Freyr - 15.12.2004, Side 63

Væntingar ræktenda ís-
lenskra hesta í Þýska-
landi til WorldFengs
uðsýnilega eru vænting-
ar ræktenda íslenska
hestsins í Þýskalandi til
WorldFengs ekki mjög miklar í
augnablikinu, annars væri
notkun á þessu gagnabanka- og
upplýsingakerfi hrossaræktar-
innar meiri. Sú staðreynd að
aðeins fáir hrossaræktendur í
Þýskalandi notfæra sér mögu-
leika WorldFengs kemur
greinilega í ljós, þegar litið er á
fjölda þýskfæddra hrossa, sem
nú eru skráð í WorldFeng og
hann borinn saman við fjölda
folalda sem árlega fæðast í
Þýskalandi og bætast við hcild-
arfjölda íslenskra hrossa þar í
landi.
Skráning þýskfæddra
HROSSA SKAMMT Á VEG KOMIN
Nú er búið að skrá um 2.500
þýskfædd íslensk hross í World-
Feng. En íjöldi íslenskra hrossa í
Þýskalandi er á bilinu 50-60 þús-
und. A sama tíma er þar að finna
stærsta ræktunarsvæði íslenska
hestsins utan Islands. Nú eru rúm-
lega 5.000 ræktunarhryssur á skrá
hjá hrossaræktarsamböndum í
Þýskalandi og árlega fæðast þar
um 2.700 hreinræktuð íslensk fol-
öld. Árið 2002 voru það nákvæm-
lega 2.674 folöld. Af þeim íjölda
hafa aðeins 13 folöld verið skráð í
WorldFeng. Stundum segja tölur
meira en orð.
Við skulum velta aðeins fyrir
okkur hvaða ástæður geta legið
því að baki. Til að byrja með er
nauðsynlegt að vita, að Þýskaland
er sambandslýðveldi sem saman-
stendur af sautján jafn réttháum
sambandslöndum (Bundeslander).
Sambandslöndin hafa falið þýsku
ríkisstjóminni að fara með hluta
af málefnum sínum en hafa sjálf
eftir sem áður umsjón með eigin
sérmálum. Hrossaræktin fellur
undir búíjárrækt, sem ásamt
menningar- og skólamálum til-
heyrir málefnum, sem sambands-
löndin sjá um sjálf. Fram á miðja
síðustu öld hafði hrossarækt í öll-
um löndum Mið-Evrópu hemað-
arlega þýðingu. Á meðan á seinni
heimstyrjöldinni stóð var notaður
fjöldinn allur af dráttarhestum, í
upphafí stríðsins var til riddaralið
og fallbyssur vom dregnar af hest-
um. Að sama skapi vom áhrif bú-
ijárræktaryfirvalda á hrossarækt-
ina mikil og þar með einnig á
ræktun íslenska hestins í Þýska-
landi.
Þessu fylgdu bæði kostir og
gallar. Til kosta má telja að al-
mennar reglugerðir í hrossarækt-
inni leiddu til þess að frá upphafi
hefur skráning í ættbækur verið
framkvæmd með hinni kunnu
þýsku nákvæmni, þannig að
þýskir upprunapappírar ná gæð-
um raunverulegra vottorða. Auk
þess var tiltölulega fljótt tekið
upp það markmið að skrá aðeins
hreinræktuð íslensk hross í ætt-
bækur íslenska hestsins. í ætt-
bækurnar voru aðeins þau hross
eftir
Winnfried Winnefeld,
forseti IPZV
í Þýskalandi
skráð og skilgreind sem íslensk
hross, sem hægt var að staðfesta
að kæmu beint frá Islandi eða að
hægt var að rekja alla ættliði
þeirra til Islands. Það má vera að
eitthvað hafi verið um rangfærsl-
ur á upphafsárunum, en á síðustu
15 ámm hafa þær verið Ieiðréttar
og öll hross ásamt forfeðrum
þeirra tekin úr ættbók, ef ekki
tókst að sanna að þau væru hrein-
ræktuð.
ÍSLENSK HROSS SKRÁÐ
Í 15 MISMUNANDI ÆTTBÆKUR
Eflaust hafið þið tekið eftir því
að hér er alltaf talað um þýskar
ættbækur en ekki eina ættbók is-
lenska hestsins. Þama em komin
neikvæð áhrif af framkvæmd bú-
fjárræktarstefnunnar, í umsjón
sambandslandanna. Hvert og eitt
sambandsland, auk borganna
Hamborgar og Bremen, halda
eigin ættbók fyrir hross, þannig
að þessir 732 íslensku stóðhestar
og 5.518 hryssur, sem voru á skrá
í Þýskalandi árið 2002 dreifast á
alls 15 ættbækur. Það auðveldar
Freyr 11-12/2004 - 63 |