mikið upp úr
að dýrunum líði vel og að engin
skepna þjáist.
Mikill meirihluti þeirra dýra sem
eru ættleidd hjá okkur fara til
Þýskalands. Um 400 dýr voru ætt-
leidd á síðasta ári frá Örkinni
hans Nóa,
„Um 800 dýr eiga leið um at-
hvarfið árlega með einum eða öðr-
um hætti og þau fara öll í læknis-
skoðun, eru bólusett, vönuð og
merkt. En óneitanlega þurfum við
að svæfa mörg þeirra sem eru of illa
á sig komin og það er algengara yfir
vetrartímann. Þá er hart í búi hjá
heimilislausum því þá loka mörg
hótel og veitingastaðir en á sumrin
leggja þau til matarafganga handa
dýrunum."
Ættleiðing er góður kostur
Mikið tilstand er vegna væntanlegr-
ar utanfarar ættleiddu hundanna og
Silke hefur í nógu að snúast. „Við
látum aldrei dýr frá okkur nema það
sé heilbrigt, bólusett og hafi farið í
allar nauðsynlegar blóðprufur og
eins hafa þau öll verið vönuð. Mikill
meirihluti þeirra dýra sem eru ætt-
leidd hjá okkur fara til Þýskalands.
Um 400 dýr voru ættleidd á síðasta
ári frá Örkinni hans Nóa," segir Silke
og er ánægð með árangurinn. Ekki
veitir af hjálparhellum í svo um-
fangsmiklu athvarfi og margt fólk er
þar að störfum, m.a flóttamenn frá
Georgíu. Einn þeirra heitir Datu en
hann hefur unnið hjá Silke í tvö ár
og segir grfðarlega vinnu liggja á
bakvið umhirðu allra þessara dýra.
Þeim þarf að gefa 1500 kfló af mat
daglega og auk þess er ekki svo lítið
starf að þrífa í kringum rfflega 500
skepnur.
Æpandi blóð og innyfli
Síðasti viðkomustaður í athvarfinu
er þröng skurðstofa þar sem fjórir
dýralæknar eru að störfum og ná-
lægðin er vægast sagt ágeng. Engin
leið er að smeygja sér framhjá
galopnum kviði hunds sem er
niðurólaður og lítt árennilegur um