Freyr - 15.12.2004, Blaðsíða 7

göngu á hrossum fæddum á okkar
búi.
Bjarni: Arið 1970 var ég í 3ja
sæti á Landsmóti með 5 vetra
hryssu, Nös og á LM 1974 var
Glóð í 6. sæti í flokki 6 vetra
hryssna og eldri.
A LM í sumar var Haukur með
rauðblesótta B. fl. hestinn, Garp f.
Skáney í eigu Bimu og tengda-
sonar hennar og Bliki f. Skáney,
rauðblesóttur, í eigu Hauks, var í
keppni í ungmennaflokki fyrir
Faxa, knapi á honum var Elísabet
Fjeldsteð í Ferjukoti.
Hafa viðhorf til hestamennsk-
unnar verið að breytast í áranna
rás?
Bjarni: Já, maður gekk í gegn-
um mikla breytingu í hesta-
mennskunni upp úr 1970, bæði
hvað varðaði reiðmennsku, beisl-
isbúnað og fleira. Þá var farið að
halda reiðnámskeið að erlendri
fyrinnynd og ýmsar nýjar hug-
myndir kynntar, sem menn til-
einkuðu sér að hluta eða í öllu
leyti.
Reiðmennskan er orðin betri,
uppeldið er orðið frábært. Stóð-
hestastöðin í Gunnarsholti breytti
heilmiklu um uppeldið á hrossum
meðan hún var starfrækt. Þar sáu
menn hvemig átti að ala upp stóð-
hesta.
Annars breytti rúlluvæðingin
mestu hvað varðar útifóðmnina
og auðveldaði hana. Reyndar eru
til dæmi þess að hross hafi offóðr-
ast á útifóðrun vegna góðs að-
gangs að rúllunum.
Eru nokkrar hætturfyrir hross á
útigangi eins og þegar kýr gleypa
baggabönd eða eitthvað annað?
Þetta á líka við um hrossin en
þó með öðmm hætti. Einmaga
dýr, eins og hross, þolir betur að
gleypa plast heldur en fleinnaga-
gripur eins og kýr, sem jórtrar.
Varðandi hross á
útigjöf er nauðsyn-
legt að þau hafí að-
gang að rennandi
vatni, og best er að
gefa daglega. Ef
við setjum okkur í
spor hestsins, vilj-
um við þá fá viku-
skammt af mat á
diskinn í einu? Al-
deilis ekki. Við
viljum nýtt daglega
og eins er það með
hrossin. Þannig er
líka best að fylgjast
með hvemig hross-
in þnfast.
En Islendingar
hafa lika verið að
fara til Þýska-
lands til að vinna
á hestabúgörðum
og að temja.
Já, það er tölu-
vert um það. Þjóðverjar hafa bæði
kennt íslendingum og lært af
þeim. Svo koma hingað til Islands,
strákar og stelpur og em um tíma.
Við höfúm haft hér ungt fólk í
nokkra mánuði í senn, frá Færeyj-
um, Þýskalandi, Svíþjóð, Dan-
mörku, Sviss og franska stelpu,
hún kom til að læra um íslenska
hestinn sem hún hafði bara séð á
ljósmynd. Hún var í frönskum
bændaskóla og kom í verknám
með hross sem valfag. Sænsk
stelpa var hér í verknámi frá land-
búnaðarskólanum í Ilstad. Allt
kemur þetta fólk vegna áhuga
þeirra á íslenska hestinum. Það
opnar sína veröld fyrir okkur og
lærir vonandi eitthvað nýtt af okk-
ur í staðinn. Árin 1988 - 1992
voru hér verknámsnemar frá Hól-
um.
Hrossasalan?
Já, við seljum bæði innanlands
og til útflutnings. Það er áberandi
Hestamyndir prýða veggi á Skáney. (Freysmynd).
að gerðar eru miklu meiri kröfur
en áður til hrossanna sem stafar
bæði af því að þekking á hrossum
hefur aukist mikið sem og sam-
keppni á markaðnum. Það er nú
liðin tíð að menn komi og kaupi
sér fola á ijórða vetur, kannski 2ja
mánaða taminn. Gripimir þurfa
núna að vera miklu meira tamdir
og riðnir. Viðskiptavinurinn er úr
þéttbýli og sömu kaupendumir
koma aftur og aftur, sem er frá-
bært. Þá hafa hrossin reynst vel,
sem þeir keyptu fyrst.
Sumir hafa mjög ákveðnar
skoðanir á þeim kostum sem
hrossin þurfa að hafa. Svo er
reyndar allur gangur á þessu. Það
kom t. d. hingað stúlka fyrir
nokkrum ámm, að hausti til, sem
vildi kaupa B-flokks keppnishest
en það fór þannig að hún féll fyrir
ótömdum 4ra vetra fola. Hann var
svo taminn hér til áramóta og
gerður vel reiðfær og lofaði
ágætu. Henni gengur vel með
Freyr 11-12/2004 - 7 |