Freyr - 15.12.2004, Blaðsíða 10

Þórunn Birna Bjarnadóttir, barnabarn Birnu á Skáney,
á Garpi. Myndin er tekin á Firmakeppni á Faxaborg
2004.
ráða mannskap með í verkin og í
tamningamar. Við höfurn lítið gert
af því um árabil og það kom fram
á árangrinum en nú er Haukur
kominn í þetta og sinnir nánast
eingöngu hrossunum á vetuma.
Hér áður fyrr sýndum við flest all-
ar hryssur, sem tamdar vom, en
það er alls ekki gert í dag.
Dómsskalinn er ekki byggður upp
fyrir ung og lítið tamin hross. Þau
þurfa helst að vera margra ára
tamin en við temjum hryssurnar
okkar ungar og sýnum bara þær
bestu. Ekki hinar. Þetta gera fle-
stallir hrossaræktendur í dag og
það skekkir mjög kynbótamatið
þegar bara kemur fram það besta
undan stóðhestunum til dóms. Því
miður er þetta
staðan í dag.
Dómar yrðu trú-
verðugri ef hryss-
ur yrðu bara sýnd-
ar 4-5-6 vetra og
stóðhestar 4 og 5
vetra. Þá fengj-
um við réttari
kynbótaeinkunnir
á hrossin. Eftir
margra ára tamn-
ingu er búið að
fela ýmislegt sem
kemur svo upp
þegar hrossið fer í
ræktun.
Birna: Hér á
bænum á hver sín
hross, en við eig-
um börnin og
kýmar saman. Að
vísu eru hrossin
öll í einu lagi á
skattaskýrslunni!
Bjarni: Börnin
eignuðust hvort
sitt merfolald í
tannfé en þegar
þær komust á
tamningaaldur
reyndust þær bara
ekki nógu vel svo
að ég hafði kaup við þau og lét
þau hafa sitt hvora 1. verðlauna
hryssuna sem þau hafa siðan alið
undan. Þetta eru þær Rönd og
Hviða.
Við emm annars með heima-
síðu á Netinu þar sem hægt er að
fá upplýsingar um allt sem snýr að
hrossarækt okkar. Slóðin er:
www.skaney.is
Hvað eru trippin orðin gömul
þegarþið áttiðykkur á hœfileikum
þeirra?
Með sum hross er maður búinn
að sjá þetta á folaldinu, jafnvel
mjög ungu. Þá er það sett á eða
því fargað, maður sér hreyfmgam-
110 - Freyr 11-12/2004
ar og vöðvabygginguna, þ. e.
hvemig gerð vöðvanna er.
Svo veltur þetta líka á tamning-
unni. Þá kynnist maður gripnum
og fmnur hvort maður vill eiga
svona grip. Ef ekki er hann felld-
ur.
Þið hafið komið nokkuó nálægt
félagsmálum tengdum hrossa-
rœktinni?
Bjarni: Eg gekk í Hestamanna-
félagið Faxa hér í Borgarfirði árið
1968 og var þar nokkuð virkur
fram undir 1985, sat nokkrum
sinnum á landsþingi LH fyrir það
með meim.
A Vesturlandi var svo stofnuð
Vesturlandsdeild Félags hrossa-
bænda árið 1975 og ég var þar í
stjóm nokkur ár. Arið 1993 varð
ég svo fonnaður Hrossaræktar-
sambands Vesturlands og er það
enn. Þessa dagana erum við að
kynna stóðhestana sem verða til
notkunar á Vesturlandi sumarið
2005 og er slóðin þar www.hross-
vest.is Þar eins og venjulega er að
finna marga af bestu hestum
landsins.
Birna: Eg var í stjóm Hesta-
mannafélagsins Harðar í Kjósar-
sýslu í mörg ár, meðan ég bjó í
Reykjavík. Árið 1991 fór ég i
stjórn Vesturlandsdeildarinnar,
eftir að Bjami hætti þar, og hef
verið gjaldkeri þar síðan. Svo var
ég gjaldkeri Félags hrossabænda í
9 ár 1988-1997. Þar tel ég að ég
hafi fengið mína bestu félags-
málaskólun og lærði fljótt að
greina aðalatriði frá aukaatriðum
þegar ég starfaði með Einar á
Syðra-Skörðugili, séra Halldóri
Gunnarssyni í Holti, Þóri á
Lækjamóti, Grími Gíslasyni,
Bergi í Hólmahjáleigu o.fl. Allir
þessir menn era miklir félags-
málamenn og liggja ekki á skoð-
unum sínum. Alltaf vora þeir að
vinna fyrir íjöldann. Þá var ég 1.
varamaður í Fagráði í hrossarækt í