Freyr - 15.12.2004, Blaðsíða 5

nokkrar kindur, okkur til ánægju
og búdrýginda.
Hrossin?
Við erum með á annað hundrað
hross. Það kasta hjá okkur 12-17
merar á ári. Folöld og trippi upp í
4ra vetra aldur geta verið um 60
alls, sem er töluvert í uppeldi. Við
erum með um 30 hross á húsi í
tamningu.
Nánar um mjólkurframleiðsl-
una?
Við fórum í miklar fram-
kvæmdir hér árið 2002, breyttum
básaíjósi í lausagönguíjós með
legubásum, byggðum mjalta-
gryQu við hliðina á ljósinu og át-
rými í hlöðunni fýrir gróffóður,
ásamt sjálfvirkum kjarnfóðurs-
básum. Ári áður jukum við kvót-
ann um 30 þús. lítra og erum nú
með um 150 þús. lítra kvóta, sem
er of lítið . Við segjum að fjósið sé
núna svefnherbergið en hlaðan
mötuneytið, með bæði hey og
fóðurbæti.
Hesthús og reiðhöll
Við byggðum nýtt hesthús og
reiðhöll árið 1996 sem voru tekin
í notkun í febrúar 1997. Okkur
langaði til að létta vinnuaðstöðuna
við hrossin, en þau taka óneitan-
lega mikinn tíma í búskapnum en
skipta miklu máli, bæði íyrir okk-
ur og aðra sem koma að hrossun-
um með okkur. Niðurstaðan var
að byggja hesthús þannig að þar
væri rúm fyrir 30 hross og byggja
við það tamningarými eða „reið-
höll“, 14x28 metra. Hún var að
vísu hugsuð meðfram sem rúllu-
geymsla en hefúr aldrei verið not-
uð sem slík, tamningamar hafa
lagt hana undir sig. Þannig hefur
hún nýst mjög vel og gæti þó nýst
enn betur ef við hefðum íjármagn
til að halda mannskap við tamn-
ingamar. Aðstaða þessi nýtist
líka vel þegar við tökum á móti
skipulögðum er-
lendum ferðahóp-
um sem eru að
koma til að skoða
íslenska hestinn.
Það höfum við
gert í nokkur ár.
Fólkið fær að
klappa hestunum,
taka myndir og
fræðast um þá,
jafnvel fara á bak,
þeir sem þora.
Þetta er 1-2 sinn-
um í viku frá mars
og fram á haustið.
Við sýnum líka
nokkur hross í
reið og útskýmm
gangtegundirnar.
Sumir hafa séð ís-
lenska hesta áður
en fjöldinn ekki.
Skemmtilegast
fmnst fólkinu þeg-
ar litlu sumar-
strákarnir okkar
hleypa af krafti,
með alla anga út í
loftið. Svo em hér
oft kettlingar,
hvolpar og heimaalningur, sem
allt vekur gleði. Einnig koma
hingað íslenskir hópar til að skoða
rótgróið hrossaræktarbú.
Rcektið þið einhvern sérstakan
hrossastofn?
Já, okkar eigin stofn sem hefúr
verið hér í 60 ár eða meira.
Bjarni: Marinó, faðir minn,
kom með hryssur norðan úr Mið-
fírði árið 1944 þegar hann hóf bú-
skap hér og er hægt að rekja ættir
þeirra aftur á 19. öld. Þetta bland-
aðist svo við hross héðan frá
Skáney sem vom í eigu Vilborgar
móður minnar. Einnig eru mörg
hrossin út af Skvettu frá Gufunesi
sem kom hingað 1963.
Við eigum núna fjóra stóðhesta,
alla fædda hér. Tvo 1. v. stóðhesta,
Haukur Bjarnason é Skéney. (Freysmynd).
þá Andvara, 16 v. u: Stíganda f.
Sauðárkróki og Svölu og Sólon, 4
v. u: Spegli f. Sauðárkróki og Nú-
tíð. Báðir eru þeir rauðblesóttir.
Þá er Funi á 3ja v. u: Gauta f.
Reykjavík og Þóru. Hann er rauð-
stjömóttur. Hann var valinn fal-
legasta folaldið og trippið á Vest-
urlandi 2002 og 2003. Hann á eft-
ir að sýna hvað frá honum kemur,
en það verður næsta sumar. Svo er
Snjall á 3ja v. u: Óríon f. Litla
Bergi og Nútíð. Hann er dökkmó-
álóttur, stjömóttur. Allir em þess-
ir hestar undan hestum annars
staðar frá.
Hvað einkennir Skáneyjar-
hrossin?
1 seinni tíð er meirihluti þeirra
rauður og rauðstjömóttur eða rauð-
Freyr 11 -12/2004 - ö|