Vera - 01.12.2001, Blaðsíða 26

Anna Bryndís á fæðingrdeildinni með son sem fæddist 3.
desember og bræSur hans, Jónas Braga og Tryggva Þór.
Mötuneytid lokar
aldrei
sveitaheimili
Anna Bryndís Tryggvadóttir bóndi á Brekku í Fljótsdal
Vid Hallgrímur erum saudfjár-
bœndur og hrossarœktendur,
med um 370 fjár og rúmlega 40
hross. Synir okkar eru tveir,
Jónas Bragi 4 ára og Tryggvi Þór
1,5 ára. Því midur gat Hallgrím-
ur ekki komid í dag enda er
saudburdurinn mesti annatíminn
hjá saudfjárbœndum og þad
rœdur úrslitum um tekjur okkar
aö halda lífi í sem flestum lömb-
um. í dag er hann líka med
strákana med sér, svo þad er yf-
irdrifid nóg aö gera.
K
S %.annski er það tímanna tákn að það er
pabbinn sem er heima og hjá okkur er það víst
algengara að ég fari af bæ á fundi eða önnur er-
indi og skilji börnin eftir eins og að hann fari.
Lengst af hafði ég ekki áhuga á barneignum, mitt
áhugasvið og nám lá annarsstaðar og ég hafði þá
tilfinningu að það að eiga barn væri líkt og sjálf-
skipað stofufangelsi, frelsið og það að geta
stundað mína vinnu, sem þá var tamningar, færi
illa saman; einnig það að vera bóndi og sinna
heyskap og göngum og fleiri verkum sem eru
drjúgur hluti af verkum bænda. Það getur raunar
verið mjög óþægilegt að vera barnlaus. Á okkar
fyrstu búskaparárum var annað slagið verið að
segja: „|æja, á nú ekki að fara að koma með eitt
lítið?" En það gerðist ekki og svo liðu árin og þá
fann maður að farið var að gjóa augunum og
horfa til okkar með vorkunnarsvip af því enginn
kom krakkinn. Samt var þetta og er í nútímanum
einkamál hverra hjóna hvort þau slá barneignum
á frest eða aðrar ástæður ráða.
26